Background: This study aims to develop an easy and feasible risk scoring system by using right heart failure findings as well as New York Heart Association (NYHA) functional classification to predict the early and overall mortality rates in pericardiectomy.Methods: One third of 79 consecutive patients (50 males, 29 females; mean age 40.0±16.7 years; range 14 to 75 years) who underwent isolated pericardiectomy at the same clinic between January 1997 and September 2010 were retrospectively evaluated and the remaining patients were included in the study prospectively. By adding findings of right heart failure (one point for each including dyspnea, edema, hepatomegaly, ascites, pleural effusion, hipoalbuminemia, and congestive liver dysfunction) and NYHA functional classification's mathematical value, patients were separated into three categories as category 1 (<=6 points), category 2 (7-8 points), and category 3 (>=9 points). Effects of independent variables (sex, NYHA functional classification, symptoms lasting for more than one year, etiology, dyspnea, palpitation, chest pain, hepatomegaly, edema, ascites, atrial fibrillation, pleural effusion, hepatic and renal dysfunction, pericardial effusion and calcification, hyponatremia, hipoalbuminemia, echocardiographic findings, and need for positive inotropic medication) on early and overall mortalities were investigated with univariate and multivariate analyses.Results: Mean follow-up period was 78.4±54.8 months, and early and overall mortality rates were 12.7% and 18.4%, respectively. While poor functional capacity, symptoms lasting for more than one year, ascites, pleural effusion, congestive liver dysfunction, renal dysfunction, pericardial calcification, hyponatremia, and postoperative positive inotropic medication need were significant risk factors in univariate analysis; advanced age, female sex, NYHA class, ascites, congestive liver dysfunction, hyponatremia, and the scoring system itself were significant risk factors in multivariate analysis. Early mortality rates were 0%, 15% and 70% (p=0.000), and overall mortality rates were 18.4%, 30%, and 70% for category 1, category 2, and category 3, respectively (p=0.004).Conclusion: The early and overall mortality rates in pericardiectomy increase as do the number of right heart failure findings and NYHA functional capacity. The scoring system is a simple and feasible method to predict risk after pericardiectomy. "> Amaç: Bu çalışmada perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranlarını öngörmek için sağ kalp yetmezliği bulguları ile beraber New York Kalp Birliği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırması kullanılarak kolay ve uygulanabilir bir risk skorlaması sistemi geliştirilmesi amaçlandı.Ça­lış­ma­ pla­nı:­ Ocak 1997 - Eylül 2010 tarihleri arasında aynı klinikte izole perikardiyektomi geçiren ardışık 79 hastanın (50 erkek, 29 kadın; ort. yaş 40.0±16.7 yıl; dağılım 14-75 yıl) üçte biri retrospektif olarak değerlendirildi ve kalan hastalar prospektif olarak çalışmaya alındı. Sağ kalp yetmezliği bulguları (dispne, ödem, hepatomegali, assit, plevral efüzyon, hipoalbüminemi ve konjestif karaciğer disfonksiyonunun her biri için 1 puan) ve NYHA fonksiyonel sınıflandırmasının matematiksel değeri toplanarak hastalar kategori 1 (<=6 puan), kategori 2 (7-8 puan) ve kategori 3 (>=9 puan) olarak üç kategoriye ayrıldı. Bağımsız değişkenlerin (cinsiyet, NYHA fonksiyonel sınıflandırması, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, etyoloji, dispne, çarpıntı, göğüs ağrısı, hepatomegali, ödem, assit, atriyal fibrilasyon, plevral efüzyon, hepatik ve renal disfonksiyon, perikardiyal efüzyon ve