Akne Vulgaris’te Beslenmenin Etkisi

Akne Vulgaris (AV), birçok yaş grubunda görülmesine rağmen daha çok adölesan dönemindeki artışıyla dikkati çekmiştir. AV’ın inflamasyon, stres, travma, beslenme, püstül, kistik gibi birçok multifaktöriyel sebebi bulunmaktadır. AV’ın temelinde sebum üretiminin fazla olması, pilosebase foliküllerinin kronik inflamasyonu bulunmaktadır. Bu derlemenin amacı beslenmenin AV üzerinde beslenmenin etkisini çalışmaktır. Beden kütle indeksi (BKİ) ile AV arasında doğrudan ilişki gözlemlenememiştir fakat obezitenin yüksek insülin seviyesine etkisi nedeniyle AV’ı dolaylı şekilde tetikleyebilir. Düşük Glisemik İndeks (GI) değeri olan besin alımının AV’a sahip bireylerin lezyon miktar ve şiddetinde azalma olduğu görülmüştür. AV ve çikolata arasındaki ilişkiye bakıldığında ise daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulduğu görülmektedir. AV şikâyet düzeyi yüksek olan bireylerin sütten kısıtlı beslenmesi sonucunda AV şiddetinde azalması gözlemlenmiştir. Elzem yağ asitlerinden ise omega-3 (n- 3)’ten zengin beslenmenin AV şiddet düzeyini azalttığı bulunmuştur. AV hastası bireyde A vitamininin tüketimlerinin hastalığın tedavisinde destekleyici olabileceği bildirilmiştir. AV üzerinde beslenmenin etkisinin olduğu düşünülmektedir ancak yeni çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Akne vulgaris, Beslenme tedavisi, Glisemik indeks

The Effect of Nutrition on Acne Vulgaris

Acne Vulgaris (AV) can manifest itself in many age groups, but it has attracted attention with its increase in adolescent side. AV has many multifactorial causes such as inflammation, stress, trauma, nutrition, pustule, and cystic. The basis of AV is excessive sebum production and conical inflammation of pilosebaceous follicles. It’s aimed to examine the relationship between AV and nutrition. No direct relationship has been observed between body mass index (BKI) and acne vulgaris, but it may indirectly trigger AV due to the effect of obesity on high insulin levels. As a result of the intake of foods with low glycemic index (GI) , it was observed that the amount and severity of the lesions of individuals with acne vulgaris decreased.The relationship between AV and chocolate needs some more study data. It has been observed that AV severity decreases with limited milk consumption of individuals with AV complaints.Among the essential fats, it has been found that a diet rich in omega-3 (n-3) reduces the level of AV severity. It has been reported that consumption of vitamin A can supportive in the treatment of AV disease. Nutrition is thought to have an effect on AV. However, new studies are needed.

Keywords:

Acne vulgaris, Glycemic index, Nutrition therapy,

PDF

___

1. Wasona A.H, Sani N, Panonsih R. N, Giovanni A. Hubungan Diet Tinggi Lemak Dengan Akne Vulgaris Pada Siswa SMKN Tanjungsari Lampung. Jurnal Ilmu Kesehatan. 2020; 4:313-318.
2. Oktarina R, Sari M.A, Prakoeswa S.R.F. Pengaruh Kualıtas, Kuantıtas Tıdur,dan Kebıasaan Merokok Terhadap Tıngkat Keparahan Akne Vulgarıs. Call for Paper – Maternity. 160-166.
3. Pangestu R, Sani N, Febriyani A, Panonsih N.R. Pola Menstruasi Dengan Kejadian Akne Vulgaris Pada Siswi SMKN. Jurnal Ilmiah Kesehatan Sandi Husad.2021;2:664-670.
4. Elibüyük Aksaç S, Bilgili G.S, Yavuz H.İ, Yavuz Özaydın G. Van Tıp Dergisi. Akne Vulgariste Etyopatogenez. 2018;25 (2): 260-267.
5. Günay E. Akne Vulgaris Olgularında Serum Prolidaz Düzeylerinin İncelenmesi. [Uzmanlık Tezi]. Edirne, Türkiye: T.C. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı; 2016.
6. Aydın F, Şahin G. Akne Sikatrisi Tedavisi. Dermatoz. 2017;1.1-9.
7. Kolay A. Akne Vulgarisli Hastalarda Hastalık Şiddeti ile Sebum Seviyesi Arasındaki İlişkinin mpa-5 ile Değerlendirilmesi. [Doktora Tezi]. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Tıp Fakültesi;2008.
8. Özsöylemez A. Akne Vulgarisli Bireylerde Diyetle İlgili Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi. [Yüksek Lisans Tezi]. Ankara,Türkiye: Diyetetik programı T.C. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2019.
9. Xu, S. X., Wang, H. L., Fan, X., Sun, L. D., Yang, S., Wang, P. G., ... & Zhang, X. J. (2007). The familial risk of acne vulgaris in Chinese Hans–a case‐control study. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology, 21(5), 602-605.
10. Friedman, G. D. (1984). Twin studies of disease heritability based on medical records: application to acne vulgaris. Acta geneticae medicae et gemellologiae: twin research, 33(3), 487-495.
11. Lichtenberger, R., Simpson, M. A., Smith, C., Barker, J., & Navarini, A. A. (2017). Genetic architecture of acne vulgaris. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology, 31(12), 1978-1990.
12. Ömeroğlu Yel B, Güneş F.E. Akne Vulgaris ile Beslenme İlişkisi. H.Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2018,5(8):46-59.
13. Schäfer T, Nienhaus A, Vieluf D, Berger J, Ring J. Epidemiology of acne in the general population: the risk of smoking. The British Journal of Dermatology 2001;145(1):100- 4.
14. Hosthota A BS, Renu K, Braroo S. The association of acne vulgaris with smoking in men: a hospital based study. International Journal of Research in Dermatology. 2017;3(2):196-201.
15. Wolkenstein P, Machovcova A, Szepietowski JC, Tennstedt D, Veraldi S, Delarue A. Acne prevalence and associations with lifestyle: a cross-sectional online survey of adolescents/young adults in 7 European countries. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology. 2018;32(2):298-306
16. Wolkenstein P, Misery L, Amici JM, Maghia R, Branchoux S, Cazeau C, et al. Smoking and Dietary Factors Associated with Moderate-to-Severe Acne in French Adolescents and Young Adults: Results of a Survey Using a Representative Sample. Dermatology (Basel, Switzerland). 2015;230(1):34-9.
17. Klaz I, Kochba I, Shohat T, Zarka S, Brenner S. Severe Acne Vulgaris and Tobacco Smoking in Young Men. Journal of Investigative Dermatology. 2006;126(8):1749-52.
18. Çinpolat M.S. Akne Vulgariste Hastalık Algısı ve Hastalık Şiddeti Arasındaki İlişki. [Uzmanlık Tezi].Edirne,Türkiye: Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı, Trakya Üniversitesi ,Tıp Fakültesi;2016.
19. Cordain L, Lindeberg S, Hurtado M, Hill K, Eaton SB, Brand-Miller J. Acne vulgaris: a disease of Western civilization. Arch Dermatol 2002;138(12):1584-90.
20. Dursun R, Temiz S. A. Akne ve Beslenme. Deri ve Beslenme. Ankara: Türkiye Klinikleri;2019,1: 42-48.
21. Smith RN, Mann NJ, Braue A, Mäkeläinen H, Varigos GA. A low-glycemic-load diet improves symptoms in acne vulgaris patients: a randomized controlled trial Am J Clin Nutr 2007;86(1): 107-15.
22. Bakhshi E, Eshraghian MR, Mohammad K, Foroushani AR, Zeraati H, Fotouhi A et al. Sociodemographic and smoking associated with obesity in adult women in Iran: Results from the National Health Survey. J Public Health 2008;30:429-35.
23. Insel P, Turner E, Ross DS. Energy Balance, Body Composition and Weight Management. Nutrition, Third Edition 2007;329-79.
