Güliz DOĞAN, Pınar ŞAMLIOĞLU, Arzu BAYRAM

Dışkı örneklerinden polimeraz zincir reaksiyonu ile saptanan Clostridium difficile Toksin B sonuçlarının değerlendirilmesi

Amaç: Clostridium difficile, fekal-oral yolla yayılan Gram-pozitif, anaerop, spor oluşturan bir bakteridir. Asemptomatik taşıyıcılık veya hafif diyareden psödomembranöz enterokolit gibi hayatı tehdit eden hastalıklara kadar çeşitli klinik tablolara neden olur. C. difficile, Amerika’da ve Avrupa’da antibiyotikle ilişkili ishale neden olan hastane enfeksiyonunun en yaygın nedenidir. A ve B olarak isimlendirilen iki toksin üretebilir. Toksin üreten suşlar megakolon, perforasyon veya septik şoka neden olan daha ciddi hastalık tablosuna yol açabilmektedir. Tanıda uygulaması daha kolay, hızlı sonuç elde edebileceğimiz, yüksek özgüllük ve duyarlılığa sahip moleküler yöntemlerin kullanılması son yıllarda yaygınlaşmaya başlamıştır. Bu çalışmada dışkı örneklerinden polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile saptanan C. difficile sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Laboratuvarımıza C. difficile enfeksiyonu şüphesiyle Ocak 2017 ile Eylül 2018 tarihleri arasında gelen 109 dışkı örneği GeneXpert C. difficile PZR (Cepheid, CA, AD) yöntemi ile test edilmiştir. Elde edilen veriler pozitif, negatif veya geçersiz sonuç olarak yorumlanmışır. Bulgular: Toplam 109 örnek test edilmiştir. Dışkı örneklerinin 66 (% 61)’sı erkek, 43 (%39)‘ü kadın hastalara aittir. Örnek istenen hastaların 25 (%23)’i 65 yaş üstü 36 (%33)’sı 18 yaşın altındaydı. Gelen örneklerin 26 (%24)’sı yoğun bakım ünitelerinden, 60 (%55)’ı servislerden ve 23 (%21)’ü polikliniklerden laboratuvarımıza gelmiştir. 109 dışkı örneğinden 9 (%8)’u C. difficile PZR testiyle toksin B pozitif, 100 (%92)’ü negatif bulunmuştur. Sonuç: Nozokomiyal diyarelerin en önemli nedeni C. difficile’dir. Enfeksiyonun temel predispozan faktörü antibiyotik kullanımıdır. Profilaksi veya tedavi amacıyla bir doz bile olsa antibiyotik kullanılması C. difficile enfeksiyonu gelişmesi için yeterli olabilmektedir. PZR ile hızlı ve doğru tanı konması tedaviye erken başlanması açısından önem taşımaktadır.

Evaluation of Clostridium difficile Toxin B results by polymerase chain reaction from stool specimens

Objective: Clostridium difficile is a Gram-positive, anaerobic, spore-forming bacterium that spreads via the fecal-oral route and causes asymptomatic carriage or mild diarrheal diseases such as pseudomembranous enterocolitis. C. difficile is the commonest cause of nosocomial and antibiotic-associated diarrhea in North America and Europe. It can produce two toxins called A and B. Strains producing toxins can lead to a more serious disease picture that causes megacolon, perforation or septic shock. The use of molecular methods with high specificity and sensitivity has become widespread in recent years.The use of molecular methods with high specificity and sensitivity, which are easier to apply in diagnosis, and to obtain rapid results, has become widespread in recent years. In this study, it was aimed to evaluate C. difficile results determined by polymerase chain reaction (PCR) from stool samples. Methods: 109 fecal samples that came to our laboratory between January 2017 and September 2018 on suspicion of C. difficile infection were tested with the GeneXpert C. difficile PCR (Cepheid, CA, AD) method. The data obtained are interpreted as positive, negative or invalid results. Results: A total of 109 samples were tested. 66 (61%) of the stool samples belonged to male and 43 (39%) female patients. Twenty-five (23%) of the patients were under the age of 18 and 36 (33%) under the age of 18 years. Of the samples, 26 (24%) were from intensive care units, 60 (55%) were from services and 23 (21%) were from polyclinics. It was found 109 from stool samples. 9 (8%), C. difficile PCR test toxin B positive, 100 (92%) negative. Conclusion: The most important cause of nosocomial diarrhea is C. difficile. The main predisposing factor of infection is the use of antibiotics. Prophylaxis or even one dose of antibiotic therapy may be sufficient for the development of C. difficile infection. Rapid and accurate diagnosis by PCR is important for early initiation of treatment.

