Amaç: Bu çalışmada perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranlarını öngörmek için sağ kalp yetmezliği bulguları ile beraber New York Kalp Birliği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırması kullanılarak kolay ve uygulanabilir bir risk skorlaması sistemi geliştirilmesi amaçlandı.Çalışma planı: Ocak 1997 - Eylül 2010 tarihleri arasında aynı klinikte izole perikardiyektomi geçiren ardışık 79 hastanın (50 erkek, 29 kadın; ort. yaş 40.0±16.7 yıl; dağılım 14-75 yıl) üçte biri retrospektif olarak değerlendirildi ve kalan hastalar prospektif olarak çalışmaya alındı. Sağ kalp yetmezliği bulguları (dispne, ödem, hepatomegali, assit, plevral efüzyon, hipoalbüminemi ve konjestif karaciğer disfonksiyonunun her biri için 1 puan) ve NYHA fonksiyonel sınıflandırmasının matematiksel değeri toplanarak hastalar kategori 1 (<=6 puan), kategori 2 (7-8 puan) ve kategori 3 (>=9 puan) olarak üç kategoriye ayrıldı. Bağımsız değişkenlerin (cinsiyet, NYHA fonksiyonel sınıflandırması, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, etyoloji, dispne, çarpıntı, göğüs ağrısı, hepatomegali, ödem, assit, atriyal fibrilasyon, plevral efüzyon, hepatik ve renal disfonksiyon, perikardiyal efüzyon ve kalsifikasyon, hiponatremi, hipoalbüminemi, ekokardiyografik bulgular ve pozitif inotrop ilaç gereksinimi) erken ve genel mortalite üzerine etkileri tek ve çok değişkenli analizlerle araştırıldı.Bul gu lar: Ortalama izlem süresi 78.4±54.8 ay, erken ve genel mortalite oranları sırasıyla %12.7 ve %18.4 idi. Tek değişkenli analizde kötü fonksiyonel kapasite, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, assit, plevral efüzyon, konjestif karaciğer disfonksiyonu, renal disfonksiyon, perikardiyal kalsifikasyon, hiponatremi ve ameliyat sonrası pozitif inotrop ilaç gereksinimi anlamlı risk faktörleri iken; çok değişkenli analizde ileri yaş, kadın cinsiyeti, NYHA sınıfı, assit, konjestif karaciğer disfonksiyonu, hiponatremi ve skorlama sisteminin kendisi anlamlı risk faktörleri idi. Erken mortalite oranları kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 için sırasıyla %0.0, %15.0 ve %70.0 (p=0.000); genel mortalite oranları sırasıyla %18.4, %30.0 ve %70.0 idi (p=0.004).So nuç: Sağ kalp yetmezliği bulgularının sayısı ve NYHA fonksiyonel kapasitesi arttıkça perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranları da artar. Skorlama sistemi perikardiyektomi sonrası riski öngörmede basit ve uygulanabilir bir yöntemdir.
