___

• Beail, N. (1985) An introduction to repertory grid technique, In N. Beail (Ed.), Repertory grid technique and personal constructs (pp.1-26). Cambridge: Brookline Books.
• Bektaş, Y. (2006). Kültüre duyarlı psikolojik danışma yeterlikleri ve psikolojik danışman eğitimindeki yeri. Ege Eğitim Dergisi, 7(1), 43-59.
• Bell, R. C. (1990). Analytic issues in the use of repertory grid technique. Advances in Personal Construct Psychology, 1, 25-48.
• Compeau, D., Higgins, C. A. & Huff, S. (1999). Social cognitive theory and individual reactions to computing technology: A longitudinal study. MIS Quarterly. 23(2), 145-158.
• Corey, G. (1996). Theory and practice of counseling and psychotherapy. California: Boks/Cole Publishing Company.
• Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çakmak, M. (2001). Etkili öğretimin gerçekleşmesinde öğretmenin rolü. Çağdaş Eğitim. 274, 22-26.
• Çam, S. & Akbaş, S. (2003). Okullarda psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerinin yürütülmesinde oluşturulan işbirliğinin incelenmesi. VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. İnönü Üniversitesi, 9-11 Temmuz, Malatya.
• Doğan, S. (2000). Türkiye’de psikolojik danışma ve rehberliğin durumu ve geleceğe ilişkin yönelimler, Eğitim ve Bilim, 118, 3-8.
• Doğan, S. (2005). 21. Yüzyılda psikolojik danışma alanının değişen dünya görüşü. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Marmara Üniversitesi, 21-23 Eylül, İstanbul
• Easterby-Smith, M. (1980). The design, analysis and interpretation of repertory grids, International Journal of Man-Machine Studies. 13, 3-24.
• Egan, G. (2011). Psikolojik danışma becerileri (Çev. Ö, Yüksel), İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Erdur-Baker, Ö. (2007). Psikolojik danışma ve kültürel faktörler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 27, 109-122.
• Fransella, F., Bell, R., & Bannister, D. (2004). A manual for repertory grid technique (2nd ed.). Chichester, UK: Wiley.
• George, R.L. & Cristiani, T.S. (1990). Counseling: Theory and practice. New Jersey: Prentice Hall.
• Kelly, G. A. (1955). The psychology of personal constructs. New York: W. W. Norton.
• Kepçeoğlu, M. (1999). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: Alkım Yayınevi.
• Knoff, H. M., Hines, C. V. & Kromrey, J. D. (1995). Finalizing the consultant effectivenes scale: An analysis and validation of the characteristics of effective consultants. School Psychology Review, 24, 450-497
• Knoff, H.M., McKenna, A. F. & Riser, K. (1991). Toward a consultant affectivenes scale: Investigating the characteristics of effective consultants, School Psychology Review, 20, 81-96.
• Korkut, F. (2004). Okul temelli önleyici rehberlik ve psikolojik danışma, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Köseoğlu, S. (1994). Psikolojik danışmanların empatik becerilerinin ve kişilik özelliklerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kuş, E. (2007). Nicel ve nitel araştırma teknikleri, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kuzgun, Y. (1993). Türk eğitim sisteminde rehberlik ve psikolojik danışma. Eğitim Dergisi. 6, 3-8.
• Kuzgun, Y. (2002). Rehberlik ve psikolojik danışma (7.baskı), Ankara, ÖSYM Yayınları.
• Maanen, J. V. (1979). The fact of fiction in organizational ethnography. Administrative Science Quarterly. 24 (4), 539-550.
• Mayring, R. (2000). Nitel sosyal araştırmaya giriş (Çev., A. Gümüş & M.S. Durgun), Adana: Baki Kitapevi.
• MEB (2001). Milli Eğitim Bakanlığı. Rehberlik ve Psikolojik Danışma Hizmetleri Yönetmeliği. Resmi Gazete, 23476. 17.04.2001.
• Melrose, S., & Shapiro, B. (1999). Students perceptions of their psychiatric mental health clinical nursing expericence: A personal construct theory exploration. Journal of Advanced Nurcing, 30 (6), 1451-1458
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Morrison, P. (1990). An example of the use of ‘repertory grid’ technique in assessing nurses’ self-perceptionscaring. Nurse Education Today, 10, 253-259.
• Neukrug, E.S. & Schwitzer, A. (2006). Skills and tools for today’s professional counselors and psychotherapists: From natural helping to professional counseling. Belmont, CA: Brooks/Cole.
• Neuman, L. W. (2007). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nitel ve nicel yaklaşımlar (Çev. S. Özge), İstanbul: Yayın Odası.
• Öncül, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü, İstanbul: MEB Yayınları.
• Özden, Y. (1999). Eğitim dönüşüm-eğitimde yeni değerler, Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Özgüven, İ. E. (1999). Çağdaş eğitimde psikolojik danışma ve rehberlik, Ankara: PDREM Yayınları.
• Pişkin, M. (1989). Orta dereceli okullarda görevli yönetici öğretmen ve danışmanların ideal ve gerçek danışmanlık görevleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara.
• Shaw, M.L.G. & Gaines, B. R. (1993). A methodology for analyzing terminological and conceptual differences in language use across communities. In R. Kohler and B. B. Rieger (Eds.) Contributions to quantitative linguistics (pp. 91-138). The Netherlands: Kluwer Academic Publishers.
• Tan, H. (2000). Psikolojik danışma ve rehberlik teoriuygulama. Ankara: M.E.B. Yayınları.
• Ültanır, E. (2003). İlköğretim birinci kademede rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım..
• Ültanır, E. (2005). Türkiye’de psikolojik danışmarehberlik (PDR) mesleği ve psikolojik danışma eğitimi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.1(1), 102-111.
• Verma, G. K. & Mallinck, K. (1999). Researching education: Perspectives and techniques. Philadelphia: Open University.
• White, A. (1996). A theoretical frameword created from‘reportory grid’ analysis of graduate nurses in realtion to the feellings they experience in clinical pratice. Journal of Advanced Nursing, 24, 144-150.
• Yeşilyaprak, B. (2010). Eğitimde rehberlik hizmetleri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayın.