ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ZAMAN YÖNETİMİNDE DÜŞTÜKLERİ ZAMAN TUZAKLARI VE BUNLARLA BAŞETME YOLLARI

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerini ortaya koymak ve zaman yönetimindedüştükleri tuzaklar ve bu tuzaklarla baş etme yollarına ilişkin görüşlerini çeşitli değişkenlere (cinsiyet, okul türü vesınıf) göre değerlendirmektir. Araştırmada karma yöntem araştırmalarından “yakınsayan paralel desen”kullanılmıştır. Araştırmanın nicel kısmının katılımcılarını 2017-2018 öğretim yılında bir kamu üniversitesi ve birözel üniversitede öğrenim görmekte olan 275 öğrenci oluşturmaktadır. Nitel kısmının katılımcılarını 12 si devlet ve29’u özel üniversiteden olmak üzere 41 öğrenci oluşturmaktadır. Nicel verilerinin analizinde aritmetik ortalama vestandart sapma, t-testi ve ANOVA nitel verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarakaraştırma kapsamında yer alan öğrencilerin zaman yönetimi konusunda bireysel çabaları olmakla birlikte buçabaların yetersiz kaldığı ve zamanı etkin ve verimli kullanamadıkları ve bu süreci yönetemedikleri söylenebilir.Zamanı iyi kullanamama nedenleri planlama yapmadıklarından, sosyal medya ve iletişim araçlarını iyikullanamadıklarından arkadaşlarına “hayır” diyemediklerinden, sosyal hayatlarından kaynaklandığınısöyleyebiliriz. Zamanlarını daha etkin kullanmaları için öğrencilerin planlama yapmaları önerilmektedir. Zamanplanlaması zaman kayıplarını önler. Öğrencilerin sosyal medyada çok zaman geçirdikleri iletişim araçlarını iyikullanamadıkları tespit edilmiştir. Bu konuda da öğrencilerin farkındalığının artırılması gerekmektedir.

TIME LEAKS AMONG UNIVERSITY STUDENTS AND METHODS OF COPING WITH THEM

The aim of this study is to reveal the time management skills of university students, identify the time management “leaks” they fall into and examine the methods they use to cope with these leaks based on various parameters including gender, type of university and year of study. In the study, convergent parallel design is used as a mixed research method. The participants in the quantitative part of the study were 275 students who were students at public or private universities in the 2017-2018 academic year. The participants in the qualitative part of the study were 41 students, 12 of whom were at public schools and 29 at private schools. Arithmetic mean, standard deviation, t-test and ANOVA were used to analyze the quantitative data. The findings of the study show that students sometimes practiced time management and sometimes used “time wasters” .A significant difference was found between the variable of year of study and students’ view of the significance of time wasters. Fourth-year students were found to be using time wasters more than second and first year students. Gender, type of university and year of study were found to have no effect on time management skills. In conclusion, although the participants were found to make personal efforts to manage their time, we found that they did not manage time well and their personal efforts were insufficient. The study reveals that the reasons for students’ inability to use their time efficiently were lack of planning, inefficient use of social media and communication tools, an inability to say “no” to friends, and their social lives. The careful use of communication tools, developing the ability to say “no” to friends, being organized and considering the effect of the study environment are suggested as time management techniques. Students are advised to plan their time more effectively. Time planning prevents losses of time. It has been seen that students could not use the communication tools effectively by which they spent much time on social media. Students' awareness about this matter should also be increased.

PDF

___

Alay, S. ve Koçak, S. (2002). Validity and Reliability of Time Management Questionnaire. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 9–13.
Adair, J. (2018). Etkili Zaman Yönetimi. Ö. Çolakoğlu. (Çev.) İstanbul: Babıali Kültür Yayıncılığı.
Akatay A. (2003) Örgütlerde zaman yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10:281-300.
Altınok,V. (1997) ; “Zaman Faktörü ve Planlama Esasları” Yönetimde Verimlilik Esasları, 39-40
Altuntaş, O. ve Kayıhan, H. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Farkındalıklarının İncelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 1(2), 47–54
Başak, T., Uzun, Ş. ve Arslan, F. (2008). Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(5), 429-434.
Bayramlı, Ü.Ü. (2009). Zaman Yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Bird, P. (2013). Herkes İçin Zaman Yönetimi.İstanbul: Optimist Yayınlar
Britton, B. and A. Tesser. (1991). Effects of Time Management Practices on College Grades. Journal of Educational Psychology, 83 (3): 405-410.
Can, H. , Azizoğlu, Ö. A. ve Aydın, E. M. (2015) Örgütsel Davranış. Ankara: Siyasal Kitapevi
Creswell, J. W. , Klassen, L. A.C. , Vicki L. Plano Clark, V. L. A. C. , Smith, L. K. C. ( 2011) Best Practices for Mixed Methods Research in the Health Sciences. OBSSR
Çağlıyan, V. ve Güral, R. (2009). Zaman Yönetimi Becerileri: Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Üzerine Bir Değerlendirme. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2
Demirtaş, H. ve Özer, N. (2007). Öğretmen Adaylarının Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarısı Arasındaki İlişkisi. Eğitimde Politika Analizleri ve Strateji Araştırmalar Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, 34-48.
Durmaz, M. Hüseyinli, T. ve Güçlü C.( 2016). Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarı Arasındaki İlişki İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi Cilt: 5, Sayı: 7, Sayfa: 2291-2303
Eldeleklioğlu, J. (2008). Ergenlerin Zaman Yönetimi Becerilerinin Kaygı, Yaş, Cinsiyet Değiskenleri Açısından İncelenmesi. lköğretim Online, 7(3), 6 2008. http://ilkogretim-online.org.tr.
Erdem, R. ve Kaya, S. (1998). Zaman Yönetimi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 7 (2), 99-120.
Erdem, R.; Pirinçci, E. ve Dikmetaş, E; (2005). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Davranışları ve Bu Davranışların Akademik Başarı İle İlişkisi, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14, 167-177.
Güleç, S., Bağçeli, P. ve Sezer, G. (2013). Öğretmen Adaylarının Zaman Yönetimi Becerileri İle Sınav Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Akademik Başarılarına Göre İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: 3A Eğitim Danışmanlık.
Koçak, S. ve Aydın, K. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri ile Akademik Erteleme Düzeylerinin İncelenmesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi
Macan, T. H., Shahani, C., Dipboye, R. L. ve Phillips, A. P. (1990). College students’ Time Management: Correlations with Academic Performance and Stres. Journal of Educational Psychology, 82 (4), 760–768
Kocabaş, İ. ve Erdem, R. (2003) Yönetici Adayı Öğretmenlerin Kişisel Zaman Yönetimi Davranışları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Cilt 13, Sayı 2, Sayfa 203-210
Plano Clark ve Creswell, J.W. V.L. (2011). Karma Yöntem Desen Seçimi (Çev. A. Delice), Karma Araştırma Yöntemleri Tasarımı ve Yürütülmesi (Ed. Y. Dede ve S.B. Demir, 2014). Ankara: Anı
Sabuncuoğlu, Z. ve Paşa, M. (2002). Zaman Yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Sezen, A. (2013). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin İncelenmesi. Akademik Bakış Dergisi, 38. http://www.akademikbakis.org
Tanrıöğen, A ve İşcan S.( 2009) Pamukkale Üniversitesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkisi Eurasian Journal of Educational Research, Issue 35, Spring 2009, 93-108
Tektaş, M. ve Tektaş, N. (2010) Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi • Sayı:23
Tutar, H. ( Ed) (2015). Zaman Yönetimi. Ankara: Seçkin
Türe, G. (2013). Hazırlık Okulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri İle Stres Yönetimi Becerileri Arasındaki İlişkinin Araştırılması: Yeditepe Üniversitesi Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Varışoğlu, F., Şeref, İ. ve Yılmaz (2012). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Zaman Yönetimi Becerileri Ve Tutumlarının İncelenmesi, A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 47, 75-86.
Abdullah, Y. (2015). Örgütsel Yaşamda Etkin Zaman Yönetimi. Bursa: Ekin Yayınevi.
Yılmaz, İ.,Yoncalık, O., Bektaş, F., (2010). Zaman Yönetimi Davranışı ile Akademik Başarı Arasındaki İlişki, e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 5(3), 187-194