Amaç: Kliniğimizde 2002 ile 2012 tarihleri arasında doğumsal boyun kitleleri nedeni ile tedavi edilen olgulardaki klinik özellikler, tedavi sonuçları ile komplikasyonların görülme sıklığının değerlendirilmesi için bu çalışma planlanmıştır. Bu olgularda özellikle tiroglossal kanal artığı, brankial kleft anomalileri ve dermoid kist irdelenmiştir.Gereç ve Yöntemler: Bu geriye dönük çalışmada tanı olguların çoğunda fizik muayene ve ultrasonografi ile, birkaç olguda kitlenin potansiyel uzanımlarını gösterebilmek için bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme ile konulmuş olup, tüm olgularda histopatolojik inceleme ile doğrulanmıştır.Bulgular: Bu seride doğumsal boyun kitleli 73 olgu bulunmaktadır. Olguların 39’unda (%53.4) tiroglossal kanal artığı mevcuttur. Bu olgulardaki en sık klinik yansıma şekli boyun kitlesidir (n=31). Bu 39 olguya toplam 44 cerrahi girişim uygulanmıştır ve bunların da 36’sı hyoid kemiğin orta kısmının çıkarıldığı Sistrunk işlemi olmuştur. Dört olguda (%10.3) Turner sendromu ve Morgagni hernisinin de olduğu ek anomaliler mevcuttur. Sistrunk prosedürü sonrası bir olguda hava yolu incinmesi gözlenmiştir ve bu olgu konservatif olarak tedavi edilmiştir. Çalışma dönemi süresince 25 olguda brankial kleft anomalisi (%34.3), 8 olguda dermoid kist (%10.9) ve 1 olguda da yumuşak doku kondromu saptanmış ve tedavi edilmiştir. Bilateral birinci brankial kleft anomalili olgu dışında olguların tamamında ikinci kavis artığı mevcut olup bu seride 3. ve 4. kavis artığı ile timik kist saptanmamıştır.Sonuç: Bu seride doğumsal boyun kitleleri içerisinde tiroglossal kanal artığı en sıklıkla görülmüştür. Bu olgularda kliniğe yansıma yaşı brankial kleft anomalisi ve dermoid kist olgularına göre daha geç gözlenmiştir. Estetik sebepler, infeksiyonlar ile potansiyel malignite tehlikesi nedeni ile doğumsal boyun kitleli olgularda cerrahi eksizyon optimal tedavidir. Ek anomaliler özellikle tiroglossal kanal artıklı olgularda gözlenmiştir. Bu olguların çocuk cerrahına erken yönlendirilmeleri, zamanlı ve yeterli cerrahi tedavi önerilmektedir.

Objective: A clinical study was conducted to evaluate the clinical features, treatment outcomes and to determine the incidence of complications in children with congenital neck lesions treated at our institution between 2002 and 2012 with a special emphasis on thyroglossal duct remnant, branchial cleft anomaly and dermoid cyst.Material and Methods: In this retrospective study, the diagnosis was made by physical examination, ultrasound in most and for a potential extension of the mass computed tomography or magnetic resonance imaging in a few patients and confi rmed by histopathological examination in all of the children.Results: There are 73 patients with congenital neck lesions in this series. Of the patients, 39 (53.4%) children have thyroglossal duct remnant. The most common clinical presentation of these patients was neck mass, seen in 31 patients. Forty-four operative procedures were performed in these patients and of these 36 were Sistrunk’s procedure including resection of midportion of hyoid bone. Four of children (10.3%) with thyroglossal duct remnant had associated anomalies including Turner syndrome and Morgagni hernia. Inadvertent access into the airway secondary to the Sistrunk’s procedure was observed in a patient and conservative treatment was uneventful. During the study period 25 (34.3%) children with branchial cleft anomaly, 8 children (10.9%) with dermoid cyst and 1 child (1.4%) with soft tissue chondrom were treated. Except a patient with bilateral fi rst branchial cleft anomaly, most of the children with branchial cleft anomaly had second branchial anomalies and there were no patients with third and fourth branchial cleft anomaly or thymic cyst in this series. Conclusion: TGDR is the commonest CNL and is presented clinically rather late with regard to BCA and DC in this series. Surgical resection is optimal choice of therapy in CNLs not only for aesthetic reasons but for the recurrent infections and the potential danger of malignancy. Associated anomalies may be observed especially in children with TGDR. Early referral of these patients for pediatric surgeons and accurate and timely surgical treatment is suggested