Background: This study aims to develop an easy and feasible risk scoring system by using right heart failure findings as well as New York Heart Association (NYHA) functional classification to predict the early and overall mortality rates in pericardiectomy.Methods: One third of 79 consecutive patients (50 males, 29 females; mean age 40.0±16.7 years; range 14 to 75 years) who underwent isolated pericardiectomy at the same clinic between January 1997 and September 2010 were retrospectively evaluated and the remaining patients were included in the study prospectively. By adding findings of right heart failure (one point for each including dyspnea, edema, hepatomegaly, ascites, pleural effusion, hipoalbuminemia, and congestive liver dysfunction) and NYHA functional classification's mathematical value, patients were separated into three categories as category 1 (<=6 points), category 2 (7-8 points), and category 3 (>=9 points). Effects of independent variables (sex, NYHA functional classification, symptoms lasting for more than one year, etiology, dyspnea, palpitation, chest pain, hepatomegaly, edema, ascites, atrial fibrillation, pleural effusion, hepatic and renal dysfunction, pericardial effusion and calcification, hyponatremia, hipoalbuminemia, echocardiographic findings, and need for positive inotropic medication) on early and overall mortalities were investigated with univariate and multivariate analyses.Results: Mean follow-up period was 78.4±54.8 months, and early and overall mortality rates were 12.7% and 18.4%, respectively. While poor functional capacity, symptoms lasting for more than one year, ascites, pleural effusion, congestive liver dysfunction, renal dysfunction, pericardial calcification, hyponatremia, and postoperative positive inotropic medication need were significant risk factors in univariate analysis; advanced age, female sex, NYHA class, ascites, congestive liver dysfunction, hyponatremia, and the scoring system itself were significant risk factors in multivariate analysis. Early mortality rates were 0%, 15% and 70% (p=0.000), and overall mortality rates were 18.4%, 30%, and 70% for category 1, category 2, and category 3, respectively (p=0.004).Conclusion: The early and overall mortality rates in pericardiectomy increase as do the number of right heart failure findings and NYHA functional capacity. The scoring system is a simple and feasible method to predict risk after pericardiectomy. ">
[PDF] Perikardiyektomi ile ilgili mortaliteyi öngörmek üzere sağ kalp yetmezliği bulguları ve New York Kalp Birliği fonksiyonel sınıflama parametreleri ile oluşturulan bir risk skorlama sistemi | [PDF] A risk scoring system comprised of right heart failure findings and the New York Heart Association functional classification parameters to predict mortality associated with pericardiectomies
Amaç: Bu çalışmada perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranlarını öngörmek için sağ kalp yetmezliği bulguları ile beraber New York Kalp Birliği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırması kullanılarak kolay ve uygulanabilir bir risk skorlaması sistemi geliştirilmesi amaçlandı.Çalışma planı: Ocak 1997 - Eylül 2010 tarihleri arasında aynı klinikte izole perikardiyektomi geçiren ardışık 79 hastanın (50 erkek, 29 kadın; ort. yaş 40.0±16.7 yıl; dağılım 14-75 yıl) üçte biri retrospektif olarak değerlendirildi ve kalan hastalar prospektif olarak çalışmaya alındı. Sağ kalp yetmezliği bulguları (dispne, ödem, hepatomegali, assit, plevral efüzyon, hipoalbüminemi ve konjestif karaciğer disfonksiyonunun her biri için 1 puan) ve NYHA fonksiyonel sınıflandırmasının matematiksel değeri toplanarak hastalar kategori 1 (<=6 puan), kategori 2 (7-8 puan) ve kategori 3 (>=9 puan) olarak üç kategoriye ayrıldı. Bağımsız değişkenlerin (cinsiyet, NYHA fonksiyonel sınıflandırması, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, etyoloji, dispne, çarpıntı, göğüs