SİNGAPUR SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETİM PROGRAMI VE BU PROGRAMIN TÜRKİYE SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETİM PROGRAMI İLE KARŞILAŞTIRILMASI

Ülkelerin hazırladığı sosyal bilgiler öğretim programları, ders içerikleri bakımından farklılık taşısa da sosyal bilgiler ile ilgili NCSS (National Council for the Social Studies) tarafından yapılan tanımlamaların belli bir anlayışla hazırlanmış olması sebebiyle benzer yönlerinin daha fazla olduğu görülmüştür. Türkiye'de 1924, 1926, 1936, 1948, 1962, 1968 ve 1998 yıllarında farklı isimler altında olsa da sosyal bilgiler alanında program geliştirme çalışmaları yapılmıştır. 2004 yılına gelindiğinde sosyal bilgiler öğretim programında, dünyada meydana gelen gelişmeler ve bu alanda yapılan çalışmalar göz önünde bulundurularak bazı değişiklikler yapılmış, programda kazanımlara ve etkinliklere yer verilerek bilgi, beceri, değer ve kavram gibi konulara yer verilmiştir. Son olarak eğitim sisteminde 4+4+4 olarak da adlandırılan bazı değişikliklerle sosyal bilgiler dersi ilkokul 4. sınıflar ve ortaokul 5., 6. ve 7. sınıflar şeklinde yeniden düzenlenmiştir. Türkiye'de olduğu gibi Singapur'da da program çalışmaları, ilköğretim kademesinde 1984'te başlamış ve 1999'da tamamlanarak yürürlüğe girmiş, 2008 ve 2012 yıllarında revize edilmiştir. Ortaöğretim Sosyal Bilgiler Öğretim Programı ise 1. kademede 2005'te, 2. kademe ise 2006'da yürürlüğe girmiştir. Türkiye'de sosyal bilgiler dersi ve öğrenme alanları; bilgi, beceri, değer ve kavram boyutlarıyla ele alınarak "Sarmal Yaklaşım" doğrultusunda, Singapur'da ise, ilköğretim ve ortaöğretim kademesinde "Genişleyen Çevre Yaklaşımı" esas alınarak hazırlanmıştır. Bu çalışma, Türkiye ve Singapur'un doğrultusunda programlarının içeriğini analiz ederek benzerlik ve farklılıklarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Ayrıca bu araştırma, doküman incelemesi yöntemi kullanılarak hazırlanan nitel bir çalışmadır. Türkiye ve Singapur Sosyal Bilgiler Öğretim Programları'na baktığımızda kazanım ve etkinliklere yer verildiği, bunların bilgi, beceri, değer ve kavram gibi konularla zenginleştirildiği görülmüş, ölçme ve değerlendirmede ise genellikle süreç odaklılığın esas alındığı tespit edilmiştir

PDF

___

AKIN, A. (2006). Başarı amaç oryantasyonları ile bilişötesi farkındalık, ebeveyn tutumları ve akademik başarı arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya, Erişim Tarihi 10 Ocak 2014 a.edu/3272338/Basari_Amac_Oryantasyonlari_ile_Bilisotesi_Farkindalik_Ebeveyn_Tutum lari_ve_Akademik_Basari_Arasindaki_Iliskiler_YayimlanmamiG_Yuksek_Lisans_Tezi_
ARTZT, A. F. & ARMOUR-THOMAS, E. (1992). Development of a cognitive-metacognitive framework for protocol analysis of mathematical problem solving in small groups. Cognition and Instruction, 9(2),137-175.
BALCI, G. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Sözel Matematik Problemlerini Çözme Düzeylerine Göre Bilişsel Farkındalık Becerilerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. syf.115
BAYEZİT, İ. & AKSOY, Y. (2009). Matematiksel Problemlerin Öğrenim ve Öğretimi. E. Bingölbali ve M. F. Özmantar (Editörler). İlköğretimde Karşılaşılan Matematiksel Zorluklar ve Çözüm Önerileri (syf.305). Ankara. Pegem Akademi Yayınları
BİRYUKOV, P. (2002). Metacognitive aspects of solving combinatorics problem. International Journal in Education Mathematics. pp.74.
BROWN, A. L. (1978). Knowing when, where and how to remember: A problem of metacognition. In R. Glaser (Ed.). Advances in Instructional Psychology (Vol.1). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, pp.4
BRUN, J., CONNE, F., LEMOYNE, G. & PORTUGAİS, J. (1994). La Notion de Scheme Dans L’interpretation des Erreurs des Eleves a des Algorithmes de Calcul Ecrits. Cahiers de la Recherche en Education, 1(1), pp.117-132
BURNS, M. (2000). About Teaching Mathematics. New York: Math Solutions Publications
CARDELLE-ELAWAR, M. & CORNO, L. (1985). A factorial experiment in teachers’ written feedback on student homework: Changing teacher behavior a little rather than a lot. Journal of Educational Psychology, 77, pp.162-173.
