SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN DAYANIŞMA DEĞERİNE İLİŞKİN ÖĞRENCİ ALGILARININ İNCELENMESİ

Bu araştırmada, Sosyal Bilgiler 6 ve 7. sınıf öğretim programında yer alan dayanışma değerinin sekizinci sınıf öğrencileri tarafından nasıl algılandığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda; öğrencilerin ilgili değere ilişkin geliştirdikleri metaforlar, çizdikleri resim/karikatürler ve o değere ilişkin öğrencilerle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler incelenmiştir. Nitel araştırma deseninde gerçekleştirilmiş olan araştırmada, üçgenleme şeklinde veri toplamaya uygun olarak nitelendirilen nitel araştırma teknikleri (mecazlar yoluyla veri toplama, yarı yapılandırılmış görüşme ve doküman analizi) birlikte kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma gurubu; sosyo-ekonomik düzey (SED) verileri göz önünde bulundurularak, 2011-2012 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Ankara ili merkez ilçelerden üst, orta ve alt SED’e sahip yerleşim yerlerinde maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemiyle seçilmiş olan dokuz ilköğretim okulunda çalışmaya katılım gösteren 602 (317 kız-285 erkek) sekizinci sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Katılımcılardan elde edilen verilerin çözümlenmesinde ve yorumlanmasında içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; SED farkı gözetilmeksizin katılımcıların büyük bir çoğunluğunun dayanışmayı; “birliktelikten doğan kuvvet” ve “aradaki bağı kuvvetlendirip fayda sağlayan bir mutluluk kaynağı” olarak algıladıkları görülmektedir. 

___

  • Aktaş, N. (2010). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin sosyal bilgiler programında verilen değerleri edinme düzeyleri (Erzincan Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi. Erzurum. Aktepe, V. (2010). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde “yardımseverlik” değerinin etkinlik temelli öğretimi ve öğrencilerin tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara. Aydın, F. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin coğrafya kavramına ilişkin sahip oldukları metaforlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimler Dergisi, 10(3): 1313-1322. Baydar, P. (2009). İlköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler programında belirlenen değerlerin kazanım düzeyleri ve bu süreçte yaşanılan sorunların değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana. Binbaşıoğlu, C. (1991). Genel öğretim bilgisi, ilk ve orta dereceli okul öğretmenleri için öğretimde ilke, yöntem ve teknikler. (6.Basım). Ankara: Kadıoğlu. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. (7. Baskı). Ankara: Pegem A. Erdem, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4), 55-72. Ersoy, A. (2010). İlköğretimde değer kazanımlarının incelenmesinde karikatür kullanımı: Dayanışma değeri örneği, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 79-104. Ersoy, A. F. ve Türkkan, B. (2010). İlköğretim öğrencilerinin çizdikleri karikatürlere yansıttıkları sosyal ve çevresel sorunların incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 35(156), 96-109. Fichter, J. H. (2012). Sosyoloji Nedir (Çev. N. Çelebi). Ankara: Anı. Gelen, İ., Yılmaz, A. ve Kurtulmuş, M. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin sosyo ekonomik düzeyleri ile değerleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 237-246. Guion, L. A. (2002). Triangulation: Establishing the validity of qualitative studies. http://edis.ifas.ufl.edu/fy394, adresinden 03 Haziran 2012 tarihinde edinilmiştir. Gutek, G. L. (2011). Eğitimde felsefi ve ideolojik yaklaşımlar. (3. Basım) (Çev. N. Kale). Ankara: Ütopya. Güven, B. ve Güven, S. (2009). İlköğretim öğrencilerinin sosyal bilgiler dersinde metafor oluşturma becerilerine ilişkin nicel bir inceleme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(2), 503-512. Halstead, J. M. & Taylor, M. J. (2000). Learning and teaching about values: A review of recent research. Cambridge Journal of Education. 30(2). 169-202. Hökelekli, H. ve Gündüz, T. (2007). Üstün yetenekli çocukların değer yönelimleri ve eğitimleri. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Ş. Arslan ve M. Zengin (Ed.), Değerler ve eğitimi uluslararası sempozyumu. İstanbul: DEM. ss. 371- 396. Kunduroğlu, T. (2010). 4. sınıf fen ve teknoloji dersi öğretim programıyla bütünleştirilmiş “değerler eğitimi” programının etkililiğinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE. Öztürk, C. (2007). Sosyal bilgiler: Toplumsal yaşama disiplinlerarası bir bakış. C. Öztürk (Ed.), Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi yapılandırmacı bir yaklaşım. (3.Baskı). Ankara: Pegem A. ss.21-50. Patton, M. Q. (1987). How to Use Qualitative Methods in Evaluation. Newbury Park: SAGE. Saban, A. (2004). Giriş düzeyindeki sınıf öğretmeni adaylarının “öğretmen” kavramına ilişkin ileri sürdükleri metaforlar, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 131-155. Saban, A. (2008a). İlköğretim I. kademe öğretmen ve öğrencilerinin bilgi kavramına ilişkin sahip oldukları zihinsel imgeler, İlköğretim Online, 7(2), 421-455. Saban, A. (2008b). Okula ilişkin metaforlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Sayı: 55, 459-496. Saban, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip oldukları zihinsel imgeler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326. Türkiye İstatistik Kurumu [TÜİK]. (2012). Ankara ili merkez ilçelerine ait gelişmişlik düzeyi verileri. Veriler Türkiye İstatistik Kurumu'ndan elektronik posta yoluyla elde edilmiştir. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.
Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-370X
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: AKADEMİSYENLER BİRLİĞİ DERNEĞİ
Sayıdaki Diğer Makaleler