ağrısı, hepatomegali, ödem, assit, atriyal fibrilasyon, plevral efüzyon, hepatik ve renal disfonksiyon, perikardiyal efüzyon ve kalsifikasyon, hiponatremi, hipoalbüminemi, ekokardiyografik bulgular ve pozitif inotrop ilaç gereksinimi) erken ve genel mortalite üzerine etkileri tek ve çok değişkenli analizlerle araştırıldı.Bul gu lar: Ortalama izlem süresi 78.4±54.8 ay, erken ve genel mortalite oranları sırasıyla %12.7 ve %18.4 idi. Tek değişkenli analizde kötü fonksiyonel kapasite, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, assit, plevral efüzyon, konjestif karaciğer disfonksiyonu, renal disfonksiyon, perikardiyal kalsifikasyon, hiponatremi ve ameliyat sonrası pozitif inotrop ilaç gereksinimi anlamlı risk faktörleri iken; çok değişkenli analizde ileri yaş, kadın cinsiyeti, NYHA sınıfı, assit, konjestif karaciğer disfonksiyonu, hiponatremi ve skorlama sisteminin kendisi anlamlı risk faktörleri idi. Erken mortalite oranları kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 için sırasıyla %0.0, %15.0 ve %70.0 (p=0.000); genel mortalite oranları sırasıyla %18.4, %30.0 ve %70.0 idi (p=0.004).So nuç: Sağ kalp yetmezliği bulgularının sayısı ve NYHA fonksiyonel kapasitesi arttıkça perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranları da artar. Skorlama sistemi perikardiyektomi sonrası riski öngörmede basit ve uygulanabilir bir yöntemdir. ">
Amaç: Bu çalışmada perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranlarını öngörmek için sağ kalp yetmezliği bulguları ile beraber New York Kalp Birliği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırması kullanılarak kolay ve uygulanabilir bir risk skorlaması sistemi geliştirilmesi amaçlandı.Çalışma planı: Ocak 1997 - Eylül 2010 tarihleri arasında aynı klinikte izole perikardiyektomi geçiren ardışık 79 hastanın (50 erkek, 29 kadın; ort. yaş 40.0±16.7 yıl; dağılım 14-75 yıl) üçte biri retrospektif olarak değerlendirildi ve kalan hastalar prospektif olarak çalışmaya alındı. Sağ kalp yetmezliği bulguları (dispne, ödem, hepatomegali, assit, plevral efüzyon, hipoalbüminemi ve konjestif karaciğer disfonksiyonunun her biri için 1 puan) ve NYHA fonksiyonel sınıflandırmasının matematiksel değeri toplanarak hastalar kategori 1 (<=6 puan), kategori 2 (7-8 puan) ve kategori 3 (>=9 puan) olarak üç kategoriye ayrıldı. Bağımsız değişkenlerin (cinsiyet, NYHA fonksiyonel sınıflandırması, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, etyoloji, dispne, çarpıntı, göğüs ağrısı, hepatomegali, ödem, assit, atriyal fibrilasyon, plevral efüzyon, hepatik ve renal disfonksiyon, perikardiyal efüzyon ve kalsifikasyon, hiponatremi, hipoalbüminemi, ekokardiyografik bulgular ve pozitif inotrop ilaç gereksinimi) erken ve genel mortalite üzerine etkileri tek ve çok değişkenli analizlerle araştırıldı.Bul gu lar: Ortalama izlem süresi 78.4±54.8 ay, erken ve genel mortalite oranları sırasıyla %12.7 ve %18.4 idi. Tek değişkenli analizde kötü fonksiyonel kapasite, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, assit, plevral efüzyon, konjestif karaciğer disfonksiyonu, renal disfonksiyon, perikardiyal kalsifikasyon, hiponatremi ve ameliyat sonrası pozitif inotrop ilaç gereksinimi anlamlı risk faktörleri iken; çok değişkenli analizde ileri yaş, kadın cinsiyeti, NYHA sınıfı, assit, konjestif karaciğer disfonksiyonu, hiponatremi ve skorlama sisteminin kendisi anlamlı risk faktörleri idi. Erken mortalite oranları kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 için sırasıyla %0.0, %15.0 ve %70.0 (p=0.000); genel mortalite oranları sırasıyla %18.4, %30.0 ve %70.0 idi (p=0.004).So nuç: Sağ kalp yetmezliği bulgularının sayısı ve NYHA fonksiyonel kapasitesi arttıkça perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranları da artar. Skorlama sistemi perikardiyektomi sonrası riski öngörmede basit ve uygulanabilir bir yöntemdir.
