Çoğunlukla maruz kaldıkları bireysel mağduriyetler sonrasında kendilerini "eşkıya"lara özgü bir mücadele içerisinde bulan ve bu andan itibaren de resmi otoritelerce "eşkıyalık" olarak nitelendirilen davranışlar sergileyenlerden bazıları, içinde yaşadıkları toplumlar tarafından kahraman olarak görülmüşlerdir. Bu tipler, mücadelelerine çoğunlukla bireysel mağduriyetler sonrasında başlamakla birlikte zamanla topluma mâl olmuşlar, içinde yaşadıkları toplumların bir kısmının ya da bütününün açık ve gizli desteğini almışlardır. Merkezi otoriteden çok, onun yerel temsilcileri ile onların işbirliği içinde oldukları yerel sınıflardan çeşitli nedenlerle memnun olmayan kitleler, otoritelere meydan okuyan bu cesur "asi"lerle bütünleşmişler, onları birer "hesap sorucu" ya da "kurtarıcı" olarak görmüşler, onların kişilikleriyle mücadelelerini, isimleri etrafında meydana getirdikleri anlatılar eşliğinde hafızalarına kazıyarak ölümsüzleştirmişlerdir. Bu çalışmada Karadeniz'in iki yakasının iki ayrı "eşkıya"sı karşılaştırmalı bir şekilde incelenmiştir. Resmi otoritelerle işbirlikçilerinin "haydut" ya da "eşkıya", halkın bütününün ya da bir kısmının "kahraman" olarak gördüğü bu isimlerden ilki, Kırım Tatarlarının ünlü "halk kahramanı" Alim Azamatoğlu, diğeri ise Giresun yöresinin ünlü eşkıyası Micanoğlu Hüseyin'dir. Yapılan karşılaştırma sonrası her iki isim arasında "kanunsuzluk" kariyerine bireysel mağduriyet sonrasında başlama, halkın tamamı ya da bir kısmının desteğini alma ve adları etrafında anlatılarla manzumeler oluşturulması gibi hususlar bağlamında benzerlikler olduğu görülmüştür. Ulaşılan bir diğer sonuç ise, Karadeniz'in her iki yakasında yaşayanların "kahraman" algılarındaki önemli benzerliktir.