Twitter ve Kamusal Alan Kavramı Üzerine Bir İçerik Analizi: Spinal Musküler Atrofi (SMA) Hastası Çocukların Kampanyalarıyla İlgili Örnek Olay Çalışması

Twitter, günümüzde bireylerce ekonomiden siyasete, günlük yaşamdan sanata kadar birçok konunun tartışılıp görüş bildirildiği sosyal medya platformlarından biri haline gelmiştir. Web 2.0 teknolojileriyle birlikte özellikle güncel haber paylaşımı ve yayılımı sebebiyle belirli bir etki alanı oluşturabilmiş bir mikroblog özelliği taşımaktadır. Bu bağlamda çalışmada, Alman filozof Jürgen Habermas’ın tarihsel bir süreçte ve henüz yeni iletişim teknolojileri olarak İnternet’in yer almadığı bir dönemde incelediği kamusal alan kavramının günümüzde Twitter’da düzenlenen bir kampanya özelindeki etkinliği, olanakları ve sınırlılıklarıyla ilgili bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada, SMA hastası çocuklar için sosyal medyada yürütülen bağış kampanyalarıyla ilgili bir örnek olay üzerinden Twitter’ın, kamuoyunu yönlendirmede, harekete geçirmede ve karar alıcıları etkilemede nasıl değerlendirilebileceği tartışmaya açılmıştır. Bu bağlamda 3-6 Ocak 2021 tarihleri arasında Twitter’da SMA hastası çocuklar için yapılan kampanya için iki farklı etiket altında toplanan 35.308 tweet’ten sistematik örnekleme ile elde edilen 692 adedi içerik analizine tabi tutulmuştur. İki farklı çalışmadan karma bir yöntemle elde edilen kod şeması temel alınarak bir kod listesi oluşturulmuş ve 6 farklı kod kategorisi üzerinden kodlanan sonuçların yorumlandığı çalışma ile Twitter ortamının kamusal alanda bireylerin görüşlerini bildirmesi için bir ortam olmakla beraber bu kamusallığın karar vericileri etkilemede sınırlı kaldığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Twitter, Kamusal Alan, Kamuoyu, SMA, Habermas

A Content Analysis on Twitter and Public Space: A Case Study About Campaigns for Children With Spinal Muscular Atrophy (SMA) Diagnosis

Today, Twitter has become one of the social media platforms where individuals discuss, express their opinions on many topics from the economy to politics, from daily life to art. Along with web 2.0 technologies, it has a microblogging feature that can create a specific domain, especially due to current news sharing and dissemination. In this context, this study carries out research on the effectiveness, possibilities and limitations in a campaign organized on Twitter today on the concept of public sphere, examined by the German philosopher Jürgen Habermas at a historical time when the Internet did not exist as a new communication. In the study, it has been discussed how Twitter can be evaluated in mobilizing public opinion and influencing decision-makers through a case study related to donation campaigns carried out on social media for children with SMA. In this context, 692 of the 35.308 tweets collected under two different tags for the campaign for children with SMA on Twitter between 3 – 6 January 2021, obtained by systematic sampling, were subjected to content analysis. Based on the coding scheme obtained from two different studies with a mixed-method, a code list was created, and with the study in which the results encoded over 6 different code categories were interpreted, it was concluded that Twitter was an environment for individuals to express their opinions in the public sphere, but it has been concluded that this publicity is limited in influencing decision-makers.

Keywords:

Twitter, Public sphere, Public opinion, SMA, Habermas,

PDF

___

Anas, O. (2019). Sosyal Medyada Arap İsyanları: Arap Dünyasında Kamusal Alanın Değiştirilmesi. Ortadoğu Etütleri, 11(1), 4-25.
Arendt, H. (2012). İnsanlık Durumu, B. S. Şener, (Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Aşman Alikılıç, Ö. (2018). Halkla ilişkiler 2.0 sosyal medyada yeni paydaşlar, yeni teknikler, Ankara, Efil Yayınevi, 2011. 2(1), 100-126.
Atabek, G. Ş. ve Atabek, Ü. (2007). Medya metinlerini çözümlemek içerik, Göstergebilim ve söylem çözümleme yöntemleri, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Auverset, L. A. ve Billings, A. C. (2016). Relationships between social TV and enjoyment: A content analysis of The Walking Dead’s story sync experience, Social Media + Society. 2(3), 1-12. DOI: 10.1177/205.630.5116662170
Berkman Köselerli, B. (2017). Yeni medya ortamının yeni kamusal alan olarak kullanımı üzerine bir değerlendirme, Humanities Sciences (Nwsahs), 12(1), 51-64, DOI:10.12739/NWSA.2017.12.1.4C0216.
Budak, H. (2016). Kamusal alanda dönüşen yapılar: agoradan sanal uzama, SEFAD, 2016(36), 507-530, http:// dx.doi.org/10.21497/sefad.285499.
Castells, M. (1999). Information technology, globalization and social development (Vol. 114). Geneva: United Nations Research Institute for Social Development.
Coté, M. ve Pybus, J.(2014).“Maddi olmayan emek 2.0’ı öğrenme Facebook ve Sosyal Ağlar”. İçinde E. Bulut & M.A. Peters (Ed.), Bilişsel Kapitalizm: Facebook ve Sosyal Ağlar, (ss. 241-271) D. Saraçoğlu, (Çev.). İstanbul: NotaBene.
Çalışkan, O. (2014). Kamusal alan bağlamında ağ toplumu ve yeni kamusal alan arayışı, Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Güz 1(1), 41-62.
Dahlberg, L. (2017). “Dijital demokrasiyi yeniden yapılandırmak: dört pozisyona dair bir taslak”, Yeni Medya Kuramcılarından Yeni Medya Kuramları. İçinde F. Aydoğan (Ed.). (ss. 131-156), İstanbul: Der Yayınları.
Deutsche Welle (2021). Sma hastalığı ile ilgili merak edilenler. 08.09.2021 tarihinde https://www.dw.com/tr/ sma-hastal%C4%B1%C4%9F%C4%B1-ile-ilgili-merak-edilenler/a-56127235 adresinden erişilmiştir.
Ellison, N. B., & Boyd, D. (2013). Sociality through social network sites. Oxford: Oxford University Press.
Fuchs, C. (2016). Sosyal medya eleştirel bir giriş, (D. Saraçoğlu & İ. Kalaycı, çev.). Ankara: NotaBene Yayınları.
Giglietto, F. ve Selva, D. (2014). Second screen and participation: A content analysis on a Full Season Dataset of Tweets, Journal of Communications, 64(2), 260-277, doi:10.1111/jcom. 12085.
Güçdemir, Y. (2012). Sanal ortamda iletişim bir halkla ilişkiler perspektifi, İstanbul: Derin Yayınları.
Habermas, J. (2014). Kamusallığın yapısal dönüşümü, (12. Baskı), (T. Bora & M. Sancar, çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Habermas, J. (2003). Kamusallığın yapısal dönüşümü, (5. Baskı), (T. Bora & M. Sancar, çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Kahn, R. ve Kellner, D. (2004). “Oppositional Politics and the internet”. Cultural Politics. 1(1), 75-100.
Kellner, D. (1997). “Intellectuals, the new public spheres, and technopolitics,” New Political Science 41–42 (Fall 1997), 88-169.
Kıyan, Z. & Kocager, U. (2020). Türkiye’de Twitter’ın kamusal tartışmalardaki rolü üzerine bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 34, 464-489. DOI: 10.31123/akil.781854.
Lull, J. (2018). “İletişim çağı için üst kültür” iletişim çağında kültür, (E. S. Civelek, çev.). Ankara: Hece Yayınları.
Malkoç, İ.B. (2018). Makro bir siber kamusal alan olarak Twitter: Türkiye’nin “TrendingTopic”leri Analizi. Sosyoloji Notları Dergisi. 2(1), 100-126.
Merten, K. (1995). Inhaltsanalyse einführung in theorie methode und praxis. Opladen: WdV.
Milliyet (2021). Son dakika! Milli Piyango büyük ikramiye çekiliş sonucu belli oldu. 01.01.2021 tarihinde https:// www.milliyet.com.tr/gundem/son-dakika-milli-piyango-buyuk-ikramiye-cekilis-sonucu-bellioldu- 6394512 adresinden edinilmiştir.
Morozov, E. (2017). “Facebook ve Twitter sadece devrimcilerin gittiği yerlerdir” Yeni Medya Kuramcılarından Yeni Medya Kuramları. İçinde F. Aydoğan, (Ed.). İstanbul: Der Yayınları.
Oberlo (2021). Ten twitter statistics every marketer should known in 2021 (infographic). 25.01.2021 tarihinde https://www.oberlo.com/blog/twitter-statistics adresinden edinilmişir.
Özgül, G. E. (2012). Bir görme biçimi olarak yeni medya: Kamusal bir alan imkânının araştırılması, Journal of Yaşar University, 26(7), 4526 – 4547.
Özturan, S. & Örgel, S. (2015). Sanal ortamda karşıt-kamusal alanlar yaratmak: Dijital eylemci ağları, Aydın Sanat 1(2), 85-92.
Özbek, M. (2015). Kamusal alan, İstanbul: Hil Yayınları.
Papacharissi, Z. (2002). “The virtual sphere: The internet as the public sphere”. New Media and Society, 4(1), 5-23.
Poster, M. (1995). The net as a public sphere? On newsstands now. 27.09.2021 tarihinde https://www.wired. com/1995/11/poster-if/ adresinden edinilmiştir.
Rasmussen, T. (2008). The internet and differentiation in the political public sphere. 27.09.2021 tarihinde http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.465.6997&rep=rep1&type=pdf adresinden edinilmiştir.
Safko, L.ve Brake, D. K. (2009). The social media Bible, John Wiley&SonsInc.
Sağlık Bakanlığı (2021). 30.01.2021 tarihinde https://www.saglik.gov.tr/TR,78115/sma-bilim-kurulutoplantisina- iliskin-aciklama-09012021.html adresinden edinilmiştir.
Sandoval, M. ve Fuchs, C. (2010).“Towards a critical theory of alternative media”, TelematicsandInformatics, 27, 141–150.
Scott, D. M. (2010). Pazarlamanın ve iletişimin yeni kuralları, N. Özata, (Çev.). İstanbul: MediaCat Yayınları.
Sennett, R. (2013). Kamusal insanın çöküşü, S. Durak & A. Yılmaz (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Shirky, C. (2017). Sosyal medyanın politik gücü: Teknoloji, kamusal alan ve politik değişim. E. Al, (Çev.) İçinde F. Aydoğan, (Ed.). Yeni Medya Kuramcılarından Yeni Medya Kuramları içinde (s.160-170). İstanbul: Der Yayınları.
Stevenson, N. (2008). Medya kültürleri sosyal teori ve kitle iletişimi, (G. Orhon & B. E. Aksoy, çev.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Şimşek, A. (2012). Sosyal medyada kamusal alandaki kadına dair söylemler: İtiraf.Com, Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 4(2), 1309-8012.
SMA-DER (2021). Sma nedir? 30.01.2021 tarihinde https://www.sma.org.tr/sma-nedir adresinden edinilmiştir.
Tetik, C. (2015). Sosyal medya alternatif bir kamusal alan olabilir mi?. Genel, M. G. (Ed.), Yeni medya araştırmaları I. İçinde (s.195-216). Bursa: Ekin Yayınevi.
Timisi, N. (2003). Yeni iletişim teknolojileri ve demokrasi, Ankara: Dost Kitabevi.
Wearesocial (2021). Digital 2021 I Dati Di Luglio 04.02.2021 tarihinde https://wearesocial.com/digital-2021 adresinden edinilmiştir.
Yazıcı, T. & Tuerxun, X. (2017). Group communication at digital public space: We Chat sample. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(3), 966-980.
Yıldız, F. & Dursun, O. (2020). Kamu adaletinin büyük veri aracılığı ile inşası: Şule Çet davası üzerine bir Twitter analizi. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 58, 291-328.https://doi. org/10.26650/CONNECTIST2020-0009.