Background: This study aims to develop an easy and feasible risk scoring system by using right heart failure findings as well as New York Heart Association (NYHA) functional classification to predict the early and overall mortality rates in pericardiectomy.Methods: One third of 79 consecutive patients (50 males, 29 females; mean age 40.0±16.7 years; range 14 to 75 years) who underwent isolated pericardiectomy at the same clinic between January 1997 and September 2010 were retrospectively evaluated and the remaining patients were included in the study prospectively. By adding findings of right heart failure (one point for each including dyspnea, edema, hepatomegaly, ascites, pleural effusion, hipoalbuminemia, and congestive liver dysfunction) and NYHA functional classification's mathematical value, patients were separated into three categories as category 1 (<=6 points), category 2 (7-8 points), and category 3 (>=9 points). Effects of independent variables (sex, NYHA functional classification, symptoms lasting for more than one year, etiology, dyspnea, palpitation, chest pain, hepatomegaly, edema, ascites, atrial fibrillation, pleural effusion, hepatic and renal dysfunction, pericardial effusion and calcification, hyponatremia, hipoalbuminemia, echocardiographic findings, and need for positive inotropic medication) on early and overall mortalities were investigated with univariate and multivariate analyses.Results: Mean follow-up period was 78.4±54.8 months, and early and overall mortality rates were 12.7% and 18.4%, respectively. While poor functional capacity, symptoms lasting for more than one year, ascites, pleural effusion, congestive liver dysfunction, renal dysfunction, pericardial calcification, hyponatremia, and postoperative positive inotropic medication need were significant risk factors in univariate analysis; advanced age, female sex, NYHA class, ascites, congestive liver dysfunction, hyponatremia, and the scoring system itself were significant risk factors in multivariate analysis. Early mortality rates were 0%, 15% and 70% (p=0.000), and overall mortality rates were 18.4%, 30%, and 70% for category 1, category 2, and category 3, respectively (p=0.004).Conclusion: The early and overall mortality rates in pericardiectomy increase as do the number of right heart failure findings and NYHA functional capacity. The scoring system is a simple and feasible method to predict risk after pericardiectomy. ">
Perikardiyektomi ile ilgili mortaliteyi öngörmek üzere sağ kalp yetmezliği bulguları ve New York Kalp Birliği fonksiyonel sınıflama parametreleri ile oluşturulan bir risk skorlama sistemi
Amaç: Bu çalışmada perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranlarını öngörmek için sağ kalp yetmezliği bulguları ile beraber New York Kalp Birliği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırması kullanılarak kolay ve uygulanabilir bir risk skorlaması sistemi geliştirilmesi amaçlandı.Çalışma planı: Ocak 1997 - Eylül 2010 tarihleri arasında aynı klinikte izole perikardiyektomi geçiren ardışık 79 hastanın (50 erkek, 29 kadın; ort. yaş 40.0±16.7 yıl; dağılım 14-75 yıl) üçte biri retrospektif olarak değerlendirildi ve kalan hastalar prospektif olarak çalışmaya alındı. Sağ kalp yetmezliği bulguları (dispne, ödem, hepatomegali, assit, plevral efüzyon, hipoalbüminemi ve konjestif karaciğer disfonksiyonunun her biri için 1 puan) ve NYHA fonksiyonel sınıflandırmasının matematiksel değeri toplanarak hastalar kategori 1 (=9 puan) olarak üç kategoriye ayrıldı. Bağımsız değişkenlerin (cinsiyet, NYHA fonksiyonel sınıflandırması, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, etyoloji, dispne, çarpıntı, göğüs ağrısı, hepatomegali, ödem, assit, atriyal fibrilasyon, plevral efüzyon, hepatik ve renal disfonksiyon, perikardiyal efüzyon ve kalsifikasyon, hiponatremi, hipoalbüminemi, ekokardiyografik bulgular ve pozitif inotrop ilaç gereksinimi) erken ve genel mortalite üzerine etkileri tek ve çok değişkenli analizlerle araştırıldı.Bul gu lar: Ortalama izlem süresi 78.4±54.8 ay, erken ve genel mortalite oranları sırasıyla %12.7 ve %18.4 idi. Tek değişkenli analizde kötü fonksiyonel kapasite, semptomların bir yıldan uzun sürmesi, assit, plevral efüzyon, konjestif karaciğer disfonksiyonu, renal disfonksiyon, perikardiyal kalsifikasyon, hiponatremi ve ameliyat sonrası pozitif inotrop ilaç gereksinimi anlamlı risk faktörleri iken; çok değişkenli analizde ileri yaş, kadın cinsiyeti, NYHA sınıfı, assit, konjestif karaciğer disfonksiyonu, hiponatremi ve skorlama sisteminin kendisi anlamlı risk faktörleri idi. Erken mortalite oranları kategori 1, kategori 2 ve kategori 3 için sırasıyla %0.0, %15.0 ve %70.0 (p=0.000); genel mortalite oranları sırasıyla %18.4, %30.0 ve %70.0 idi (p=0.004).So nuç: Sağ kalp yetmezliği bulgularının sayısı ve NYHA fonksiyonel kapasitesi arttıkça perikardiyektomide erken ve genel mortalite oranları da artar. Skorlama sistemi perikardiyektomi sonrası riski öngörmede basit ve uygulanabilir bir yöntemdir.
