. Determination of Some Plant Characteristics, Nutritive Value and Seed Germination Rates of Ranunculus constantinopolitanus

This study was carried out to determine the plant characteristics, nutritive value and seed germination rate of the Ranunculus constantinopolitanus plant, which is found intensely in meadow-pasture areas and can have toxic effects on animals when consumed. The plant material of this study consists of 50 Ranunculus constantinopolitanus plants collected by random sampling method from the meadow area in Çayağzı village located in Bingöl city center in 2018. Plant length of Ranunculus constantinopolitanus 39-70 cm, stem diameter 1.83-5.53 mm, number of flowers in the plant 3-17, number of leaves in the plant 4-10, leaf length 3-7 cm, leaf width 4-8 cm, plant dry weight 0.75-3.33 grams, stalk ratio in plant 35.1-86.5%, leaf ratio in plant 3.9-42.7%, flower ratio in plant 4.0-43.4%, number of fruit in plant 4.0-11.0, number of achene in fruit 18.0-36.0, number of achene per plant 26-180 and thousand seed weight of achene varied between 4.31-5.03 grams. The dry matter ratio of Ranunculus constantinopolitanus 90.5-90.6%, crude protein ratio 13.1-13.4%, ADF ratio 34.9-35.9%, NDF ratio 47.3-48.9%, ADP ratio 0.33-0.37%, Ca ratio 1.16-1.22%, Mg ratio 0.37-0.38%, P ratio 0.26-0.27% and K ratio varied between 0.94-0.97%. As a result of the germination test with plant seeds, it was determined that 87 seeds germinate at the end of the 21st day, and the total germination rate was 21.8%. Detection of toxic substances and other nutrients contained in this plant with future studies will provide better recognition of this plant.

PDF

___

Anonim. 2019. Dünya Geneli Şehirlerde İklim Verileri. https://tr.climate-data.org/ (Erişim Tarihi:16.04.2019).

Ayanoğlu F, Mert A, Kaya DA. 1999. Hatay Yöresinde Halk Arasında Kullanılan Bazı Önemli Tıbbi ve Kokulu Bitkilerin Tespiti ve Toplanması. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(1-2): 101-116.

Aydın A, Başbağ M. 2017. Karacadağ’ın Farklı Yükseltilerindeki Meraların Durumu ve Ot Kalitesinin Belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 32: 74-84.

Balabanlı C, Albayrak S, Türk M, Yüksel O. 2006. Türkiye Çayır Meralarında Bulunan Bazı Zararlı Bitkiler ve Hayvanlar Üzerindeki Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2): 89-96.

Baytop T. 1989. Türkiye’de Zehirli Bitkiler, Bitki Zehirlenmeleri ve Tedavi Yöntemleri. İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, Yayın No:54, İstanbul.

Budağ C, Fırat M. 2015a. Ranunculus trichophyllus Bitkisinin Bazı Besin Maddesi İçerikleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20(1-2): 1-9.

Budağ C, Fırat M. 2015b. Van ve Çevresinde Ranunculus trichophyllus Bitkisinin Doğal Ortamında Kış Yemlemesinde Kullanımı ve Bazı Besin Maddesi İçerikleri. I. Ulusal Bitki Biyolojisi Kongresi 2-4 Eylül 2015.

Çaçan E, Aydın A, Başbağ M. 2015. Bingöl Üniversitesi Yerleşkesinde Yer Alan Bazı Baklagil Yem Bitkilerine Ait Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2 (1): 105-111.

Gülümser E, Mut H, Çopur Doğrusöz M, Başaran U. 2020. Doğal Floradan Toplanan Aktaş Yoncalarının (Melilotus alba Desr.) Bazı Kalite Özellikleri. Turkish Journal of Agriculture – Food Science and Technology, 8(2): 324-328.

Güncan A. 1979. Düğün Çiçeği (Ranunculus kotschyi Boiss.)’nin Biyoloji Üzerinde Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10(1-2): 1-7.

Gürhan G, Ezer N. 2004. Halk Arasında Hemoroit Tedavisinde Kullanılan Bitkiler-I. Hacettepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Dergisi, 24(1): 37-55.

Gökkuş A, Koç A, Çomaklı B. 2009. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu (Genişletilmiş 3. Baskı). Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:142, Erzurum.

Kırbağ S, Zengin F. 2006. Elazığ Yöresindeki Bazı Tıbbi Bitkilerin Antimikrobiyal Aktiviteleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 16(2): 77-80.

Kuş O. 2012. Bazı Ranunculus Çeşitlerinin Morfolojik ve Fenolojik Özelliklerinin Araştırılması. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.

Lubenov Y. 1985. Zararlı Otlar Yaşam ve Ölüm Kaynağıdır. Bulgarcadan çevirenler: Basri Makaklı, Mustafa Dinçer. Çağ Matbaası, Ankara.

Palta Ş, Genç Lermi A. 2017. Bartın İli Kent Ormanı Alt Florasındaki Otsu Bitkilerin Bazı Özelliklerinin Belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakülte si Dergisi, 5(2): 18.

Palta Ş, Genç Lermi A. 2019. Mera Islahı Uygulamasının Değişim Seyrinin Belirlenmesi: Bartın İli Serdar Köyü Örneği. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(2): 229 238.

Tan M, Severoğlu S, Yazıcı A. 2019. Çayır Ve Meralarda Yetişen Bazı Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Besleme Değerlerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9(3): 17761784.

Tokluoğlu M. 1986. Zehirli Çayır ve Mera Bitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. Y ayın No:13, Samsun.

Töngel MÖ, Ayan İ. 2005. Samsun İli Çayır Meralarda Yetişen Bazı Zararlı Bitkiler ve Hayvanlar Üzerindeki Etkileri. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 8493.

Özçelik H. 2016. Endemik Ranunculus poluninii ve Ranunculus crateris (Ranunc ulaceae) Populasyonları Üzerinde Taksonomik ve Ekolojik Araştırmalar. SDU Journal of Science, 11(1): 141.