UYUM TEORİLERİ ÇERÇEVESİNDE SURİYELİLERİN TÜRKİYE’YE ENTEGRASYON SÜRECİ

Küreselleşen dünya düzeninin getirmiş olduğu günümüz koşullarında, uluslararası göç olgusunun önemi giderek artmaktadır. Ulaşım ve iletişim teknolojilerinin gelişmesi, ülkeler arasında imzalanan vize serbestîsi anlaşmaları, gelişmiş ülkelerde istihdam alanlarının daha çok artması, eğitim odaklı değişim programları vs. gelişmeler; kurumların, malların, hizmetlerin ve sermayenin olduğu kadar insanların da ülkelerin sınırlarını aşacak biçimde dolaşımına olanak sağlamaktadır. Göç olgusunun yoğunluğunun artması ve kalıcı yerleşmelerin sık görülmesi ile birlikte uyum kavramı da önem kazanmıştır. Kendi topraklarından göç eden bir toplumun göç ettiği ülkeye ve topluma uyum sürecinin kolaylaşabilmesi için gerek göçmen toplumların kendi özgün kimliklerini, değerlerini ve kültürlerini sürdürebilmeleri, gerekse içinde yaşadığı üst toplumun kültürüne ve sistemsel yapısına entegre olarak uyumlu bir süreç yaşamaları gerekmektedir. Bu bağlamda, Arap Baharı sonrası Türkiye’ye göç eden, başlarda “geçici misafirlik” olgusuyla hareket eden, fakat zamanla statüleri kalıcılığa doğru evrilen Suriyelilerin Türkiye’deki yaşam koşullarına ve Türk toplumuna uyum süreçlerini daha iyi anlayabilmek adına uyum kavramının ve uyum teorilerinin iyi analiz edilmesi önem teşkil etmektedir. Çalışmada, “Sosyal Kimlik Kuramı” ve “Berry’nin Entegrasyon Teorisi (Kültürlenme)” gibi kuramlar ışığında Suriyelilerin gerek ekonomik gerek sosyal/kültürel anlamda Türkiye’ye ne kadar uyum sağladıkları, bu uyum sürecinde yaşadıkları zorlukların yanı sıra, Türkiye’deki paydaşların Suriyelileri uyum sürecine dâhil etmek adına nasıl bir politika izlediği bazı örnekler çerçevesinde analiz edilecektir.

INTEGRATION PROCESS OF SYRIANS TO TURKEY WITHIN THE FRAMEWORK OF INTEGRATION THEORIES

In today's conditions brought by the globalized world order, the importance of the international migration phenomenon has been increasing. The development of transportation and communication technologies, the visa liberalization agreements signed between the countries, the increase in the employment areas in developed countries, the exchange programs about education etc. allow the circulation of institutions, goods, services and capital as well as people, beyond the borders of countries. Thanks to the increase in the intensity of migration phenomenon and the frequency of permanent settlements, the concept of integration has gained importance. In order to facilitate the process of integration to the country and society in which a nation emigrated from its territory, immigrant societies should maintain their original identities, values and cultures as well as they should integrate into the culture and systematic structure of the upper society in which they live. In this context, it is serious to analyse well the integration concept and theories in order to understand integration process of the Syrians, who immigrated to Turkey after the Arab Spring with the idea of “temporary residency” but gained permanent status over time, to living conditions in Turkey and to Turkish society. In the study, in the light of theories such as “Social Identity Theory” and “Integration Theory (acculturation) of Berry”, it will be analysed how much Syrians have integrated to Turkey in terms of economic and social / cultural ways, what difficulties that they have, also what kind of policy national actors in Turkey follows to incorporate Syrians into integration process by giving some examples of public policies.

