Osman YEŞİLBAŞ, Esra ŞEVKETOĞLU, Hasan Serdar KIHTIR, Hamdi Murat YILDIRIM, Burcu DURAMAZ BURSAL

Çocuk yoğun bakım birimimizde yatan adli olguların değerlendirilmesi

Amaç: Çalışmamızda çocuk yoğun bakım birimimizde yatan adli olguların geriye dönük epidemiyolojik ve klinik özelliklerini saptamak, bu konuda literatüre katkıda bulunmak ve koruyucu sağlık hizmetleri adına neler yapılabileceğini belirleyip, ileriye dönük önlemler almak amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Birimimizde yatarak izlenen 17 yaş altı adli olgular geriye dönük olarak değerlendirildi (Ocak 2009-Haziran 2014). Hastalar fiziksel travmalar (grup A) ve zehirlenmeler (grup B) olarak iki gruba ayrıldı. Hastaların yaş, cinsiyet, başvuru nedenleri, başvuru zamanları (mevsim, saat) ve ölüm oranları belirlendi. Fiziksel travma olguları (grup A) trafik kazaları, yüksekten düşme, üstüne aygıt düşmesi, suda boğulma, elektrik çarpması, yanık ve çocuk istismarı olarak gruplandırıldı. Zehirlenmeler (grup B) ise tıbbi ilaçlar, tarım ilaçları, diğer kimyasallar ve bilinmeyen ilaç zehirlenmeleri olarak gruplandırıldı.Bulgular: Çalışmaya 220 hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 5,1+3,7 yıl olarak saptandı. Hastaların 115'i (%52,5) erkek, 105'i (%47,5'ü) kızdı. Grup A 62 (%28,18), grup B ise 158 (%71,82) hastadan oluşmaktaydı. Başvuruların en sık olduğu dönem yaz aylarıydı. Grup A'da en sık başvuru nedeni yüksekten düşmeydi (%62,9). Grup B'de ise en sık başvuru nedeni kazara ilaç alımı (en sık antidepresanlar) olarak belirlendi (%92,5). Ölüm oranı %5'ti. Çıkarımlar: Çocukluk çağında adli olgu olarak kabul edilen fiziksel travmalar ya da zehirlenme olgularının çoğunluğu önlenebilir olgulardır. Yüksekten düşme olgularının önlenebilmesi için öncelik yaşama alanlarında önlemlerin alınması olmalıdır. Adli olguların daha sık görüldüğü yaz aylarında aile ve toplumun bu konudaki farkındalığının arttırılması olgu sayısının azalmasına katkıda bulunabilir

Evaluation of forensic cases admitted to pediatric intensive care unit

Aim: This study aimed to determine the epidemiological and clinical characteristics of pediatric forensic cases to contribute to the literature and to preventive health care services. Material and Methods: Pediatric forensic cases hospitalized in our pediatric intensive care unit below the age of 17 years were reviewed retrospectively (January 2009-June 2014) . The patients were evaluated in two groups as physical traumas (Group A) and poisonings (Group B). The patients' age, gender, complaints at presentation, time of presentation and referral (season, time) and, mortality rates were determined. Cases of physical trauma (Group A) were classified as traffic accidents, falling down from height, falling of device, drowning, electric shock, burns and child abuse. Poisonings (Group B) were classified as pharmaceuticals, pesticides, other chemicals and unknown drug poisonings.Results: Two hundred twenthy cases were included. The mean age was 5.1+3.1 years. One hundred fifteen (%52.5) of the cases were male and 105 (%47.5) were female. Group A consisted of 62 patients and Group B consisted of 158 patients. The patients presented most frequently in summer months. The most common reason for presentation was falling down from height (12.7%) in Group A and accidental drug poisoning (most frequently antidepressants) in Group B. The mortality rate was 5%.Conclusion: Forensic cases in the pediatric population (physical trauma and poisoning) are preventable health problems. Especially, preventive approach to improve the environment for falling down from height must be a priority. Increasing the awareness of families and the community on this issue, in summer months during which forensic cases are observed most frequently can contribute to a reduction in the number of cases

