ÇOCUKLARA YÖNELTİLEN CİNSEL SUÇLARIN HUKUKİ BOYUTU

Çocuk biyolojik ve sosyal açıdan değerlendirilerek cinsel suçların reşit olmayana karşı işlenmesi halinde diğer cinsel suçlar yönünden ayrılarak Türk Ceza Kanun’unda yerini almıştır. Mağdurun çocuk olması sebebi ile cinsel suçların hukuki anlamda boyutu tartışma konusu olmuştur. Reşit olmayanın, suçu işleyen faile karşı koyamaz bir durumda olması, bu hareketin kendisi için tehdit oluşturup oluşturmadığını bilmemesi ve yöneltilen hareketi idrak edip bu fiilin suç olduğunu algılayamaması suçu işleyenin cezalandırılmasını zorlaştıran en önemli nedenlerdendir. Çocuğun olayları anlamlandırmasındaki gerilik, sosyal ve ailevi anlamda yakınında olan kişiler tarafından suçun işlenmesi durumlarında olayın suç değil sevgiye dayalı bir davranış olduğunu düşünmesi gibi sebepler ise suçun ortaya çıkmasını ve bu tür suistimallerden kaynaklı çocuğa yöneltilen hareketleri ifa eden fail hakkında cezai soruşturma ve kovuşturmanın başlatılmasına engel olmaktadır. 2002 yılında Dünya Sağlık Örgütü, en az 150 milyon kız ve 73 milyon erkek çocuğun 18 yaşın altında zorla cinsel ilişki ya da fiziksel temas ile karşılaştığına ilişkin bilgi paylaşmıştır. Cinsel istismar suçunda tespit edilen vakaların yarısı tekrarlayıcı nitelikte yaşanan olaylardan ibarettir. Dünyada istismarın yaygınlığı ile ilgili yapılan çalışmalarda mağdurun çoğunluğunun kız çocukları olduğu açıklanmıştır. Çoğu olaylar ensest olgular içerdiğinden suçun ortaya çıkarılması neredeyse imkansızdır. Açığa çıkan cinsel istismar suçlarında verilen cezai yaptırımlara genel olarak bakıldığında; ABD ve İngiltere’de çocuğa yönelik cinsel suçlar için verilen cezaların oldukça ağırdır. Bununla birlikte Türkiye’deki cinsel suçlara ilişkin cezaların ise Avrupa ülkelerine göre daha fazla olduğunu söylemek mümkündür.

LEGAL ASPECTS OF SEXUAL OFFENSES AGAINST CHILDREN

In case the sexual offenses are committed against the minor by evaluating the child in terms of biological and social aspects, they are separated in terms of other sexual offenses and took their place in the Turkish Penal Code. As the victim is a child, the legal dimension of sexual crimes has been the subject of discussion. One of the most important reasons that makes it difficult to punish the perpetrator is that he is unable to withstand the perpetrator who is a minor and does not know whether this movement poses a threat to him or not and perceives that the act is a crime. The reasons why the child thinks that the event is a love-based behavior rather than a crime in cases where the crime is committed by people close to it in a social and family sense prevents the initiation of the criminal offense and the initiation of criminal investigation and prosecution of the perpetrator against such child abuse. . In 2002, the World Health Organization published that at least 150 million girls and 73 million boys faced forced sexual intercourse or physical contact under the age of 18. Half of the cases of sexual abuse are repetitive events. Studies on the prevalence of child abuse in the world revealed that the majority of the victims are girls. Because most events involve incest cases, it is almost impossible to uncover the crime. In general, the criminal sanctions given for the sexual abuse crimes exposed; with quite have severe penalties for sexual offenses against children in the United States and Britain of sentences for sexual crimes in Turkey it is possible to say that there is more than European countries.