PDF

___

1. Salman E, Levent B, Karahan ZC. Toksin pozitif C. difficile izolatlarının antimikrobiyal duyarlılıkları ve moleküler karakterizasyonu: Türkiye’den Hipervirülan Suşların Varlığı ile İlişkili İlk Bildirim. Mikrobiyol Bul 2017; 51(3): 236-46.
2. Jamal W , Pauline EM, Rotimi VO. Comparative performance of the GeneXpert C. difficile PCR assay and C. diff Quik Chek Complete kit assay for detection of C. difficile antigen and toxins in symptomatic community-onset infections. Int J Infect Dis 2014; 29: 244–8
3. Hammond GA, Johnson JL. The toxigenic element of C. difficile strain VPI 10463. Microb Pathog. 1995;19(4): 203-13.
4. Sambol SPMM, Merrigan D, Lyerly DN Gerding, Johnson S. Toxin gene analysis of a variant strain of C. difficile that causes human clinical disease. Infect. Immun 2000;68(10): 5480-7
5. Kostul H, Delialioğlu N, Horasan EŞ, Emekdaş G, Öztürk C, Kuyucu N.Hastanede yatan ishalli hastaların dışkı örneklerinde C. difficile toksin araştırılması ve risk faktörlerinin incelenmesi. Turk Hij Den Biyol Derg, 2015; 72(3): 183 - 90
6. Reller ME, Lema CA, Perl TM, Cai M, Ross TL, Speck KA, et al. Yield of stool culture with isolate toxin testing versus a two-step algorithm including stool toxin testing for detection of toxigenic C. difficile. J Clin Microbiol 2007; 45(11): 3601–5
7. Kılıç A. C. difficile Enfeksiyonu: Epidemiyoloji, Risk Faktörleri, Patogenez, Klinik Özellikler, Tanı ve Tedavi. Mikrobiyol Bul 2013; 47(3): 556-66.
8. Fawley WN, Parnell P, Verity P, Freeman J, Wilcox MH. Molecular epidemiology of endemic C. difficile infection and the significance of subtypes of the United Kingdom Epidemic Strain (PCR Ribotype 1). J Clin Microbiol 2005; 43(6): 2685–96
9. Johnson S. Recurrent C. difficile infection: a review of risk factors, treatments, and outcomes. J Infect 2009; 58(6): 403-10.
10. Deniz U, Ülger N, Aksu B, Karavuş M, Söyletir G. Marmara Üniversitesi Hastanesinde yatan ishalli hastalardan izole edilen C. difficile kökenlerinde toksin genlerinin araştırılması. Mikrobiyol Bul 2011; 45(1): 1-10.
11. Curry SR, Marsh JW, Muto CA, O’Leary MM, Pasculle AW, Harrison LH. tcdC genotypes associated with severe TcdC: truncation in an epidemic clone and other strains of C. difficile, J Clin Microbiol. 2007 ;45(1):215-21.
12. Kvach EJ, Ferguson D, Riska PF, Landry ML. Comparison of BD GenOhm C diff real-time PCR assay with two-step algorithm and a toxin A/B enzyme-linked immunosorbent assay for diagnosis of toxigenic C. difficile infection. J Clin Microbiol 2010; 48(1): 109–14.
13. Kim H, Jeong SH, Kim M, Lee Y and Lee K. Detection of C. difficile toxin A/B genes by multiplex realtime PCR for the diagnosis of C. difficile infection. J Med Microbiol 2012; 61: 274–7.
14. Wilcox MH. Overcoming barriers to effective recognition and diagnosis of C. difficile infection. Clin Microbiol Infect 2012; 18(6): 13–20.
15. Ergen EK, Akalın H, Yılmaz E, Sınırtas M, Alver O, Heper Y, et al. Nosocomial diarrhea and C. difficile associated diarrhea in a Turkish University Hospital. Med Mal Infect 2009; 39(6): 382–7.
16. Delmee M, Broeck JV, Simon A, Janssens M, Avesani V. Laboratory diagnosis of C. difficile associated diarrhoea: a plea for culture. J Med Microbiol 2005; 54: 187–91.