PDF

___

Acar, M. (2014). Almanya’da Bir Yaşam Süreci Olarak Göçmenlik ve Uyum Sorunu. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6 (12): 83-97.
AFAD (2017). Geçici Barınma Merkezleri Raporu.
Aksoy, Z. (2012). Uluslararası Göç ve Kültürlerarası İletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 5(20): 295-298.
BBC (2016), https://www.bbc.com/turkce/36802877, (12.02.2019).
Berry, J. W. (1997). Immigration, Acculturation and Adaptation. Applied psychology: An International Review. 46(1): 5-68.
Berry, J. W. (2011). Integration and Multiculturalism: Ways towards Social Solidarity. Papers on Social Representations. 20: 1-22.
Bilgin, N. (1995). Kollektif Kimlik. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Bulut, A. (1 Aralık 2018). Yeniçağ. https://www.yenicaggazetesi.com.tr/suriyeliler-icin-mektepprojesi-ve-vatandaslik-49826yy.htm, (15.02.2019).
Deaux, K., v. d. (1995). Parameters of Social Identity. Journal of Personality and Social Psychology. 88: 280-291.
Demirtaş, H. (2003). Sosyal Kimlik Temel Kavram ve Kuramı Varsayımlar. İletişim Araştırmaları. 1(1): 123-144.
Doosje, B. ve Ellemers, N. (1997). Stereotyping under threat: The role of group identification. The social psychology of stereotyping and group life. Der. R. Spears, v. d. Oxford: Blackwell.
Erder, S. (2006). Refah Toplumunda Getto. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Erdoğan, M. (2015). Türkiye'deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Erdoğan, M. (2017). Kopuş”tan “Uyum”a Kent Mültecileri Suriyeli Mülteciler ve Belediyelerin Süreç Yönetimi: İstanbul Örneği. Marmara Belediyeler Birliği Kültür Yayınları.
Gül, V. ve Kolb, S. (2009). Almanya'da Yaşayan Genç Türk Hastalarda Kültürel Uyum, İki Kültürlülük ve Psikiyatrik Bozukluklar. Türk Psikiyatri Dergisi. 20(2): 13
Haksever, A. (2014). Federal Almanya’da Göç ve Entegrasyon Politikaları. (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi). Ankara: T.C. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Yurtdışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
Huntington, S. P. (2004). Biz kimiz?:Amerika'nın Ulusal Kimlik Arayışı. Çev. Aytül Özer. CSA Yayınları.
Hürriyet (2017), http://www.hurriyet.com.tr/gundem/turkiye-cumhuriyeti-vatandasligina-oncesuriyeli-ogretmenler-alinacak-40559673, (03.04.2019).
IOM Uluslararası Göç Örgütü (2009). Göç Terimleri Sözlüğü. Sayı:18. Karasu, A.M. (2016). Şanlıurfa’da Yaşayan Suriyelilerin Kentle Uyum Sorunu. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 21(3): 995-1014.
Mülteciler Derneği (1 Şubat 2019). http://multeciler.org.tr/suriyeliler-universitelere-sinavsiz-migirecek/, (03.02.2019).
ORSAM (2014). Suriye’ye Komşu Ülkelerde Suriyeli Mültecilerin Durumu: Bulgular, Sonuçlar ve Öneriler Raporu, Rapor No:189.
Özgönül, E. (10 Mart 2018). Sözcü. https://www.sozcu.com.tr/2018/gundem/iste-turkiyedeki-suriyeligercegi-2278209/, (26.03.2019).
Öztürk, F. (15 Temmuz 2016). BBC Türkçe. https://www.bbc.com/turkce/36802877, (25.02.2019).
Park, R. E. (1929). Human Migration and Marginal Man. American Journal of Sociology. 33(6): 891.
Şeker, B. Dilara (2006). Kente Göç Etmiş Bir Örneklemde Kültüre Uyum (kültürlenme) Süreçleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 3(2): 1-31.
Tajfel, H. (1982). Social psychology of intergroup relations. Annual Revieıu of Psychology. 33: 1-39.
Tajfel, H. ve Forgas, J. P. (1981). Social categorization: Cognitions, values and, groups. Social cognition: Perspectives on everyday understanding. Der. J. P. Forgas. London: Academic Press.
Türker, D. ve Yıldız, A. (2015). Göçmenlerde Sosyo-Psikolojik Entegrasyon Analizi. Göç ve Uyum.
(23-34). Ed. B. Dilara Şeker, İbrahim Sirkeci ve M. Murat Yüceşahin. UK: Translational Press London.
Türkiye Mülteci Konseyi (2017). Ayın Göç Tarihi Raporu. Sayı:1.
YTB (2015). https://www.ytb.gov.tr/duyurular/suriyeli-ogrenciler-icin-destek-burslari-2, (25.01.2019).