DOĞU KÖKENLİ KELİM ELERDEKİ KELİME SONU (B, C, D, G) ÜNSÜZLERİNİN TÜRKİYE TÜRKÇESİNDE ÖTÜM SÜZLEŞME SORUNU

Türkiye Türkçesinde, Doğu kökenli kelimelerdeki kelime sonu b, c, d, g ünsüzlerinin imlâsı öteden beri dil bilgisi kitaplarında ve imlâ kılavuzlarında bahis konusu olmuştur. Ancak bu durumdaki kelimeler sözlük boyutuyla taranmamış ve konu üzerinde etraflıca durulmamıştır. Biz bu çalışmamızda, söz konusu kelimeleri bütünüyle tespit ederek konu üzerinde yorumlar yapmaya çalıştık

DOĞU KÖKENLİ KELİM ELERDEKİ KELİME SONU (B, C, D, G) ÜNSÜZLERİNİN TÜRKİYE TÜRKÇESİNDE ÖTÜM SÜZLEŞME SORUNU

In Turkish, the spelling o f voiced consonants (b, c, d, g) at word-end positions ofthe words o f eastren origin has long been a matter of discussion in grammmar books and spelling manuals. However, such words haven’t been scanned in the context of lexicons, nor has the subject been thoroughly held. İn this study, I have tried to determine ali such words and comment on them.

___

  • AKSAN, Doğan (1990) H er Yönüyle Dil (Ana Çizgileriyle Dilbilim ) II, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • BİLGEGİL, M. Kaya (1981) Türkçe D ilbilgisi, İstanbul: Dergah Yayınları.
  • DENY, Jean (1995) Türk D ili G ram erinin Temel Kuralları (Türkiye Türkçesi) (Çeviren Oytun Şahin) Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • EDlSKUN, Haydar (1985) Türkçe D ilbilgisi, İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • ERGlN , M uharrem (1972) Türk D il Bilgisi, İstanbul: Minnetoğlu Yayınları.
  • GENCAN, Tahir Nejat (1979) D ilbilgisi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. İmlâ Kılavuzu (1996) Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Türkçe Sözlük / - / / (1988), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları