Yaşlı bakıcılarının sorunlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi amacı planlanan ve yürütülen araştırmanın örneklemini Ankara’da çalışan gönüllü 172 yaşlı bakıcısı oluşturmuştur. Çalışmaya alınan bakıcıların yarıdan fazlası (%68.6) kadın, %31.4’ü erkektir. Bakıcıların %32.6’sı 34 yaşında ya da daha genç yaşta,  %54.6’sı lise ve dengi okul mezunu, %10.5’i ise önlisans mezunudur. Bakıcıların % 8.1’i sözleşmeli personel, %91.9’u şirket elemanı olup, %88.6’sı halk eğitim merkezlerinden kurs ile sertifika almıştır. Araştırma kapsamına alınan kurumlarda çalışan yaşlı bakıcılarının sorunlarından çalışma ortamına ilişkin olarak “bakım verilen yaşlı sayısının fazla olması” (F=3,090, p<0.05) ifadesinde 34 yaşında ve daha genç yaştaki bakıcılarla 45 yaşında ve daha büyük yaştaki bakıcılar arasında ilişki olduğu, bakıcının yaşı ilerledikçe bakım verilen yaşlı sayınının sorun olarak görüldüğü belirlenmiştir. Çalışma ortamına ilişkin sorunlara eğitim durumunun etkisinin olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Bakıcılık mesleğine ilişkin sorunlara bakım verilen yaşlı sayısının etkisi incelendiğinde; “yaşlı bakıcılarına psikolojik yaptırım olması” (F=9.629, p<0.01) ve “yaşlı bakıcısının saygıdeğer bir konumda olacak yasal haklarının verilmemesi/az olması” (F=5.970, p<0.01) ifadelerinde hem bakım verilen yaşlı sayısı 25 ve daha az olan bakıcılarla 51 ve daha çok olan bakıcılar arasında, hem de bakım verilen yaşlı sayısı 26-50 arasında bakıcılar ile 51 ve daha çok olan bakıcılar arasında ilişki olduğu bulunmuştur