kalsifikasyon, hiponatremi, hipoalbüminemi, ekokardiyografik bulgular ve pozitif inotrop ilaç gereksinimi) erken ve genel mortalite üzerine etkileri tek ve çok değişkenli analizlerle araştırıldı.Bul gu lar: Ortalama izlem süresi 78.4±54.8 ay, erken ve genel mortalite oranları sırasıyla %12.7 ve %18.4 idi. Tek değişkenli analizde kötü fonksiyonel kapasite, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, assit, plevral efüzyon, konjestif karaciğer disfonksiyonu, renal disfonksiyon, perikardiyal kalsifikasyon, hiponatremi ve ameliyat sonrası pozitif inotrop ilaç gereksinimi anlamlı risk faktörleri iken; çok değişkenli analizde ileri yaş, kadın cinsiyeti, NYHA sınıfı, assit, konjestif karaciğer disfonksiyonu, hiponatremi ve skorlama sisteminin kendisi anlamlı risk faktörleri idi. Erken mortalite oranları kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 için sırasıyla %0.0, %15.0 ve %70.0 (p=0.000); genel mortalite oranları sırasıyla %18.4, %30.0 ve %70.0 idi (p=0.004).So nuç: Sağ kalp yetmezliği bulgularının sayısı ve NYHA fonksiyonel kapasitesi arttıkça perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranları da artar. Skorlama sistemi perikardiyektomi sonrası riski öngörmede basit ve uygulanabilir bir yöntemdir. "> Amaç: Bu çalışmada perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranlarını öngörmek için sağ kalp yetmezliği bulguları ile beraber New York Kalp Birliği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırması kullanılarak kolay ve uygulanabilir bir risk skorlaması sistemi geliştirilmesi amaçlandı.Ça­lış­ma­ pla­nı:­ Ocak 1997 - Eylül 2010 tarihleri arasında aynı klinikte izole perikardiyektomi geçiren ardışık 79 hastanın (50 erkek, 29 kadın; ort. yaş 40.0±16.7 yıl; dağılım 14-75 yıl) üçte biri retrospektif olarak değerlendirildi ve kalan hastalar prospektif olarak çalışmaya alındı. Sağ kalp yetmezliği bulguları (dispne, ödem, hepatomegali, assit, plevral efüzyon, hipoalbüminemi ve konjestif karaciğer disfonksiyonunun her biri için 1 puan) ve NYHA fonksiyonel sınıflandırmasının matematiksel değeri toplanarak hastalar kategori 1 (<=6 puan), kategori 2 (7-8 puan) ve kategori 3 (>=9 puan) olarak üç kategoriye ayrıldı. Bağımsız değişkenlerin (cinsiyet, NYHA fonksiyonel sınıflandırması, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, etyoloji, dispne, çarpıntı, göğüs ağrısı, hepatomegali, ödem, assit, atriyal fibrilasyon, plevral efüzyon, hepatik ve renal disfonksiyon, perikardiyal efüzyon ve kalsifikasyon, hiponatremi, hipoalbüminemi, ekokardiyografik bulgular ve pozitif inotrop ilaç gereksinimi) erken ve genel mortalite üzerine etkileri tek ve çok değişkenli analizlerle araştırıldı.Bul gu lar: Ortalama izlem süresi 78.4±54.8 ay, erken ve genel mortalite oranları sırasıyla %12.7 ve %18.4 idi. Tek değişkenli analizde kötü fonksiyonel kapasite, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, assit, plevral efüzyon, konjestif karaciğer disfonksiyonu, renal disfonksiyon, perikardiyal kalsifikasyon, hiponatremi ve ameliyat sonrası pozitif inotrop ilaç gereksinimi anlamlı risk faktörleri iken; çok değişkenli analizde ileri yaş, kadın cinsiyeti, NYHA sınıfı, assit, konjestif karaciğer disfonksiyonu, hiponatremi ve skorlama sisteminin kendisi anlamlı risk faktörleri idi. Erken mortalite oranları kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 için sırasıyla %0.0, %15.0 ve %70.0 (p=0.000); genel mortalite oranları sırasıyla %18.4, %30.0 ve %70.0 idi (p=0.004).So nuç: Sağ kalp yetmezliği bulgularının sayısı ve NYHA fonksiyonel kapasitesi arttıkça perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranları da artar. Skorlama sistemi perikardiyektomi sonrası riski öngörmede basit ve uygulanabilir bir yöntemdir.