DEMİR-GÜLŞEN, M. (2000). A model to investigate probability and mathematics achievement in terms of cognitive, metacognitive and affective variables. Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi. The Institute for Graduate Studies in Science and Engineering, İstanbul.
DESOETE, A. (2007). Evaluating and improving the mathematics teaching-learning process through metacognition. Electronic Journal of Research in EducationalPsychology, N. 13, 5 (3), pp.705-730.
DESOETE, A., ROEYERS, H. & BUYSSE, A. (2001). Metacognition and mathematical problem solving in grade 3. Journal of Learning Disabilities, 34, pp.435-449
DOĞAN, A. (2013). Üstbiliş ve Üstbilişe Dayalı Öğretim. Middle Eastern & African Journal of Educational Research. 3. syf.6-15
EKENEL, E. (2005). Matematik dersi başarısı ile bilişötesi öğrenme stratejileri ve sınav kaygısının ilişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir
ERİC, C. C. M. & MANSOOR, N. (2007). Metacognıtıve Behaviors of Primary 6 Students in Mathematical Problem Solving in A Problem-Based Learning Setting, pp.10
ERSOY, Y. (2003). Teknoloji Destekli Matematik Eğitimi-1: Gelişmeler, Politikalar ve Stratejiler. İlköğretim-online. 2 (1). syf.18-27
FLAVELL, J. H. (1976). Metacognitive aspects of problem solving. In L. B. Resnick (Ed.). The Nature of Intelligence. pp.232. Hillsdale NJ: Lawrence Erlbaum Associates
GARRETT, A. J., MAZZOCCO, M. M. & BAKER, L. (2006). Development of the Metacognitive Skills of Prediction and Evaluation in Children With or Without Math Disability. Learning Disabilities Research & Practice, 21(2), pp.77-88.
GELEN, İ. (2003). Bilişsel Farkındalık Stratejilerinin Türkçe Dersine İlişkin Tutum, Okuduğunu Anlama ve Kalıcılığa Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana
GOLDİN, G. A. (1998). Observing Mathematical Problem Solving Through Task-Based İnterviews. (Ed. A R Teppo). Qualitative Research Methods in Mathematics Education, NCTM
GOURGEY, A. F. (1998). Metacognition in basic skills instruction. Instructional Science, 26, pp.81-96.
GÜMÜŞ, N. (1997). Öğrenmeyi öğretmenin öğrenci erişisi, kalıcılığı ve akademik benliğe etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
HASSAN, F. (2003). Metacognitive Strategy Awareness and Reading Comprehension, University Putra Malaysia.
HARTMAN, H. J. (1998). Metacognition in Teaching and Learning: An Introduction. Instructional Science − International Journal of Learning and Cognition, 26, pp.1−3.
HO, B. T. (2004). Teachers as coaches of cognitive processes in problem-based learning. In O. S. Tan (Ed.). Enhancing thinking through problem-based learning approaches. Singapore: Thompson Learning
JAAFAR, W. M. W. & AYUB, A. F. M. (2010). Mathematics self-efficacy and metacognition among university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 8. pp.519-524
JOHNSON, C. (2002). Drama and metacognition. Early Child Development and Care. 172, pp.595–602.
JİTENDRA, A. K. & KAMEENUİ, E. J. (1996). Experts’ and novices’ error patterns in solving part-whole mathematical word problems. The Journal of Educational Research. 90, pp.42- 51
KAPA, E. (2007). Transfer from Structured to Open-Ended Problem Solving in A Computerized Metacognitive Environment. Learning and Instruction. 17, pp.688-707
KARAKELLE, S. & SARAÇ, S. (2010). Üstbiliş hakkında bir gözden geçirme: Üstbiliş çalışmaları mı yoksa üstbilişsel yaklaşım mı?. Türk Psikoloji Yazıları, 13 (26), syf.49
KARATAŞ, İ. & GÜVEN, B. (2003). Problem Çözme Davranışlarının Değerlendirilmesinde Kullanılan Yöntemler: Klinik Mülakatın Potansiyeli. İlköğretim Online e-Dergi, 2(2), syf.2-9
KAUR, B. (1997). Difficulties with problem solving in mathematics. The Mathematics Educator, 2(1), pp.93-112.
KİREMİTCİ, O. (2011). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Üstbilişsel Farkındalık ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi. 13 (1), syf.99
KRAMARSKI, B. & HIRSCH, C. (2003). Effect of computer algebra system (CAS) with metacognitive training on mathematical reasoning. Icem-Cime Annual Conference, Granada. Educational Media International, 40:3/4. pp.249-257.
KRAMARSKI, B. & ZEICHNER, O. (2001). Using Technology to Enhance Mathematical Reasoning: Effects of Feedback and Self-Regulation Learning, Educational Media International, 38(2/3), pp.77-82.