A risk scoring system comprised of right heart failure findings and the New York Heart Association functional classification parameters to predict mortality associated with pericardiectomies
Background: This study aims to develop an easy and feasible risk scoring system by using right heart failure findings as well as New York Heart Association (NYHA) functional classification to predict the early and overall mortality rates in pericardiectomy.Methods: One third of 79 consecutive patients (50 males, 29 females; mean age 40.0±16.7 years; range 14 to 75 years) who underwent isolated pericardiectomy at the same clinic between January 1997 and September 2010 were retrospectively evaluated and the remaining patients were included in the study prospectively. By adding findings of right heart failure (one point for each including dyspnea, edema, hepatomegaly, ascites, pleural effusion, hipoalbuminemia, and congestive liver dysfunction) and NYHA functional classification's mathematical value, patients were separated into three categories as category 1 (=9 points). Effects of independent variables (sex, NYHA functional classification, symptoms lasting for more than one year, etiology, dyspnea, palpitation, chest pain, hepatomegaly, edema, ascites, atrial fibrillation, pleural effusion, hepatic and renal dysfunction, pericardial effusion and calcification, hyponatremia, hipoalbuminemia, echocardiographic findings, and need for positive inotropic medication) on early and overall mortalities were investigated with univariate and multivariate analyses.Results: Mean follow-up period was 78.4±54.8 months, and early and overall mortality rates were 12.7% and 18.4%, respectively. While poor functional capacity, symptoms lasting for more than one year, ascites, pleural effusion, congestive liver dysfunction, renal dysfunction, pericardial calcification, hyponatremia, and postoperative positive inotropic medication need were significant risk factors in univariate analysis; advanced age, female sex, NYHA class, ascites, congestive liver dysfunction, hyponatremia, and the scoring system itself were significant risk factors in multivariate analysis. Early mortality rates were 0%, 15% and 70% (p=0.000), and overall mortality rates were 18.4%, 30%, and 70% for category 1, category 2, and category 3, respectively (p=0.004).Conclusion: The early and overall mortality rates in pericardiectomy increase as do the number of right heart failure findings and NYHA functional capacity. The scoring system is a simple and feasible method to predict risk after pericardiectomy.
1. Hatemi AC, Omay O, Kumbasar U, Canikoğlu M, Süzer K. Constrictive pericarditis due to hepatopericardial fistulas of hepatic echinococcosis. Turk Gogus Kalp Dama 2013;21:219-21.
2. Troughton RW, Asher CR, Klein AL. Pericarditis. Lancet 2004;363:717-27.
3. Bergman M, Vitrai J, Salman H. Constrictive pericarditis: A reminder of a not so rare disease. Eur J Intern Med 2006;17:457-64.
4. Ling LH, Oh JK, Schaff HV, Danielson GK, Mahoney DW, Seward JB, et al. Constrictive pericarditis in the modern era: evolving clinical spectrum and impact on outcome after pericardiectomy. Circulation 1999;100:1380-6.
5. Bertog SC, Thambidorai SK, Parakh K, Schoenhagen P, Ozduran V, Houghtaling PL, et al. Constrictive pericarditis: etiology and cause-specific survival after pericardiectomy. J Am Coll Cardiol 2004;43:1445-52.
