Özet Amaç: Bu çalışmanın amacı kritik çocuk hastalarda akut transfüzyon reaksiyonlarının sıklığını ve tipini belirlemektir Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 2006 ve 2007 Şubat ayları arasında Yoğun Bakım Birimi rsquo;nde yatan hastalar ileriye dönük olarak alındı Transfüzyon yapılan her hastada yaşamsal bulgular transfüzyon öncesinde sırasında ve sonrasındaki dördüncü saatte hasta başı hemşiresi tarafından kaydedildi Bulgular: Çalışma döneminde 219 hastaya 762 transfüzyon yapıldı Kritik hasta çocukların 17 8 rsquo;inde n=38 akut transfüzyon reaksiyonu gelişti Akut transfüzyon reaksiyon sıklığı 4 9 38 762 bulundu Akut transfüzyon reaksiyonlarının tamamı hemolitik olmayan ateş reaksiyonlarından oluşmaktaydı Bu reaksiyonların 68 rsquo;i n=26 eritrosit süspansiyonu 21 rsquo;i n=8 trombosit süspansiyonu 11 rsquo;i n=4 damardan verilen immünglobulin ile ilişkiliydi Kan ve kan ürünü transfüzyonları kendi içlerinde değerlendirildiğinde hemolitik olmayan ateş reaksiyonun sırasıyla trombosit süspansiyonu transfüzyonlarının 8 rsquo;inde n=8 eritrosit süspansiyonu transfüzyonlarının 6 1 rsquo;inde n=26 ve damardan immünglobulin enfüzyonlarının 3 7 rsquo;sinde n=4 geliştiği belirlendi Hastaların 52 rsquo;sinde n=116 transfüzyon tekrarlandı Tekrarlanan transfüzyonları olan hastalarda akut transfüzyon reaksiyon sıklığı 9 n=11 bulundu Tekrarlanan transfüzyonlar ile akut transfüzyon reaksiyon gelişim riski arasında istatiksel olarak anlamlı ilişki saptandı p=0 006 Çıkarımlar: Kritik hasta çocuklarda hemolitik olmayan ateşli transfüzyon reaksiyonu sıktır Tekrarlanan transfüzyonlar akut transfüzyon reaksiyonu gelişme olasılığını artırmaktadır Transfüzyon yapılan hastaların gözetimlerinin yapılması transfüzyon reaksiyonlarının sıklığının tipinin risk etmenlerinin belirlenmesi ve güvenlik önlemlerinin artırılması açısından önemlidir Türk Ped Arş 2010; 45: 348 52 Anahtar sözcükler: Akut transfüzyon reaksiyonu çocuk yoğun bakım hemolitik olmayan ateşli reaksiyon kritik hasta çocuk

Malpractice has gained an alarming dimension especially along with the introduction of compulsory professional liability insurance On the other hand it is quite difficult to say that malpractice is discussed by considering all responsible determinants According to individual focused approach the error is caused by single individual so the solution can be achieved by punishing the individual It is known that this approach does not reduce errors and adversely affect services due to high compensations and increased insurance premiums In Turkey malpractice is simply considered in the customer seller relationship context and individual focused approach is adopted However it is well established that this ldquo;blame culture rdquo; has negative effects on service provided social perception of the profession and job satisfaction Beside recognizing individual professional responsibilities basically it should be stressed that declaring healthcare workers as mainly responsible would not be fair In addition it violates right to health because of increasing the preventable errors and harms Turk Arch Ped 2011; 46: 6 11