17. Tunçcan ÖG, Ulutan F, Karakuş R. Antibiyotiğe bağlı ishal gelişen nötropenik ve nötropenik olmayan hastalarda C. difficile toksin sıklığı ve risk faktörlerinin analizi. Mikrobiyol Bul 2008; 42: 573-83.
18. Surawicz CM, Brandt LJ, Binion DG, Ananthakrishnan AN, Curry SR, Gilligan PH, et al. Guidelines for diagnosis, treatment, and prevention of C. difficile infections. Am J Gastroenterol.2013; 108(4): 478–98.
19. Özinel MA. Hastane infeksiyonu etkeni olarak C. difficile. Hastane İnfeksiyonları Dergisi, 2001; 5(3): 251-4.
20. Tokimatsu I, Shigemura K, Osawa K, Kinugawa S, Kitagawa K, Nakanishi N et all. Molecular Epidemiologic Study of C. difficile Infections in University Hospitals: Results of a Nationwide Study in Japan. J Infect Chemother. 2018; 24(8): 641-7.
21. Granato PA, Hansen G , Herding E , Chaudhuri S , Tang S , Garg SK et all. Performance comparison of the cobas Liat and Cepheid GeneXpert systems for C. difficile detection. PLoS ONE 2018;13(7): 1-7.
22. Sadeghifard N, Salari M, Ghassemi M, Shirazi M, Feizabadi M, Kazemi B, et al. Prevalence of C. difficile-associated diarrhea in hospitalized patients with nosocomial diarrhea. Iran J Public Health 2005; 34(4): 67–72.
23. Lotfian S, Douraghi M, Aliramezani A, Ghourchian S, Sarrafnejad A, Zeraati H. Detection of C. difficile in Fecal Specimens: a comparative evaluation of nucleic acid amplification test and toxigenic culture. Clin Lab 2016; 62(10): 1887–92.
24. Gorenek L, Dizer U, Besirbellioglu B, Eyigun C, Hacibektasoglu A, Van Thiel D. The diagnosis and treatment of C. difficile in antibiotic-associated diarrhea. Hepatogastroenterology 1999; 46(25): 343–8.
25. Garcia LB, Uzeda MD. Occurrence of C. difficile in fecal samples of children in Rio de Janeiro RJ,Brazil. Rev Inst Med Trop Sao Paulo 1988; 30(6): 419-23.
26. Sachu A, Dinesh K, Siyad I, Kumar A, Vasudevan A, Karim S. A prospective cross sectional study of detection of C. difficile toxin in patients with antibiotic associated diarrhoea. Iran J Microbiol 2018; 10(1): 1- 6.
27. Arvand M, Ruscher C, Bettge-Weller G, Goltz M, Pfeifer Y. Prevalence and risk factors for colonization by C. difficile and extended-spectrum β-lactamase-producing Enterobacteriaceae in rehabilitation clinics in Germany. J Hosp Infect 2018; 98(1): 14-20.
28. Barbut F, Monot M, Rousseau A, Cavelot S, Simon T, Burghoffer B, et al. Rapid diagnosis of C. difficile infection by multiplex real-time PCR. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2011; 30(10): 1279-85.
29. Berry N, Sewell B, Jafri S, Puli C , Vagia S, Lewis A M, et al. Real-time polymerase chain reaction correlates well with clinical diagnosis of C. difficile infection. J Hosp Infect 2014;87(2):109- 14.
30. Jong E, Jong AS, Bartels CJ, Biggelaar C, Melchers WJ, Sturm PD. Clinical and laboratory evaluation of a real-time PCR for C. difficile toxin A and B genes. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2012; 31(9): 2219-25.
31. Simor AE. Diagnosis, management, and prevention of C. difficile infection in long-term care facilities: a review. J Am Geriatr Soc 2010; 58(8): 1556-64.