Baharatlık Kırmızı Biber (Maraş Biberi) Üretiminin Ekonomik Analizi

Bu araştırmanın amacı Maraş Biberi üretiminde kullanılan fiziki üretim girdilerinin, maliyetin ve karlılığın belirlenmesidir. Araştırmanın ana materyalini oransal örnekleme yöntemine göre belirlenmiş Gaziantep, Kahramanmaraş ve Kilis illerindeki 156 Maraş Biberi üreticisi ile yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, ANOVA testi ve tek ürün bütçe analizinden yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre ortalama 40.88 da alanda Maraş Biberi üretimi yapılmaktadır. Üretimden elde edilen ortalama verim 1558.01 kg/da, 1 kg Maraş Biberinin maliyeti ise ortalama 1.24 TL’dir. Maraş Biberi’nin ortalama satış fiyatı 1.56 TL/kg, kilogram başına sağlanan kar marjı 0.32, dekara düşen gayrisafi üretim değeri 2430.50 TL, brüt kar ise 758.56 TL’dir. Maraş Biberi üretiminde oransal kar 1.26 olarak bulunmuştur. Maraş Biberi üretiminde yapılan 1 TL’lik masrafa karşılık 1.26 TL kar elde edilmiştir. Araştırma sonuçları Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, tohum ve ilaç sektörlerine, konu ile ilgili diğer paydaşlar ve karar vericilere ışık tutacak ve politikalar geliştirmesinde önemli katkılar sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Maraş Biberi, üretim girdileri, maliyet, kâr.

PDF

___

Açıl, A. F. 1980. Tarım Ekonomisi. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları Ders Kitabı, Ankara, 611s.
Akbay, C., Boz, İ., Candemir, S. 2005a. Kahramanmaraş ve Gaziantep illerinde kırmızı biber üreten tarım işletmelerinin yapısı ve sorunları. GAP IV. Tarım Kongresi 21- 23 Eylül 2005, Şanlıurfa, (1): 438-443.
Akbay, C., Candemir, S., Boz, İ., Tiryaki, G.Y., 2005b. Kahramanmaraş ve Gaziantep illerinde üretilen kırmızı biber işleme ve pazarlaması. III. Bahçe Ürünlerinde Muhafaza ve Pazarlama Sempozyumu. 6-9 Eylül 2005 Antakya-Hatay.
Akbay, C., Boz, İ., Tiryaki, G.Y., Candemir, S., Arpacı, B.B. 2012. Kahramanmaraş ve Gaziantep illerinde kırmızıbiberin üretim yapısı ve kurutma yöntemleri. KSÜ Doğa Bil. Dergisi, 15(2):1-10.
Akgül, A. 1993. Baharat Bilimi ve Teknolojisi. Gıda Teknolojisi Derneği, No: 15, Ankara 451 s.
Andaya, B.W. 1995. Women and economic change: The pepper trade in Pre-Modern Southeast Asia. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 38(2): 165-190.
Anonim, 2016. Gıda Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlükleri. Çiftçi Kayıt Sistemi Verileri, (Erişim tarihi: 25.10.2016).
Boz, İ. 2013. Doğu Akdeniz Bölgesi’nde süt sığırcılığı yapan işletmelerin yapısı, sorunları ve çözüm önerileri. KSÜ Doğa Bil. Dergisi, 16(1): 24-32.
Candemir, S., Arpacı, B.B., Akıncı, İ.E. 2012. Organik Kırmızıbiber üretiminde uygulanan üretim sistemlerinin ekonomik performanslarının karşılaştırılması. KSÜ Doğa Bil. Derg., 15(1): 1-6.
Duman A.D., Zorlugenç, B. Evliya, B. 2002. Kahramanmaraş’ta kırmızı biberin önemi ve sorunları. KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 5(1): 111-117.
FAO, 2013. Kuru Biber Üretimi. http://faostat3.fao.org/browse/Q/QC/E (Erişim tarihi: 15.10.2016).
Hassler, M. Franz, M., 2012. The bridging role of intermediaries infood production networks: Indian organic pepper in Germany. Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, (104)1: 29-40.
Kadakal, Ç., Yemiş, O., Artık, N. 2002. Türkiye’de üretilen kırmızıbiberlerin karotenoid ve kapsaisinoid miktarı. Gıda Teknolojisi, 6(5): 54-60.
Kıral, T., Kasnakoğlu, H., Tatlıdil, F.F., Fidan, H., Gündoğmuş, E. 1999. Tarımsal Ürünler İçin Maliyet Hesaplama Metodolojisi ve Veri Tabanı Rehberi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayınları, No37.
Mariyono, J., Luther, G.C., Bhattarai, M., Ferizal, M., Jaya, R., Fitriana, N. 2013. Farmer field schools on chili peppers in Aceh, Indonesia: activities and impacts. Agroecology and Sustainable Food Systems, 37: 1063-1077.
Newbold, P. 1995. Statistics for Business and Economics. Prentice-Hall International, New Jersey, 867pp.
Paksoy, M. 2003. Kahramanmaraş ilinde kırmızı biber üretim ekonomisi. Türk-Koop Ekin, 7(23): 62-69.
Paksoy, M., Uslu, Ö.S. 2006. Türkiye’de kırmızı biberin pazarlanması ve sorunları. VI. Sebze Tarımı Sempozyumu, 19-22 Eylül, s. 335-339.
Parvathi, P., Waibel, H. 2016. Organic agriculture and fair trade: A happy marriage? A Case study of certified smallholder black pepper farmers in India. World Development, 77: 206–220.
Sáenz-Segura, F., D’haese, M., Speelman, S., 2009. The influence of contracts on smallholder pepper (Piper nigrum L.) producers in Costa Rica under different market conditions. Fruits, 64(6): 371-382.
Schipmann, C., Qaim, M., 2011. Supply chain differentiation, contract agriculture, and farmers’ marketing preferences: The case of sweet pepper İn Thailand. Food Policy, 36: 667-677.
Srikala, M., Devi, I.B., Subramanyam, V., Ananda, T., 2016. Cost of cultivation and price spread of Chillies in Guntur District of Andhra Pradesh. International Journal of Agriculture, Environment and Biotechnology, 9(2): 299-303.
TÜİK, 2016. Baharatlık Kırmızıbiber Üretim Bilgileri. https://biruni.tuik.gov.tr/bitki selapp/bitkisel.zul, (Erişim tarihi: 04.10.2017).
Verreth, D.M.I., Emvalomatis, G., Bunte, F., Kemp, R., Lansink, A.G.J.M.O. 2015. Price transmission, international trade and asymmetric relationships in the Dutch agri-food chain. Agribusiness, 31(4): 521-542.
Vos, J.G.M., Duriat, A.S. 1995. Hot pepper (Capsicum spp.) production onjava. Indonesia: Toward integrated crop management, Crop Protection, 14(3): 205-213.