ÇOCUKLARIN İLETİŞİM ARAÇLARI VE İNTERNET KULLANMA DURUMU İLE AİLE-ÇOCUK İNTERNET BAĞIMLILIK DÜZEYLERİ

Teknolojinin yaygınlaşması ile birlikte bilgisayar çocukların dünyasında önemli yer edinmiştir. Araştırma 5, 6 ve 7. sınıfta öğrenim gören çocukların iletişim araçlarına sahiplik durumunun ortaya konması ve aile-çocuk internet bağımlılık düzeylerinin sosyo-demografik faktörlerle ilişkisini ortaya koymayı amaçlayan betimsel tarama modelinde bir çalışmadır. Araştırmada çocukların iletişim araçlarına sahip olma durumu, internet bağımlılık düzeyleri, çocukların kendilerini ve değerlendirmelerine yer verilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 5, 6 ve 7. sınıfa devam eden çocuklar ile bu çocukların anne veya babaları (n=286) oluşturmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formu ile Eşği (2014) tarafından kullanılmıştır. Çalışma grubundaki ebeveynlerin %38,4'ü 41 yaşından büyüktür, %68,8'inin in bilgisayarı vardır, cep telefonu kullanma oranı %99,6'tür, %33,5'inin interneti kullanma amacı eğlence ve sosyal paylaşımdır. Çalışma grubundaki çocukların %32,5'inde cep telefonu vardır, %6,8'i hafta içi 1 saatten az Tv izlediğini, %87,7'si de 1 saatten az bilgisayar kullandığını belirtmektedir. Çalışma grubundaki çocukların ölçekten aldıkları puan bakımından yaş aralıkları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (F8-278=27,31 ve p>0.05). Ölçekten alınan değer, çocukların kendilerini internet bağımlısı olarak görmedikleri şeklinde değerlendirilebilir. Çalışma grubundaki ebeveynler, internet kullanımına ilişkin çocuklarının arkadaş ve sosyal çevrelerinden uzak olduğunu; çocuklarının interneti sık kullandığını; çocuklarının internet kullanımı sürelerinin fazlalığına bağlı okul başarısının düştüğünü; internet kullanımını engellediklerinde çocuklarının verdikleri tepkilerin olumsuz olduğunu belirtmektedirler. Ayrıca ebeveynlerin değerlendirmeleri, çocuklarının internet bağımlılığına ilişkin kontrol güçlüğü yaşadıklarına işaret etmektedir. Araştırmada, internetin yoğun kullanımının aile iletişimini etkilediği sonucuna varılmıştır. Bulgular ışığında çocukların teknolojiyi sağlıklı kullanmalarına ilişkin öneriler sunulmuştur

CHILDREN'S COMMUNICATION VEHICLES AND THE USE OF THE INTERNET AND FAMILY-CHILD INTERNET ADDICTION LEVELS

As technology becomes more widespread, computers have made an important place in children's world. The aim of the research is to investigate the children's educational attainment in 5th, 6th and 7th classes and to investigate the relationship between family-child internet addiction and socio-demographic factors. The survey included the children having communication tools, the level of internet addiction, the children themselves and the parents' children in terms of internet addiction. The study's study group consisted of children attending classes 5, 6 and 7 and their parents (N=286). In the research, the personal information form and the Family-Child Internet Addiction Scale developed by Eşği (2014) were used. Parents in the study group are 38,4% and 41 years old, 68,8% of them have computers, 99,6% of them are using mobile phones and 33,5% of them are entertainment and social sharing. Children in the study group had 32.5% mobile phones, 6.8% said they watch TV less than 1 hour on weekdays and 87.7% use less than 1 hour computer. There was no significant difference in the age range of the children in the study group with respect to the score they received from the scale (F8-278=27,31 ve p>0.05). The value taken from the scale can be interpreted as children not seeing themselves as internet addicts. The parents in the study group stated that they are far from the friends and social circles of their children regarding internet use; Their children frequently use the internet; The failure of the school due to the excess of internet usage time of children; the negativity of their children's reactions to the use of the internet. In addition, parental evaluations indicate that children have difficulty controlling Internet addiction. In the study, the intensive use of the internet has affected the family communication. As a result of the data, suggestions were made for children to use the technology in a healthy way.

