İLKÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ DERSİ ÖĞRETMENLERİNİN DEĞER ÖĞRETİMİNDE GERÇEKLEŞTİRDİKLERİ DERS DIŞI ETKİNLİKLER ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Bu çalışmanın amacı, araştırmamıza katılan İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi Öğretmenlerinin değer öğretiminde hangi ders dışı etkinlikleri, nasıl gerçekleştirdiklerini ortaya koymaktır. Bu çalışmada nitel araştırma modelinden yararlanılmıştır. Araştırmaya katılım gönüllülük esasına dayalıdır ve bu çerçevede 24 tane İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmeniyle görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen veriler “betimsel analiz” tekniği kullanılarak analiz edilip literatür ışığında değerlendirilmiştir. Araştırmamızda yer alan öğretmenlerin büyük çoğunluğunun değer öğretiminde ders dışı etkinlikleri etkili bir şekilde düzenleyemedikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi, Değerler eğitimi, Ders dışı etkinlikler, Öğretmenler

QUALITATIVE STUDY ON EXTRACURRICULAR ACTIVITIES USED IN VALUES EDUCATION BY RELIGIOUS CULTURE AND ETHICS COURSE’S TEACHERS

The aim of this study is to determine which and how extracurricular activities and activities used in values education by the teachers of Primary Religious Culture and Moral Knowledge who participated in our research. Qualitative research model was used in this study. Participation in the study was based on voluntary basis and in this context, 24 teachers from the Primary Religious Culture and Moral Knowledge course were interviewed. The data were analyzed by using descriptive analysis technique and evaluated in the light of literature. It was concluded that most of the teachers in our study could not organize extracurricular activities effectively in values education.

Keywords:

Religious culture and moral knowledge course, Values education, Extracurricular activities, Teachers,

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme (5.Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Alaylıoğlu, R., & Oğuzkan, F. (1976). Ansiklopedik eğitim sözlüğü. İstanbul: İnkilap ve Aka Yayınları.
Arslantaş, Ö. (1989). İlkokullarda Eğitici Kol Çalışmalarında Karşılaşılan Güçlükler. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Aydın, M. Z. (2012). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel.
Aydın, Ş. M. (1996). Din dersi öğretmenlerinin pedagojik formasyonları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
Babadoğan, C. (1990). Ev ödevlerinin eğitim programı içindeki yeri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23(2), 745–767.
Berk, L. E. (1992). The extracurriculum. A project of American educational research association içinde (Editör: J. Philip.). New York: Macmillian Library Reference.
Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı.
Binbaşıoğlu, C. (2000). Okulda ders dışı etkinlikler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
Canbay, A. (2007). İlköğretim okullarında sosyal etkinlikler ve müzik kulübünün önemi. Milli Eğitim Dergisi, (174).
Demirel, Ö. (2007). Kuramdan uygulamaya : eğitimde program gelistirme. Ankara: Pegem A Yayincilik.
Gündüz, İ., & Diğerleri. (2012). Dokuzuncu sınıf coğrafya derslerinde ders dışı etkinliklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. GEFAD / GUJGEF, 32(2), 489–513.
Hesapçıoğlu, M. (1994). Öğretim ilke ve yöntemleri (Eğitim programları ve öğretim) (3.Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
Korkmaz, M. (2012). Kur’an kursu öğreticilerinin eğitim-öğretim yeterlilikleri. Ankara: TDV Yayınları.
Köse, E. (2003). İlköğretim Düzeyinde Ders Dışı Etkinliklerin Akademik Başarıya ve Okul Kültürünü Algılamaya Etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
MEB. (2004). Sosyal bilgiler programı ve kılavuzu (4-5). Ankara.
MEB. (2010). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi öğretim programı ve kılavuzu. Milli Eğitim Bakanlığı.
Pieper, A. (1999). Etiğe giriş. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sarı, M. (2007). Demokratik değerlerin kazanımı sürecinde örtük program: Düşük ve yüksek okul yaşam kalitesine sahip iki ilköğretim okulunda nitel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (50), 150-200.
Tosun, C. (1993). Din öğretiminde gezi gözlem yöntemi. Din Öğretimi Dergisi, (40), 23-32.
Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
Walberg, H. J. (1984). Improving the productivity of America’s schools. Educational Leadership, (41).
Willis, H. E. (2006). The hidden curriculum. Journal of Curriculum Studies, (2), 246-250.