24. Ly Lu HL, Zhanyan Pan, Zx Wu. Obese/overweight and the risk of acne vulgaris in Chinese adolescents and young adults. Hong Kong Journal of Dermatol Venereology. 2017;25:5-12.
25. Hızlı D, Köşger H, Hacıvelioğlu S ve ark. Türk Adelösan Kızlarda Vücut Kitle İndeksinin Akne, Hirsutism ve Menstrüel Düzensizlik Semptomları Üzerine Etkisi. 2013;24: 67-69.
26. Çiftçi H, Akbulut G, Yıldız E, Mercanlıgil S.M. Kan Şekerini Etkileyen Besinler. 727. Ankara: Sağlık Bakanlığı; 2008.
27. Toptaş Bıyıklı E, Bıyıklı A.E, Akbulut G. Glisemik İndeks, Glisemik Yük ve Kanser. Bes Diy Derg, 2017,45(1): 70-76.
28. Arslan Ş. Diyet ve İlişkili Metabolik Parametrelerin Akne Üzerine Etkilerinin Araştırılması. [Uzmanlık Tezi]. Denizli, Türkiye: Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı, T.C. Pamukkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi;2010.
29. Soyuduru G, Adışen E, Aksakal A.B. Akne Vulgaris Patogenezi Güncel. Dermatoz. 2017;1: 1-9.
30. Smith, R. N., Mann, N. J., Braue, A., Mäkeläinen, H., & Varigos, G. A. (2007). The effect of a high-protein, low glycemic–load diet versus a conventional, high glycemic–load diet on biochemical parameters associated with acne vulgaris: A randomized, investigator-masked, controlled trial. Journal of the American Academy of Dermatology, 57(2), 247-256.
31. Reynolds, R. C., Lee, S., Choi, J. Y., Atkinson, F. S., Stockmann, K. S., Petocz, P., & Brand-Miller, J. C. (2010). Effect of the glycemic index of carbohydrates on acne vulgaris. Nutrients, 2(10), 1060-1072.
32. Özmen İ, Koç E, Dağ B. Dermatolojide Diyet Tedavisi. Beslenme ve Diyet Dergisi. 2012;40(3): 250-258.
33. Özlü E, Baykan A, Ertaş R. Akne Vulgaris Etiyopatogenezine Genel Bakış. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2018;8(1): 44-51.
34. Buller, D. B., Cokkinides, V., Hall, H. I., Hartman, A. M., Saraiya, M., Miller, E., ... & Glanz, K. (2011). Prevalence of sunburn, sun protection, and indoor tanning behaviors among Americans: review from national surveys and case studies of 3 states. Journal of the American Academy of Dermatology, 65(5), S114-e1.
35. Suppiah, T. S. S., Sundram, T. K. M., Tan, E. S. S., Lee, C. K., Bustami, N. A., & Tan, C. K. (2018). Acne vulgaris and its association with dietary intake: a Malaysian perspective. Asia Pacific journal of clinical nutrition, 27(5), 1141-1145.
36. Vongraviopap S, Asawanonda P. Dark chocolate exacerbates acne. International Journal of Dermatology. 2016;55(5):587-91.
37. Timurkaan H.S, Timurkaan S, Özen G, Meriç F, Uğraş S, Çoban D.Ç. Spor ve Beslenme. 2. MEB;2011.
38. Juhl CR, Bergholdt HKM, Miller IM, Jemec GBE, Kanters JK, Ellervik C. Dairy Intake and Acne Vulgaris: A Systematic Review and Meta-Analysis of 78,529 Children, Adolescents, and Young Adults. Nutrients. 2018;10(8):1049.
39. Turan H, Erkoyuncu İ, Kocatepe D. Omega-6, Omega-3 Yağ Asitleri ve Balık. Yunus Araştırma Bülteni, 2013;(2): 35-40.
40. Arıman Karabulut H, Yandı İ. Su Ürünlerindeki Omega-3 Yağ Asitlerinin Önemi ve Sağlık Üzerine Etkisi. E.Ü. Su Ürünleri Dergisi, 2006;23(1/3): 339-342.
41. Engin B, Erkan E, Çelik U, Kutlubay Z, Serdaroğlu S. Dermatolojide Gıda Takviyesinin Önemi. Dermatoz, 2016;2: 1-14.
42. Şahin C. Akne Hastalarında İzotretinoin Tedavisi Sonrası Deri Nem ve Sebum Düzeylerinin Belirlenmesi. [Uzmanlık Tezi]. Aydın, Türkiye: T.C. Aydın Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı; 2020.
43. Aslan I, Ozcan F, Karaarslan T, Kirac E, Aslan M. Decreased eicosapentaenoic acid levels in acne vulgaris reveals the presence of a proinflammatory state. Prostaglandins & oOther Lipid Mediators. 2017;128-129:1-7.
44. Khayef G, Young J, Burns-Whitmore B, Spalding T. Effects of fish oil supplementation on inflammatory acne. Lipids in Health and Disease. 2012;11:165.
45. Jung, J. Y., Kwon, H. H., Hong, J. S., Yoon, J. Y., Park, M. S., Jang, M. Y., & Suh, D. H. (2014). Effect of dietary supplementation with omega-3 fatty acid and gamma-linolenic acid on acne vulgaris: a randomised, double-blind, controlled trial. Acta Derm Venereol, 94(5), 521-5.
46. Çivi S, Akman M. A Vitamini Eksikliği ve Koruma. Beslenme ve Diyet Dergisi, 1987;16:93-100.
47. El‐Akawi, Z., Abdel‐Latif, N., & Abdul‐Razzak, K. (2006). Does the plasma level of vitamins A and E affect acne condition?. Clinical and experimental dermatology, 31(3), 430-434.
48. Cengiz F. P, Emiroğlu N, Su Ö,Onsun N. Hafif Ve Orta Şiddetli Akne Hastalarında A ve E Vitamini Düzeyler. Bezmialem Science, 2017;5:61-63.