Bu arastırma, cinsiyet, yas gibi kisisel degiskenler, iliskilerle ilgili bilissel çarpıtmalar (yakınlıktan kaçınma, gerçekçi olmayan iliski beklentisi ve zihin okuma) ve evlilikte algılanan problem çözme becerilerinin evlilik doyumunu yordayıp yordamadıgını belirlemek amacıyla yapılmıstır. Arastırmaya Ankara’da çesitli kamu kurum ve kuruluslarında çalısan kisiler ve ev hanımları katılmıstır. Bireylerin arastırmaya katılabilmesi için evli olma ve esiyle birlikte yasama sartları aranmıstır. Arastırma grubu 151’i kadın,154’ü erkek olmak üzere 305 kisiden meydana gelmektedir. Arastırmada, Evlilik Yasam Ölçegi (Tezer, 1986) ile liskilerle lgili Bilissel Çarpıtmalar Ölçegi (Hamamcı ve Büyüköztürk, 2003) katılımcıların evlilik doyumlarını ve bilissel çarpıtmalarını belirlemek için kullanılmıstır. Evlilikte Problem Çözme Ölçegi (Hünler, 2002) ise bireylerin problem çözme becerilerine iliskin algılarını ölçmekte kullanılmıstır. Hiyerarsik regresyon analizi kullanılarak yapılan analizler sonucunda, evlilikte problem çözme becerilerinin evlilik doyumunu birinci sırada, gerçekçi olmayan iliski beklentilerine iliskin bilissel çarpıtmaların ise ikinci sırada yordadıgı, incelenen diger degiskenlerden kisisel degiskenler (yas ve cinsiyet), yakınlıktan kaçınma ve zihin okumanın ise evlilik doyumunu yordamada bir etkisinin olmadıgı saptanmıstır. Bu degiskenlerin evlilik doyumunu açıklama oranının %32 oldugu belirlenmistir.

The research was conducted to determine the predicators of marital satisfaction. The predicated variable is marital satisfaction and the predicating variables are demographic variables (sex and age), and cognitive distortions (interpersonal rejection, unrealistic relationship expectations and mind reading) with marital problem solving skills. Volunteers from different government institutions and housewives participated in the research. Being married and living with their spouses were the primary criterion for the volunteers to be eligible. A total of 305 participants attended. 151 of them are females and the rest, 154, are males. The mean age of the group is 34,7, and the mean marriage duration is 10,6 years. Marriage Life Scale (Tezer, 1986) and Interpersonal Cognitive Distortions Scale (Hamamcı ve Büyüköztürk, 2003) have been used to determine marital satisfaction and cognitive distortions of individuals. Individuals’ perceptions of problem-solving skills have been measured by Marital Problem Solving Scale (Hünler, 2002). The results of hierarchical regression analyses revealed that the marital satisfaction is affected by problem-solving skills in the first place, and by unrealistic relationship expectation in the second place. Demographic variables (age and sex), interpersonal rejection and mind reading have no significant effect on marital satisfaction.