Akhism, Total Quality Management and a Suggestion for Moral-Oriented Turkish Quality Management System

Today, quality management systems are established in every field, continuously developed and implemented. Zero-defect policy in products and services have been embraced. Although all these developments have been made for people, they did not help and increased the discontent of people in the role of employee, employer and customer. While quality management systems are built on stakeholder satisfaction, it has been recently recognized that human values are also important. Foremost among these values is morality. Moral approach has become even more significant nowadays when there are rapidly increasing efforts on artificial intelligence. Business ethics is important in that it is the building block of business life and affects the social life of society. It can be argued that such an important concept has not taken its well-deserved place in today's quality management systems. This article analyzes the Turkish culture and the tradition of sufism as well as the Akhi system that depends on them for decades. It forms the Turkish Quality Management System by examining the codes of the Akhi organization based on the principles of quality management system and the logic behind system analysis. The Turkish quality management system can be characterized by its ability to question the system which totally aims to earn money and above all, by its nature which is missing in existing systems. It can be argued that the principles of TrQMS will create value and ensure business excellence for the related companies. Turkish Quality Management system, which enriches other QMSs through this interaction, seems to increase productivity in practice.

Ahilik, Toplam Kalite Yönetimi ve Ahlak Temelli Türk Kalite Yönetim Sistemi Önerisi

Günümüzde kalite yönetim sistemleri her alanda oluşturulmuş ve sürekli geliştirilerek uygulamaya alınmıştr. Üründe ve hizmette sıfır hata amaç olmuştur. Tüm bu gelişmeler insan için gerçekleştirilirken aynı zamanda hem çalışan hem işveren hem de müşteri rolündeki insanın mutsuzluk katsayısının artmasına engel olunamamıştır. Kalite yönetim sistemleri paydaş memnuniyeti üzerine kurulmakla birlikte en son gelinen nokta bu sistemde insani değerlerin de önemli olduğudur. Bu değerlerin başında ahlak gelmektedir. Ahlaki yaklaşım yapay zekâ çalışmalarının inanılmaz hızla devam ettiği günümüzde daha da önem kazanmıştır. İş ahlakı, iş hayatının temel taşı olması ve toplumun sosyal hayatını da etkilemesi oldukça önemlidir. Bu kadar önemli bir kavram olan ahlağın günümüz kalite yönetim sistemlerinde hak ettiği önemde olmadığı söylenebilir. Bu makalede Türk kültürü ve tasavvuf geleneği ve bunlardan beslenen Ahilik Sistemi yaklaşık yirmi yıl boyunca incelenmiş, Ahilik teşkilatının şifreleri sistem analizi mantığı ve kalite yönetim sistemi ilkeleri dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeler neticesinde Türk Kalite Yönetim Sistemi oluşturulmuştur. Türk kalite yönetim sisteminin tamamen kazanmak üzere kurulan, sistemi sorgulayan ve asıl önemlisi mevcut kalite yönetim sistemlerinde eksik olan ruhu veren bir yapıya sahip olduğu söylenebilir. Türk kalite yönetim sistemi ilkelerinin şirketlere değer yaratacağı gibi iş mükemmelliği sağlayabilir. Diğer kalite yönetim sistemleriyle bütünleşik olarak uygulanabilir ve bu şekilde verimliliği de artıracağını öngörülmektedir.

PDF

___

Ahmed, P. K. & Machold, S. (2004) The Quality and Ethics Connection: Toward Virtuous Organizations, Total Quality Management & Business Excellence, 15:4, pp. 527-545.

Barouch, G. & Ponsignon, F. (2016) The Epistemological Basis Forquality Management, Total Quality Management & Business Excellence, 27:7-8, pp. 944-962.

Başer, S. 2011). Kutadgu Bilig’de Kut ve Töre (Bless and Honor in Knowledge of Happiness). İstanbul: İrfan Publishing.

Çağatay, N. (1981). Bir Türk Kurumu Olan AHİLİK, (AHILIK is a Turkish Institution.). Konya: Selçuk University Publishing.

Çalışkan, Y. ve İkiz, M. L. 2001). Kültür, Sanat ve Medeniyetimizde Ahilik, (Akhism in Turkish Culture, Art and Civilization). Ankara: Republic of Turkey Ministry of Culture Publishing.

Çiçek, Ö., Öçal, M. (2016). Dünyada ve Türkiye’de İş Sağlığı ve İş Güvenliğinin Tarihsel Gelişimi, (Historical Development of Occupational Health and Safety in the world and Turkey) International Journal of Labor and Societ, 5(11).

Çoban, Ö. (2010). The Changes In The Sharıng Phenomenon And Its Projectıons To Socıal And Busıness Lıfe. Journal of Erciyes University Institute of Social Sciences, 28th year (1), 345-359.

Dinçmen, M. (Editor: Öztemel, E.) (2009). Endüstri Mühendisliğine Giriş -Bilgi Yönetimi, (Introduction to Industrial Engineering-Information Management). Papatya Publishing, ISBN 978-975-6797-89-I, Istanbul, Ankara, Izmir, Adana.

Deane, P. (1988). İlk Sanayi İnkılabı, (First Industrial Revolution). Ankara: Turkish History Associatio.

Doğan, H. (2006). Ahilik ve Örtülü Bilgi, (Ahi Order and Implicit Knowledge). Bursa: Ekin Bookstore.

Ekinci, Y. (1990). Ahilik ve meslek eğitimi, (Akhism and Vocational Training). Publications of the Ministry of Education:862, Science and Culture Books No:132, Publication Code: 90.34.Y.0002.453 ISBN 975.11.0229.4 , Istanbul.

Ekinci, Yusuf (2001). Ahilik. İstanbul: Talat Printing Press.

Ekinci, Yusuf (2002). Ahilik. Beysukent: Publisher: Author's Own Publication.

Erarı, F. (1999). Ahilik ve Ahilik Kültürünün İktisadi Hayatımızdaki Anlam ve Önemi, (Meaning and Importance of Akhism and Akhism Culture in Turkish Economic Life). II. International Akhism Culture Symposium, 13-15 October 1999, Kırşehir, ISBN – 975-17-2317-5, pp 117-124.

Freiesleben J. & Pohl T. (2004) Quality: An Ethical Inquiry, Total Quality Management & Business Excellence, 15, pp. 9-10.

Günaydın, Y., T. (2015). Ahilik Araştırmaları 1913-1932 (Akhism Research 1913-1932). Turkish Historical Society Publications, Afşaroğlu Printing House.

Güven, S. (1999). Toplumbilim, (Sociology). Bursa: Ezgi Bookstore Publication.

İpçioğlu, İ., Erdoğan, Z. (2005). The Analysis of the Knowledge Management Infrastructure in Business Strategy Formulation, Journal of Social Sciences, 2005 (2).

Karatop, B., Karahan, A. G., & Kubat, C. (2011). First application of total quality management in Ottoman Empire: Ahi organization. In 7th Research/Expert Conference with International Participations” QUALITY (pp. 1109-1114).

Karatop, B., and Kubat, C (2018), Ahiliğin Türk Kalite Yönetimine Etkisi, (Akhi Order’s Efect on Turkish Quality Management System). Journal of Academic Inquiries, 13(1), pp. 351-368.

Küçükkalay, A.M. (1997). Endüstri Devrimi ve Ekonomik Sonuçlarının Analizi, (Industrial Revolution and Analysis of Economic Consequences) Süleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics and Administrative Sciences, 2(Autumn), 51-68.

Köksal, M. Fatih (2008). Ahi Evran ve Ahilik. Kırşehir: Kırşehir Governorship Culture Service Publication No:5.

Köksal, Mustafa (2007). Ahilik Kültürünün Dünü ve Bugünü, (The Past and Present of the Akhism Culture). Ankara: Printing Press of Poyraz.

Kuru, A. and Akın B. (2012). Entegre Yönetim Sistemlerinde Çok Kriterli Karar Verme Tekniklerinin Kullanımına Yönelik Yaklaşımlar ve Uygulamaları, (Approaches And Applıcatıons To The Use Of Multı-Crıterıa Decısıon Makıng Technıques In Integrated Management Systems), Öneri Journal, 10(38): 129-144.

Maguad, B. A. & Robert M. Krone, R. M. (2009) Ethics and moral leadership: Quality linkages, Total Quality Management, 20:2, pp. 209-222.

Mohanty, S., Panda, B., Karelia, H. and Issar, R. (2006) Knowledge Management In Disaster Risk Reduction: The İndian Approach. National Disaster Management Division, Ministry Of Home Affairs, Government Of İndia.

Ögel, B. (2017). Türklerde Devlet Anlayışı, (Understanding of State in Turks). Ötüken Publication.

Özkan, Y. (2005). Toplam Kalite (Total Quality). Sakarya: Sakarya Bookstore.

Özveren, M. (1997). Toplam Kalite Yönetimi Temel Kavramlar ve Uygulamalar, (Total Quality Management Basic Concepts and Applications). İstanbul: Alfa Publication.

Soykut, R. H. (1976). Ahi Evran, San Printing Press, Ankara.

Soykut, R. H. (1980). İnsanlık Bilimi: AHİLİK, (Humanity Science: Akhi Order), Ankara, Publication of Turkey Halk Bank.

Temel, Ö. (2011). “Görele Kırsalında Kemençeli Ekin İmeceleri, (Solidarity for Harvest with Music in Görele Countryside). Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim (Journal: Education In the Light of Science and Reason), 134, 5-6.

Tonta, Y. (1999). Bilgi Toplumu ve Bilgi Teknolojisi, (Information Society and Information Technology). Turkish Librarianship, 13(4), 363-375.

Türkdoğan, O. (1996). Türk Tarihinin Sosyolojisi, (Sociology of Turkish History). İstanbul: Turan Publishing.

Yazıcıoğlu, Ö. (2010). Türklerin Kültür Tarihi (Cultural History of Turks). İstanbul: Kalipso Publishing.

Zelyut R. (2010). Yabancı Kaynaklara Göre Türk Kimliği, (Turkish Identity by Foreign Sources). Ankara: Kripto Books, ISBN: 978-605-4125-16-6.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