8. Arsan S, Mercan S, Sarigül A, Atasoy S, Demircin M, Dogan R, et al. Long-term experience with pericardiectomy: analysis of 105 consecutive patients. Thorac Cardiovasc Surg 1994;42:340-4.
9. Cinar B, Enç Y, Göksel O, Cimen S, Ketenci B, Teskin O, et al. Chronic constrictive tuberculous pericarditis: risk factors and outcome of pericardiectomy. Int J Tuberc Lung Dis 2006;10:701-6.
10. Yetkin U, Kestelli M, Yilik L, Ergunes K, Kanlioglu N, Emrecan B, et al. Recent surgical experience in chronic constrictive pericarditis. Tex Heart Inst J 2003;30:27-30.
11. Bozbuga N, Erentug V, Eren E, Erdogan HB, Kirali K, Antal A, et al. Pericardiectomy for chronic constrictive tuberculous pericarditis: risks and predictors of survival. Tex Heart Inst J 2003;30:180-5.
12. Tiruvoipati R, Naik RD, Loubani M, Billa GN. Surgical approach for pericardiectomy: a comparative study between median sternotomy and left anterolateral thoracotomy. Interact Cardiovasc Thorac Surg 2003;2:322-6.
13. Chowdhury UK, Subramaniam GK, Kumar AS, Airan B, Singh R, Talwar S, et al. Pericardiectomy for constrictive pericarditis: a clinical, echocardiographic, and hemodynamic evaluation of two surgical techniques. Ann Thorac Surg 2006;81:522-9.
14. Trotter MC, Chung KC, Ochsner JL, McFadden PM. Pericardiectomy for pericardial constriction. Am Surg 1996;62:304-7.
15. Nataf P, Cacoub P, Dorent R, Jault F, Bors V, Pavie A, et al. Results of subtotal pericardiectomy for constrictive pericarditis. Eur J Cardiothorac Surg 1993;7:252-5.
16. Tirilomis T, Unverdorben S, von der Emde J. Pericardectomy for chronic constrictive pericarditis: risks and outcome. Eur J Cardiothorac Surg 1994;8:487-92.
17. DeValeria PA, Baumgartner WA, Casale AS, Greene PS, Cameron DE, Gardner TJ, et al. Current indications, risks, and outcome after pericardiectomy. Ann Thorac Surg 1991;52:219-24.
18. Bashi VV, John S, Ravikumar E, Jairaj PS, Shyamsunder K, Krishnaswami S. Early and late results of pericardiectomy in 118 cases of constrictive pericarditis. Thorax 1988;43:637-41.
19. Góngora E, Dearani JA, Orszulak TA, Schaff HV, Li Z, Sundt TM 3rd. Tricuspid regurgitation in patients undergoing pericardiectomy for constrictive pericarditis. Ann Thorac Surg 2008;85:163-70.
20. George TJ, Arnaoutakis GJ, Beaty CA, Kilic A, Baumgartner WA, Conte JV. Contemporary etiologies, risk factors, and outcomes after pericardiectomy. Ann Thorac Surg 2012;94:445-51.
21. Omoto T, Minami K, Varvaras D, Böthig D, Körfer R. Radical pericardiectomy for chronic constrictive pericarditis. Asian Cardiovasc Thorac Ann 2001;9:286-90.
22. Ling LH, Oh JK, Breen JF, Schaff HV, Danielson GK, Mahoney DW, et al. Calcific constrictive pericarditis: is it still with us? Ann Intern Med 2000;132:444-50.
23. Yamamoto N, Ohara K, Nie M, Torii S, Inoue N, Miyaji K. For what type of constrictive pericarditis is the waffle procedure effective? Asian Cardiovasc Thorac Ann 2011;19:115-8.
24. Waikar SS, Mount DB, Curhan GC. Mortality after hospitalization with mild, moderate, and severe hyponatremia. Am J Med 2009;122:857-65.
