Sosyal ve siyasal şartlar ülkelerin politikalarını belirlemedeki en önemli etkenlerdendir. Doğal olarak iç unsurlara bağlı bu öğeler baskı unsurları tarafından çeşitli düzenlemelerin yapılmasını zorunlu kılabilir. Gerek iç siyaset gerekse de dış baskı gruplarının ülke politikalarına karşı tavır değişikliğine yönelik baskıları ülke içindekiler ve iktidarlar açısından istenilen durumdan uzak olabilmektedir. Türkiye Cumhuriyeti'nin politikası çeşitli kaynaklarda iddia edildiği gibi Türklük vurgusundan ziyade yurttaşlık bilinci çerçevesindedir. Her ne kadar yönetici kadronun büyük bir kesiminin iki binli yıllara kadarki sürede İttihat ve Terakki söylemine sahip olduğu ön görülse de imparatorluk kültürü içerisinde yetişmiş olan kadrolar, yeni kurulan Cumhuriyet içerisinde yaşamayı tercih eden farklı kitleleri ötekileştirmeden bir üst kimlik olarak Türk ve Türkiyelilik bilinci oluşturmaya çalışmıştır. Ancak oldukça küçük gruplardan biri olan ve genel anlamda "Çingene" olarak bilinen Poşa'ların kimliği, tarihçesi ve kültürel kabulleri doğrultusunda elde detaylı veri bulma imkânı yoktur. Yakın dönemlerde gerçekleştirilen politik tavır değişiklikleri ülke vatandaşlığı kapsamında toplumla barışık ve birleşik bir tavır içerisinde olmaya çalışan Poşa'lar açısından memnuniyetsiz bir ortam doğurmaktadır. Hakkında çalışma yapılan kişilerin rahatsızlıkları ve yılların getirdiği kültürel ortaklığın sıfırlanması/sıfırlandırılmasına yönelik söylem ve açıklamalar küçük yerleşim merkezlerinde onlarca yılın getirdiği birlik duygusunu ortadan kaldırmakta ve ayrışmaya yol açmaktadır. Birey ve kimlik hakları adına yapılan çalışmalar aslında bireysel hakların sosyal anlamda gasp edilmesine yol açarak sosyal uyumun kaldırılmasına yol açacaktır. Yaşanan süreç ilerleyen yıllarda farklı ayrıştırıcılıkların ve siyasal söylemlerin doğumuna olanak tanıyacaktır. Türkiye'nin bulunduğu tarihsel, sosyolojik ve kültürel konum bu söylem ve uygulamaların ifade ve icra edilmesi öncesinde irdelenmesi gereken farklı öğelerin bulunduğunu göstermiştir. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana uygulanan ve bugün millet olma duygusuyla hareket eden kitleler bu politik duruş ve söylemlerin Türkiye'nin genel kültür politikasından ayrıştığı bilinciyle duygusal reaksiyon göstermektedir. Tüm bu unsurlar, ülke mensuplarının tanıştırıldığı "etnik, kimlik" vb söylemler sonucunda ayrıştırıcı dil ve kültür politikalarıyla hareket eden ve edecek olanların, bu kesimlerce ileride yaşanacak muhtemel problemlerin müsebbibi olacağı noktasında bir kabule sahip olduğu/olacağını göstermektedir. Ancak vatandaşın huzur ve güveninin tesis edilmesi yöneticilerin temel misyonu olduğundan uygulanan ve uygulanacak kültür ve folklor politikalarının ülke gerçekliği noktasında belirlenmesini zorunlu kılmaktadır

foundation of Turkish Republic to the census centered ethnically in 1965 has been a source in different departments of government related various identities in Turkey. The rate of the people who accepted Turkish as a mother tongue in census of 1965 among the total population has been substantial. (31.009.934/28.289.680) Yet, the increasing rate in the population in Southeastern Anatolia Region has been two fold according to the average population in Turkey. Both this manner and political factors in Middle East, Crimea and Ukraine will be paramount to determine the country policies. Contrary to this, the policies within the principles of disregard of those above and of founders of the country as well as the ignorance of local political acquisitions will form a basis for possible problems later on. It is essential for the ones who had the power to make use of a language that will maintain trust and prosperity for the citizens with their speeches and declarations and also it is necessary for them to have authority and responsibility for resolutions in order to hinder the problems as part of cultural and folkloric policies. Within the data from Turkish Statistical Institute, when it is accepted that the population of Turkey is about 78 millions, the statements towards the total population of people or groups not being in mutual life area but being Turkish Culture in a short time, in permillage pie and demographically have created significant problems in the other masses as well as Turkish population. The sociological and historical processes have revealed the obligation to determine their own law and the truth to create their own acceptations in this respect. The countries which are ready to have migrations in the regions and empires like Turkey have to produce political arguments that will be adopted by the people in that earth for the benefits of the country on behalf of the basic value and acceptations. The policies related to these acceptations and various cultural ones in the country are not in the same line with the demographical and geographical realities. From the foundation of Turkish Republic, the masses who act within the feeling of becoming a nation have reacted emotionally within the conscience of being departed from general cultural policy of Turkey by these political presence and statements. All of these factors show that the ones who act according to discriminative language and culture policies as a result of statements like ethnic, identity apart from general culture policy of Turkey, will be responsible for the possible problems in the future. Yet, since the administrations have the basic mission to build prosperity and trust, it is essential to determine the cultural and folkloric policies as part of the reality of the country that will be applied or have been applied