PDF

___

Arslan, E., Bütün, P., Doğan, M., Dağ, H., Serdarzade, C., Arıca, V. (2010). Çocukluk Çağında Bilgisayar ve İnternet Kullanımı. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hast. Dergisi. 4(3):195-201 doi:10.5222/buchd.2014.195
Ayas, T., Horzum, M.B. (2013). İlköğretim Öğrencilerinin İnternet Bağımlılığı ve Aile İnternet Tutumu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 4 (39), 46-57
Bolışık, B. ve Muslu, K. G. (2009). Çocuk ve Gençlerde İnternet Kullanımı. TAF Prev Med Bult 2009;8(5):445-450.
Caplan SE. (2002). Problematic Internet Use And Psychosocial Well-Being: Development Of A Theory-Based Cognitive-Behavioral Measurement Instrument. Computers in Human Behavior 2002;18:553-75.
Chisholm JF. (2006). Cyberspace Violence Against Girls And Adolescent Females. Annals New York Academy of Sciences 2006;1087:74-89.
Chou, C., Condron, L., Belland, J.C. (2005). A Review of the Research on Internet Addiction. Educational Psychology Review; 17 (4) 363-388.
Çelen F.K. Çelik A. Seferoğlu S. (2011). Çocukların İnternet Kullanımları ve Onları Bekleyen Çevrim-İçi Riskler. Akademik Bilişim 2011, 2-4 Şubat 2011 / İnönü Üniversitesi, Malatya.
Demir, Ü. (2016). Sosyal Medya Kullanımı ve Aile İletişimi: Çanakkale’de Lise Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Selçuk İletişim. 9 (2): 27-50
Demircioğlu, H., Şahin, F. T., Günindi, Y. (2011). Anne Babaların Görüşlerine Göre Aile İşlevleri, Erzincan Üniversitesi Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, (13)1, 93-105.
Ergenç, A. (2011). Web 2.0 ve Sanal Sosyalleşme: Facebook Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Eşği, N. (2014). Aile-Çocuk İnternet Bağımlılık Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2): 807-839
EU Kids Online II Türkiye (2010). Avrupa çevrimiçi çocuklar araştırma projesi Türkiye sonuçları. [Çevrim-içi: http://eukidsonline.metu.edu.tr/], Erişim Tarihi 20 Temmuz 2017.
Holman JP, Hansen CE, Cochian ME, Lindsey CR. Liar (2005). Internet Faking But Not Freguency Of Use Affect Social Skills, Self-Esteem, Social Anxiety, And Aggression, Cyber Psychol Behav. 8(1):1-6
Kittinger, R., Correia, C. J., Irons, J. G. (2012). Relationship between facebook use and problematic Internet use among college students. Cyberpsychology, Behavior & Social Networking, 15(6), 324–327.
Kubey, R.W., Lavin, M.J., Barrows, J.R. (2001). Internet Use And Collegiate Academic Performance Decrements: Early Findings, Journal of Communication. 366-82.
Lee, S., & Chae, M. A. (2007). Children‘s Internet use in a family context: Influence on family relationships and parental mediation. Cyberpsychology & Behavior, 10(5), 640-644.
Meriçelli, M., Uluyol, Ç. (2016). Web ve Mobil Destekli Harmanlanmış Öğrenme Ortamlarının Öğrencilerin Motivasyon ve Akademik Başarılarına Etkisi. Turkish Studies. 11(9): 879-904. DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9781
Ocak, M.A. (2010). Aile ve İnternet. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları. http://www.aep.gov.tr/wpcontent/uploads/2012/10/AileVeInternet.pdf
Özdemir, O. (2016). Türkçe Öğretiminde Dijital Teknolojilerin Kullanımı Ve Bir Web Uygulaması Örneği. Turkish Studies 12/4, p. 427-444 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11283
Özen, Ü., Sarıcı, M.B. (2010). Yalnızlık Olgusu ve Sanal Sohbetin Yalnızlığın Paylaşımına Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(1), 149-159.
RTÜK-Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (2013). Türkiye’de Çocukların Medya Kullanma Alışkanlıkları Araştırması. https://www.rtuk.gov.tr/ sitesinden 21.07.2017 tarihinde erişildi
Seyrek, İ.H. Yılmaz, E.S. (2016). Tüketicilerin Satın Alma Kararlarında Sosyal Paylaşım Sitelerinin Etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(37): 43-62
Shapira NA, Goldsmith TD, Keck PE Jr, Khosla UM, Mc Elroy SL (2000). Psychiatric Features Of İndividuals With Problematic Internet Use. J Affect Discord 2000;57(1-3):267-72.
Shih, S. R. (2003). Network characteristics of the virtual world and its influence on the young. Student Counseling Bimonthly, 89, 80-89
Suhail K, Bargees Z. (2016). Effects of excessive internet use on undergraudate students in Pakistan. Cyber Psychol Behav. 9(3): 297-307.
Tarı Cömert, I., Kayıran, S.M. (2010). Çocuk ve Ergenlerde İnternet Kullanımı. Çocuk Dergisi 10(4):166-170, 2010 doi:10.5222/j.child.2010.166.
Türkiye İstatistik Kurumu-TÜİK (2016). İstatistiklerle Çocuk. Sayı: 24645. 21 Nisan 2017. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24645 Yalçın, H. (2010). Çocuk Gelişimi. Ankara: Nobel Yayınları.