Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitimde Yetiştirilmesinin Önemi ve Esasları

Bu çalışmayla, hizmet içi eğitimde kuramsal alt yapıya yönelik bilgi vermenin yanı sıra, öğretmenlerin görevleri başında çalıştıkları sürece mesleklerindeki gelişmelere uyum sağlayabilmeleri, verimli ve üretken olabilmeleri için sürekli eğitim ihtiyaçlarını karşılamadaki önemi, esasları ve bu eğitime olan gereksinimleri üzerinde durulmuştur. Bu çerçevede hizmet içi eğitim yoluyla çalışanların performansını artırmada hizmet içi eğitim programları ve stratejileri gibi temel noktalara yer verilmiştir. Hizmet içi eğitimle her öğretmene, en azından, kendi alanındaki yeni bilgi ve becerileri zamanında kazandıracak, yeni eğitim teknolojilerinden faydalanma ve bunları derslerinde kullanma kolaylıklarını sağlayacaktır.Öğretmenler için vazgeçilmez bir yere sahip olan hizmet içi eğitimin amaç ve ilkeleri ile bu amaç ve ilkelerin kullanılmasına yönelik bilgiler farklı boyutlardan ele alınarak tartışılmıştır.

___

  • Artut, P. ve Tarım, K. (2002). “Kubaşık Öğrenme Yönteminin İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrencilerinin Matematik Öğretimi Dersine İlişkin Akademik Başarılarına Etkisi.” ODTÜ. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara
  • Carin, A.A.; Sund, R.B. (1989). Teaching Science Through Discovery. Merill Publishing Company.
  • Cinelli, B., Symons, C.W., Bechtel, L. And Rose-Colley, M. (1994). “Applying Cooperative Learning in Health Education Pratice”. The Journal of School Health. 64(3), 99-102
  • Fensham, P., Gunstone, P., White, R. (1994). The Content of Science. The Falmer Press.
  • İflazoğlu, A. (2003). Çoklu Zeka Kuramı Destekli Kubaşık Öğrenme Yönteminin İlköğretim 5.Sınıf Fen Bilgisi Dersindeki Akademik Başarı ve Tutumlarına Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
  • Johnson, D.W. and Johnson, R.T. (1995). Colloboration and Cognition. Cooperative Leraning Center.
  • Johnson, D.W. and Johnson, R.T. (2000). “How Can We Put Cooperetive Learning İnto Practice”. The Science Teacher. 67(2).
  • Johnson, D.W., Johnson, R.T. and Smith K,A. (1998). “Maximizing Interaction Through Cooperative Learning”. ASEE Prism. vol7, 27.
  • Kaptan, F. (1998). Fen Bilgisi Öğretimi. Anı Yayıncılık.
  • Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2000). “Yapısalcılık (Constructivism) Kuramı ve Fen Öğretimi”. Çağdaş Eğitim. 265, 22-27.
  • Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2001) İlköğretimde Fen Bilgisi Öğretimi. İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı. Modül 7. T.C. M.E.B. Projeler Koordinasyon Merkezi Başkanlığı. Ankara.
  • Kirk, T.M. (1997). The Effectiveness Of Cooperative Learning: With Particular Reference To Academic Achievement, Self-Esteem, Academic Self Image Social Interaction And Student Attitudes In Primary Mathematics And English Spelling Classes In Ireland. (for a Ph.D.degree in Education). University of Dublin.
  • Oral, B. (2000). “Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirlikli Öğrenme İle Küme Çalışması Yöntemlerinin Öğrencilerin Erişileri, Derse Yönelik Tutumları ve Öğrenilenlerin Kalıcılığı Üzerine Etkileri”. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Vol 19(2).
  • Öner, S. (1999). İlköğretim 5.Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Kubaşık Öğrenme Yönteminin Eleştirel Düşünme ve Akademik Başarıya Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
  • Peterson, S.E. and Miller, J.A. (2004). “Comparing the Quality of Students’ Experiences During Cooperative Learning and Large-Group Instruction”. The Journal of Educational Research. 97(3), 123.
  • Saban, A. (2000). Öğrenme Öğretme Süreci :Yeni Teori ve Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Senemoğlu, N. (2001). Gelişim, Öğrenme ve Öğretme, Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Slavin, R.E. (1990). Cooperative Learning: Theory, Research and Practice. Englewood Cliff, NJ: Prentice- Hall.
  • Şimşek, S. (2000). “Fen Bilimlerinde Değerlendirmenin Önemi”. Milli Eğitim Dergisi. vol148(7).
  • Titiz, O. (2005). Yeni Öğretim Sistemi. Zambak Yayınları, İstanbul
  • Yavuz, K.E. (2005). “21.Yüzyıl Sınıflarında Düşünme ve Öğrenme Üzerine Farklı Bir Yaklaşım: Çoklu Zeka Teorisi”. Yeni Eğitim Dergisi. vol10, 26- 33.
  • Yeşilyaprak, B. (1995). İşbirliğiyle Öğrenme Yönteminin Bazı Öğrenci Niteliklerine Etkisi. (Yayınlanmamış Araştırma Raporu). Ankara: Gazi Üniversitesi.