KRAMARSKİ, B., MEVARECH, Z. R. & LİEBERMANN, A. (2001). Effects of multilevel versus unlevel metacognitive training on mathematical reasoning. The Journal of Educational Research, 94, pp.292-300.
LAMBDİN, D. V. (2003). Benefits of teaching through problem solving. In F. Lester (Ed.). Teaching mathematics through problem solving prekindergarten-grades 6 (pp. 3-13). Reston VA: NCTM
MAYER, R. E. (2009). Problem Solving. Retrieved 15 September 2013 http://www.education.com/reference/article/problem-solving1/
MAYER, R. E. (1998). Cognitive Metacognitive and Motivational Aspects of Problem Solving. Instructional Science, 26, pp.49–51
MEVARECH, Z. R. & KAPA, E. (1996). The effects of a problem solving based Logo environment on children’s information processing components. The British Journal of Educational Psychology, 66, pp.181-195
MİLES, M. B. & HUBERMAN, A. M. (1994), An expended source book qualitative data analysis, 2. Edition, Clifornia: Sage Publications.
ORMROD, J. E. (2003). Educational Psychology. New Jersey: Merill Prentice Hall
ÖZBİLGİN, A. (1993). Effects of university EFL students in metacognitive strategies for listening to academic lectures. Unpublished M.A. Thesis, Bilkent University The Institute of Economics and Social Sciences. Ankara
PİAGET, J. (1987). Possibility and necessity. Minneapolis; University of Minnesota Press.
PİLTEN, P. (2008). Üstbiliş Stratejileri Öğretiminin İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Matematiksel Muhakeme Becerilerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
PONNİAH, L. S. (2006). Achievement in problem solving and metacognitive thinking strategies among undergraduate calculus students. Doctoral dissertation, International Islamic University, Malaysia
SAXE, G. B. (1989). Transfer of Learning Across Cultural Practices. Cognition and Instruction, 6, pp.325-330
SCHRAW, G. (1998). Promoting general metacognitive awareness. Instructional Science, 26, pp.113-125.
SCHOENFELD, A. H. (1992), Learning to Think Mathematically: Problem Solving, Metacognition and Sense Making in Mathematics. In D. Grouws (Ed.), Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning, pp. 334 - 370. New York: Macmillan.
SWANSON, H. L. (1990). Influence of metacognitive knowledge and aptitude on problem solving. Journal of Educational Psychology. 82(2), pp.306–314.
ŞANDIR, H., UBUZ, B. & ARGÜN, Z. (2002). Ortaöğretim 9. Sınıf Öğrencilerinin Mutlak Değer Kavramındaki Öğrenme Hataları ve Kavram Yanılgıları. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Egitimi Kongresi. ODTÜ Ankara.
ŞENGÜL, S. & YILDIZ, F. (2013). Öğrencilerin İşbirlikli Öğrenme Grupları İle Problem Çözme Sürecinde Sergiledikleri Üstbilişsel Davranışlar ve Matematik Öz-yetkinlikleri Arasındaki İlişki. The Journal of Academic Social Science Studies (Jasss), 6 (1), syf.1295-1324
WEİNERT, F. (1987). Metacognition and motivation as determinants of effective learning and understanding. In F. Weinert & R. Kluwe (Eds.), Metacognition, motivation, and understanding (pp. 1-15). Hillsdale, NJ: Erlbaum
WİLSON, J. & CLARKE, D. (2004). Towards the modelling of mathematical metacognition. Mathematics Education Research Journal, 16 (2), pp.25-48.
WONG, P. S. K. (1989). The effects of academic settings on student’ metacognition in mathematical problem solving. Australian Association for Research in Education Annual Conference. Retrieved April 8, 2013 http://www.eric.ed.gov/PDFS/ED340581.pdf
VADHAN, V. & STANDER, P. (1994). Metacognitive ability and test performance among college students. The Journal of Psychology. 128(3). pp.307-309.
VAN DER WALT, M. & MAREE, K. (2007). Do mathematics learning facilitators implement metacognitive strategies, South African Journal of Education, 27 (2), pp.223-241
VAN DE WELLA, J. E. (1989). Elementary School Mathematics. Virjinia Commonwealth Universty. pp.6
VERGNAUD, G. (1991). La Theorie des Champs Conceptuels. Recherches en Didactique des Mathematiques, 10 (2), pp.133-170
VON GLASERFELD, E. (1995). Radical Constructivism: A Way of Knowing and Learning. London: Falmer Press. pp.20
YILDIRIM, A. & ŞİMŞEK, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Seçkin Basım Evi. syf.264
YIMER, A. & ELLERTON, N. F. (2006). Cognitive and Metacognitive Aspects of Mathematical Problem Solving: An Emerging Model. Mathematics Education Research Group of Australasia. Conference Proceedings. pp.575-582.
YONG HWA, T. & KİONG LAU, N. (2007). Metacognitive Aspects of Matehematics Problem Solving, Mara University of Technology Malaysia. pp.1-8