Bazı Tescilli Nohut Çeşitlerinin Elek Analiz Değerleri

Ülkemizde nohut hem yaş hem de kuru olarak farklı süreçlerden geçerek tüketilmektedir. Tüketimde tercihen iri taneli nohutlar tercih edilirken 6 mm elek altı genellikle tercih edilmemektedir. Deneme, 2018 ve 2019 yılı vejetasyon süresince Erciyes Üniversitesi Tarımsal Araştırma ve Uygulama Merkezi, merkez deneme arazilerinde, kimyevi ve organik kökenli gübre girdisi kullanılmadan tesadüf bloklar deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Denemede ülkemizde 1991- 2013 yılları arasında tescil edilmiş 27 adet nohut çeşidi kullanılmıştır. Bu bağlamda araştırmada Kayseri ekolojik koşullarında herhangi bir gübre girdisi olmadan elde edilen 27 adet nohut tanelerinin 9 mm, 8 mm, 7 mm ve 6 mm elek üstü ile 6mm elek altı değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Sonuç olarak her iki yılda da çeşitlerin ortalama değerleri yönünden 8 mm elek üstü değer birinci yıl %41,21 ikinci yıl %35,41 en yüksek olurken, ikinci olarak 7 mm elek üstü değerleri olmuştur.

Sieve Analysis for Kernel Size of Some Registered Chickpea Cultivars

Chickpea is consumed after passing through different processes both in fresh and dry forms. Consumers generally prefer large kernels and a kernel size of below 6 mm is not preferred. In the present study, grain size fractions (above 9, 8, 7, 6 mm sieves and below 6 mm sieve) of different chickpea cultivars were determined. Experiments were conducted in randomized blocks design with 3 replications over the experimental fields of the Agricultural Research and Implementation Center of Erciyes University in 2018 and 2019 vegetation seasons without the use of chemical and organic fertilizers. In present experiments, 27 chickpea cultivars registered in Turkey between the years 1991 – 2013 were used. In both years, the greatest size ratios (41.21% in the first year and 35.41% in the second year) were observed for the 8 mm sieve and the second for the 7 mm sieve.

PDF

___

Acar M, Dok M, Caner YK. 2009. Organik ve geleneksel tarım metodu ile üretilen nohut’un verim, maliyet ve kalite kriterleri bakımından karşılaştırılması. 1. GAP Organik Tarım Kongresi, 1720: 38-46.
Atmaca E. 2008. Eskişehir koşullarında bazı nohut çeşit ve hatlarında farklı ekim zamanı ve sıra arası mesafelerinin verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkisi. Fen Bilimleri Enst. Tarla Bitkileri Bölümü Ankara.
Bayrak H. 2010. Konya ekolojisinde tarımı yapılan yerel nohut popülasyonları ve çeşitlerin tarımsal, teknolojik ve besinsel karakterlerinin belirlenmesi (Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü).
Çiftçi CY, Önder M, Ceyhan E, Kaya M, Karaköy T, Akdoğan G, Benlioğlu B, Özaktan H. 2020. Yemeklik Baklagiller Üretiminde Mevcut Durum ve Gelecek. Türkiye Ziraat Mühendisliği IX. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-1: 395.
FAO, 2021. Food and Agriculture Organization of the United Nations. FAOSTAT. Available from: http://www.fao.org/ faostat/en/#data/QC [Accessed 30 March 2021]
Gülümser A. 1988. Nohutun hasattan sonra değerlendirilmesi ve leblebi yapımı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(2): pp.251-260.
Jolliffe IT, Cadima J. 2016. Principal component analysis: a review and recent developments. Philosophical Transactions of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences, 374(2065): 20150202. doı: https://doi.org/10.1098/rsta.2015.0202
Kendal E, Tekdal S, Aktaş H, Karaman M, Berekatoğlu K, Doğan H. 2014. Biplot analizi kullanılarak yazlık arpa genotiplerinin verim ve verim unsurlarının belirlenmesi.
Kaya M, Karaman R, Çapar M. 2016. Göller Bölgesi İllerinde Yetiştirilen Nohut Genotiplerinin Bazı Kalite ve Teknolojik Özellikleri Yönünden Değerlendirilmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25 (ÖZEL SAYI-1), 184-190. doı: https://doi.org/10.21566/tarbitderg.280377
MGM, 2020. Meteoroloji Genel Müdürlüğü. Erişim adresi: https://kayseri.mgm.gov.tr/ [Erişim 31 Aralık 2020] SAS, 2017. JMP 13.2. SAS Inst., Cary, NC.
Sayar S, Karataş SÇ. 2017. Nohutta tane (tohum) kabuğunun tüm tanenin fiziksel, kimyasal ve beslenme özellikleri üzerine etkisi. Gıda, 42(4): 468-476. doi: https://doi.org/10.15237/ gida.GD16092
Şehirali S. 1988. Yemeklik Tane Baklagiller, A.Ü. Ziraat Fakül. Yayınları 1089. Ders Kitabı: 314: 435 s.
TUİK, 2021. Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim adresi: https://www.tarimorman.gov.tr/Konular/BitkiselUretim/Organik-Tarim/Istatistikler [Erişim 31 Mart 2021]