ÖĞRETMENLERİN SOSYAL BİLGİLER DERSİ ÖĞRETİM UYGULAMALARI İÇİN ÖĞRETİM TEKNİKLERİNİN SEÇİMİNE YÖNELİK YETERLİK ALGILARI VE GÖRÜŞLERİ

Şule FIRAT DURDUKOCA

BİLİŞİM TEKNOLOJİLERİ ÖĞRETMEN ADAYLARI MESLEKİ EĞİTİMLERİ İÇİN NELER DÜŞÜNÜYOR?

Nezih ÖNAL

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN VE TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ “TÜRKÇE DERSİ” VE “TÜRKÇE ÖĞRETMENİ” KAVRAMLARINA İLİŞKİN METAFORLARI*

Ahmet YILMAZ, Betül KERAY DİNÇEL

BİLİŞSEL-DAVRANIŞÇI YAKLAŞIMA DAYALI GRUP TERAPİSİ PROGRAMININ GÖRME ENGELLİ BİREYLERDE DEPRESİF BELİRTİ VE UMUTSUZLUK DÜZEYLERİNE ETKİSİ

Volkan Demir

SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN DAYANIŞMA DEĞERİNE İLİŞKİN ÖĞRENCİ ALGILARININ İNCELENMESİ

Bahadır KILCAN, Bülent AKBABA

MASUMİYET FİLMİNDE ÇOCUK, TELEVİZYON VE BAĞLANMA İLİŞKİSİ

Uğur Baloğlu

SAVAŞ ALANLARI TURİZMİ: BİRLEŞİK KRALLIK SAVAŞ ALANLARI KAYNAK MERKEZİ ÖRNEĞİ VE KURTULUŞ SAVAŞI ALANLARININ TURİZM POTANSİYELİ

Onur AKBULUT, Yakın EKİN

Savaş Alanları Turizmi: Birleşik Krallık (İngiltere) Savaş Alanları Kaynak Merkezi (UK Battlefield Resource Center) Örneği ve Kurtuluş Savaşı Savaş Alanları Turizm Potansiyeli

Onur AKBULUT, Yakın EKİN

DEĞER EĞİTİMİNE YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİ (DETÖ) GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Filiz Çetin

İNGİLİZCE ÖĞRETMENİ ÖZEL ALAN YETERLİĞİ ÖLÇEĞİ: BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Süleyman ÇELİK, Gürcü ERDAMAR, Kevser ÇELİK