SOSYAL MEDYA VE GENÇLİK DEĞERLERİ: ZONGULDAK’TA LİSELERDE ÖĞRENİM GÖREN GENÇLER ÜZERİNE BİR İNCELEME

Bu araştırma, Zonguldak örnekleminde liselerde öğrenim gören gençlerin sahip oldukları değerleri sosyal medya ile olan ilişkileri bağlamında belirlemeyi ve farklı değişkenler açısından incelemeyi hedeflemektedir. Çalışma betimsel-ilişkisel modelde yapılandırılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen aileye ilişkin tutum ve aile değerleri ölçeği, hayatın amacı ölçeği, gelecek için eğitimine ve yeteneklerine güven ölçeği, sosyal medyaya güven ölçeği kullanılmıştır. Veriler, 2018-2019 yılı güz döneminde Zonguldak’taki farklı lise türlerinde öğrenim gören 429 öğrenciye anket uygulanarak toplanmıştır. Verilerin analizinde t-testi ve ANOVA’dan yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda gençlerin büyük çoğunluğunun (%80) günde en az 1 saat sosyal medyada vakit geçirdiği; en çok kullandıkları sosyal medya platformlarının ise fikir, düşünce paylaşımından ziyade görsel, hareketli ve anlık durum paylaşımlarına odaklanan platformlar olduğu tespit edilmiştir. Bulgular sosyal medyada fazla vakit geçirenlerin, daha az vakit geçirenlere oranla hayatı amaçsız olarak değerlendirme eğilimlerinin daha fazla olduğunu göstermiştir. Eğitim kalitesinin daha yüksek olduğu (bilinen) okullarda öğrenim gören öğrencilerin sosyal medyaya daha az güvendiği, hayata bakışının daha idealist ve amaçlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

SOCIAL MEDIA AND YOUTH VALUES: AN INVESTIGATION ON HIGH SCHOOLS

This article aims to determine the values of young people who are studying in high school in the context of their relations with social media and analyze with regard to different variables, in the sample of Zonguldak. The article is structured in descriptiverelational model. The data was collected via scales which developed by researchers, attitudes relating to family and family values scale, aims of life scale, confidence on having educations and abilities scale, confidence on social media scale. Data were collected from 429 students who studying in diffrent high schools, by taking a sample poll in Zonguldak during fall of 2018-2019. T-test and ANOVA were used to analyze the data. As a result of research, that a great majority of the young people (%80) take up with social media at least one hour a day has been determined; the most preferred social media platforms which are oriented with image, dramatic and snapshot sharing rather then shaping opinion and idea. The findings showed that youngest who spend more time in social medya in comporison with the others, have higher tendency on considering the life as the aimless object. Students who studying on higher quality school are less rely on social media and having more idealist and purposeful attitude to life. 

___

  • Amaghani, F. F., Akbağ, M. (2018). Gençlerde sosyal medyaya yönelik tutumlar ve yalnızlık: İlişkisel bir inceleme. Gençlik Araştırmaları Dergisi. 6(15), 5-24.
  • Babacan, M. E. (2006). Toplumsal derinlik, sosyal medya ve gençlik. İnsan ve Toplum, 6 (1), 23-45.
  • Bayyiğit, M. (2011). Gençlik ve din. Konya: Yediveren Kitap.
  • Coşkun, R., Altunışık R., Bayraktaroğlu, S., Yıldırım, E. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (SPSS Uygulamalı). Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Güder, O. (2018) Sınıf Öğretmenlerinin Fen Bilimleri Dersine Yönelik Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi Öz Güven Algılarının İncelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
  • Hökelekli, H. (2002). Gençlik ve din. Gençlik, Din ve Değerler Psikolojisi. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
  • Kaymakcan, R. & Meydan, H. (2016). Ahlak değerler ve eğitimi. İstanbul: Dem Yayınları.
  • Oyman, N. (2016). Sosyal medya dindarlığı. Kahramanmaraş Sütçü İmam İlahiyat Fakültesi Dergisi, 14(28).
  • Sandström, C. I. (1982). Çocuk ve gençlik psikolojisi. Refia U. Şemin (çev.). İstanbul: İÜ Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Sayımer, İ. (2008). Sanal ortamda halkla ilişkiler, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z., Demir, M. (2013). İnternet ve sosyal medya kullanımı üzerine bir uygulama. Selçuk İletişim, 7(4), 23-32.
  • Şahin, T. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Değerler Eğitimi Öz-Yeterliliklerinin İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul.
  • Şen, A. S. (2015). Ergenlerin Sahip Oldukları Değerler İle Gelecek Beklentileri ve Madde Bağımlılığından Korunma Öz-Yeterliği Arasındaki Yordayıcı İlişkiler. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi). Konya.
  • Uğurel Şemin, R. (1991). Gençlik psikolojisi. İstanbul: Remzi Yayınevi.
  • Yağmurlu, A. (2011). Kamu yönetiminde halkla ilişkiler ve sosyal medya. Selçuk İletişim Dergisi, 7(1), 5-15.
  • Yıldız, A., Demir, F. M. (2016). Üniversite Öğrencilerinin İnternet ve Sosyal Medya Kullanım Amaçlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Örneği. Sosyal Ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi Journal Of Social Sciences And Humanities Researches Girişimcilik Özel Sayısı, 17(37).
  • Yörükoğlu, A. (1986). Gençlik çağı. (13. bs.), Ankara: Özgür yayınları.
  • Weinberg, T. (2009). The new community rules: Marketing on the social rules, USA: O’Reilly Media.
  • Çocukların internet kullanım karnesi, erişim, 09.02.2019, https://www.kaspersky.com.tr/about/press-releases/2017_cocuklari-internet-kullanim-karnesi.
  • We Are Social and Hootsuite, Digital in 2019, erişim: 04.04.2019, https://wearesocial.com/blog/2019/01/digital-2019-global-internet-use-accelerates. Türkiye İstatistik Kurumu, İstatistiklerle 2017, Gençlik. erişim: 13.01.2019, www.tüik.gov.tr.
  • TÜİK, İstatistiklerle Aile, 2017, www.tüik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.04.2019
Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 2149-9845
  • Başlangıç: 2016
  • Yayıncı: Mehmet BAHÇEKAPILI