PDF

___

Aktepe E. (2009). Çocukluk Çağı Cinsel İstismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2(1), 95-119.
Anayasa Mahkemesi Kararları. (2016). Sinerji İçtihat Bilgi Yazılımları Aygül, H.H., Şensoy, A.F. (2018). Çocuklara Karşı İşlenen Cinsel Suçlara Verilen Cezalar ve Beklenen Toplumsal Adalet, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17 (2), 533- 551.
Bolat, G., Özkoçak, V. (2019). Danışmanlık Tedbirinin Adli Bilimlerle İlişkisi. Sosyal Bilimler Dergisi: 597-604.
Çeçen, A. (1993). Adalet kavramı: adalet kavramının göreliliği üzerine bir deneme. (2. Baskı). Ankara: Gündoğan Yayınları.
Çetli, E., Özkoçak, V. (2018). Use of Personal Data in Forensic Sciences. Avrasya Sanat ve Medeniyet Dergisi: 10-12.
Doğan, R. 2016. Anlamlı Yanıt Üretilemeyen İkilem Reşit Olmayanla Cinsel İlişki Suçu
Dönmez, Y. E., Soylu N., Özcan Ö. Ö., Yüksel T., Demir, A. Ç., Bayhan P. Ç., Miniksar, D. Y. (2014). Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergen olgularımızın sosyodemografik ve klinik özellikleri. Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 21(1) 44-48.
Hafızoğulları, Z. (2005). Beşeri Cinsellik ve Yeni Türk Ceza Kanunu.
Goldstein L.S. (1999). Sexual Exploitation of Children: a practical guide to assessment 2nd ed, ABD: CRC Press: 21-95.
Green A.(1996). Child sexual abuse and incest. In: Lewis M, ed. Child and adolescent psychiatry. A comprehensive textbook. 2nd ed. Baltimore, MA: Williams & Wilkins; 1041-48.
Kantarcı, N. (2016). “Türk Ceza Hukukunda Reşit Olmayanla Cinsel İlişki Suçu”. Adalet Yayınevi. Ankara.
Kara, B., Biçer, Ü. ve Gökalp, A. (2004). Çocuk İstismarı, Çocuk Hastalıkları. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Cilt:2, Sayı:4 (2007
Kartal, M. 2016. dergiler.ankara.edu.tr
Mağdur Hakları Daire Başk. Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü.(2019 )
Mantar, N., Özkoçak, V. (2019). Anaokulu Eğitimi Almamış Çocukların Suça Eğilimi. Sosyal Bilimler Dergisi: 605-616.
Özkara, E., Kavaklı, U., Can, İ.Ö., Tepe, İ. Özbek, V.Ö. (2011). Çocuklara Yönelik Cinsel İstismarın Yasal Boyutunun Türkiye ve Diğer Ülkeler ile Karşılaştırılması. Adli Tıp Dergisi. Cilt: 25. No:1. 13-23.
Özkoçak, V. (2018). Antropometrıc Technıques Used For Determınıng Aesthetıc Anatomıcal And Anthropologıcal Structure. Eurasian Academy of Sciences Eurasian Art & Humanities Journal. Volume:9: 30-38.
Özkoçak V., Özdemir, F. (2017). Adli Antropolojide Yüz Ölçümünün Kullanımı. Current Debates İn Social Sciences 10, 371-380.
Soyaslan, D. 2010. Ceza Hukuku Özel Hükümler, Gözden Geçirilmiş 8. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara
Sevük Yokuş, H. 2005. 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nda Cinsel Saldırı ve Cinsel Taciz Suçları. TBB Dergisi. Mart – Nisan. s. 243-282.
Sevük Yokuş, H. (2015). 6545 Sayılı Kanun ile Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlarda Yapılan Değişikliklerin Değerlendirilmesi. Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi. 3(2): 119-145.
Taner, Y., ve Gökler, B. (2004) Çocuk İstismarı ve İhmali, : Psikiyatrik Yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi. 35.82-86.
Taşkın, Ş.C. (2010). Çocuğun Cinsel İstismar Suçu. Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi. S.67-68. s.s.77- 110.
Tıraşçı, Y., Gören, S. (2007). Çocuk İstismarı ve İhmali. Dicle Tıp Dergisi. 34(1): 70-74.
Url 1: https://legalbank.net/belge/anayasa-mahkemesi-cocuga-yonelik-cinsel-istismar-vesarkintilik-fiillerine-farkli-yaptirimlar-ongoru/3409291