PDF

___

Kök AN, Öztürk S, Tunalı İ. Yatarak tedavi gören 959 adli vakanın retrospektif değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi 1992; 8: 93-8.
Sever M, Saz EU, Koşargelir M. An evaluation of the pediatric medico-legal admissions to a tertiary hospital emergency de- partment. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2010; 16: 260-7.
Akoğlu H, Denizbaşı A, Ünlüer E, Güneysel Ö, Onur Ö. Mar- mara Üniversitesi Hastanesi acil servisine başvuran travma hastaların demografik özellikleri. Marmara Medical Journal 2005; 18: 113-22.
Demir ÖF, Aydın K, Turan F, Yurtseven A, Erbil B, Gülalp B. Acil servise başvuran çocuk adli olguların analizi. Türk Ped Arş 2013; 235-40.
Küçüker H. Acil servise gelen ölümle sonuçlanmayan trav- matik adli olguların ve raporların değerlendirilmesi. Acil Tıp Dergisi 2003; 17: 47-53.
Türkmen N, Akgöz S, Çoltu A, Ergin N. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi acil servisine başvuran olguların değerlendiril- mesi. Uludağ Üniv Tıp Fak Derg 2005; 31: 25-9.
Turla A, Aydın B. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesine başvuran adli nitelikli çocuk olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2007; 12: 106-11.
Gül M. Epidemiological analysis of trauma cases applying to emergency department. Selçuk Üniversitesi Tıp Fak Derg 2003; 19: 33-6.
Pekdemir M, Cete Y, Eray O, Atilla R, Çevik AA, Topuzoğlu A. Epidemiological characteristics of trauma patients. Ulus Travma Derg 2000; 6: 250-4.
Dalkılıç G, Öncel M, Acar H, Topsakal M, Olcay E. The pre- sentation of surgicial emergency policlinic patients for four years. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 1998; 4: 17-422.
Kennedy SP, Baraff LJ, Suddath RL, Asarnow JR. Emergency department management of suicidal adolescents. Ann Emerg Med 2004; 43: 452-60. [CrossRef ]
Arslan M, Akcan R, Hilal A, Batuk H, Çekin N. Suicide among children and adolescents: data from Çukurova, Turkey. Child Psychiatry Hum Dev 2007; 38: 271-7. [CrossRef ]
Centers for Disease Control and Prevention. School health guidelines to prevent unintentional injuries and violence. MMWR Recomm Rep 2001; 50: 1-73.
Feury KJ. Injury prevention. Where are the resources? Orthop Nurs 2003; 22: 124-30. [CrossRef ]
Bjornstig U, Bjornstig J, Ahlm K, Sjogren H, Eriksson A. Vio- lent deaths in small children in northern Sweden. Int J Cir- cumpolar Health 2006; 65: 28-34. [CrossRef ]
Fraga AM, Fraga GP, Stanley C, Costantini TW, Coimbra R. Children at danger: injury fatalities among children in San Diego County. Eur J Epidemiol 2010; 25: 211-7. [CrossRef ]
Pressley JC, Barlow B. Child and adolescent injury as a result of falls from buildings and structures." Injury Prevention 2005; 11: 267-73. [CrossRef ]
Rodgers G. Poisonings: drugs, chemicals and plants. In: Behr- man RE, Kliegmen RM, Jenson HB, (eds). Nelson Textbook of Pediatrics. 16th ed. Philadelphia: WB. Saunders Company, 2000: 2160-3.
Uzel N. Zehirlenmeler. İçinde: Neyzi O, Ertuğrul T, (yazarlar). Pe- diatri Cilt 2, 3. baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi, 2002: 1527-67.
Sarıkayalar F. Çocuklarda zehirlenmeler. Katkı Pediatri Derg 2001; 22: 377-95.
Andıran N, Sarıkayalar F. İhsan Doğramacı Çocuk Hastane- sinde son altı yılda izlenen akut zehirlenmeler. Katkı Pediatri Derg 2001; 22: 396-407.
Ertekin V, Altınkaynak S, Alp H, Yiğit H. Çocukluk çağında ze- hirlenmeler: son 3 yıldaki vakaların değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi 2001; 1: 104-9.
Fortenberry JD. General Principles of Poisonings. In: Crocetti M, Barone AM, Oski FA, (eds). Oski's essential pediatrics. 2nd ed. Philadelphia: J.B. Lippincott Company 2004: 216-21.
Bekdaş M, Atakan C, Kapuağası A. Hastanemize başvuran zehirlenme vakalarının değerlendirilmesi. Yeni Tıp Dergisi 2000; 17: 78-80.
Ergür AT, Sütçü İ, Tanzer F. Pediatri servisimizdeki zehirlen- me olgularının değerlendirilmesi 1990-1998. Türkiye Klinik- leri J Pediatr 1999; 8: 9-13.
Pratt Laura A, Debra JB, Qiuping G. Antidepressant use in persons aged 12 and over: United States, 2005-2008. NCHS Data Brief 2011; 76: 1-7.
Leventhal JM, Martin KD, Gaither JR. Using US data to estima- te the incidence of serious physical abuse in children. Pediatrics 2012; 129: 458-64. [CrossRef ]