Background: In this study, we aimed to assess the efficacy and outcome of transcatheter ductus arteriosus stenting in newborns and infants with ductal-dependent or decreased pulmonary circulation. Methods: Between July 2004 and January 2009, 45 patients with ductus-dependent or decreased pulmonary circulation underwent cardiac catheterization for stent implantation. Forty-seven stents in total were implanted in 42 (93.3%) of these 45 patients. The mean age at the time of the procedure was 66 days (3 days to 1.8 years) and mean weight was 4.4±2.1 kg (2-13.2). Premounted coronary stents of 3, 3.5, and 4 mm in diameter were used to cover the whole length of the ductus.Results: The stenting procedure was successfully completed in all 42 patients. There was no procedure related death. The mean ductal length was 13.2±3.8 mm (7.8-23 ) and the mean stent length was 13.9±3.8 mm (8-23). Mean arterial oxygen saturation before stent implantation was 66.0% ±8.1 (42-75) and increased to 85.7%±4.2 (75-95) after stenting. During a mean follow-up of 34.5±14.4 months (12-54), there was a significant reduction in pulse oxygen saturation six months after the procedure (78.8%±8.5; p<0.05). Control cardiac catheterization was performed in 25 (59%) patients at a mean of 8.1 months (2-18) after the initial implantation. Twelve patients (28%) underwent a successful redilatation of the stent with an increase in mean oxygen saturation of 13%±3.6 (8-20). Fourteen of 42 patients have undergone successful biventricular repair and bidirectional cavopulmonary shunt (Glenn operation) was performed in 16. Four patients underwent elective unifocalization of the pulmonary arteries and modified Blalock-Taussig shunt. Of the patients undergoing Glenn operation or total repair surgery, 12 (40%) patients had pulmonary arterioplasty. Four patients were totally cured after stent implantation of the ductus combined with valvotomy and/or valvuloplasty. The remaining four patients died on follow-up.Conclusion: Stent implantation of ductus arteriosus can be a good alternative to surgery for initial palliation in severely cyanotic newborns and infants until the latter stage palliative surgery or total repair. It is safe and feasible however its efficacy gradually reduces after six months. In selected patients like critical pulmonary stenosis or pulmonary atresia-intact ventricular septum with favorable anatomy it may provide a definitive cure. "> Amaç: Bu çalışmada duktusa bağımlı veya azalmış pulmoner kan akımı olan yenidoğanlarda ve süt çocuklarında transkateter duktus arteriozus stentlemenin etkinliği ve sonuçları araştırıldı. Çalışma planı: Temmuz 2004 - Ocak 2009 tarihleri arasında duktusa bağımlı ya da azalmış pulmoner kan akımı olan 45 hasta transkateter stent takılması amacıyla kardiyak kateterizasyon işlemine alındı. Bu 45 hastanın 42'sine (%93.3) toplam 47 adet stent yerleştirildi. İşlem sırasında olguların yaş ortalaması 66 gün (3 günlük-1.8 yıl), ağırlık ortalaması 4.4±2.1 kg (2-13.2) idi. Bu işlem için duktusun tüm uzunluğunu kaplamak üzere 3, 3.5 ve 4 mm'lik çaptaki önceden balona yüklenmiş koroner stentler kullanıldı.Bulgular: Kırk iki hastanın tümünde stent yerleştirme işlemi başarıyla tamamlandı. İşleme bağlı ölüm olmadı. Ortalama duktus uzunluğu 13.2±3.8 mm (7.8-23), ortalama stent uzunluğu ise 13.9±3.8 mm (8-23) idi. Stent yerleştirmeden önceki ortalama arteriyel oksijen satürasyonu %66±8.1 (42-75) idi ve stent sonrasında %85.7±4.2'ye (75-95) yükseldi. Ortalama 34.5±14.4 aylık izlem (12-54) sırasında işlemden altı ay sonra oksijen satürasyonunda anlamlı bir azalma saptandı (%78.8±8.5; p<0.05). Stent implantasyonundan ortalama 8.1 ay (2-18) sonra hastaların 25'inde (%59) kontrol kalp kateterizasyonu yapıldı. On iki hastada (%28) yapılan başarılı stent redilatasyonu oksijen satürasyonunu ortalama %13±3.6 (8-20) artırdı. Kırk iki hastanın 14'ünde başarılı biventriküler tamir, 16'sında çift yönlü kavopulmoner şant (Glenn ameliyatı) gerçekleştirildi. Dört hastada pulmoner arterlerin unifokalizasyonu ve modifiye Blalock-Taussig şant ameliyatı gerçekleştirildi. Glenn ameliyatı veya total tamir ameliyatı olan hastaların 12'sinde (%40) pulmoner arteriyoplasti uygulandı. Dört hastada stent yerleştirilmesi ile birlikte yapılan valvotomi veya valvuloplasti işlemi tam şifa ile sonuçlandı. Diğer dört hasta ise takip sırasında öldü.Sonuç: Ağır siyanoze yenidoğan ve süt çocukluğu dönemimdeki hastalarda duktus arteriyozusa stent takılması, bir sonraki palyatif cerrahi işleme veya total tamir ameliyatına kadar cerrahiye alternatif oluşturabilir. Etkin ve güvenli bir yöntem olmakla birlikte etkinliği altı ay içinde tedrici olarak azalmaktadır. Kritik pulmoner stenozlu veya uygun anatomik yapıya sahip intakt ventriküler septumlu pulmoner atrezili gibi seçilmiş bazı olgularda kalıcı çözüm sağlayabilir. "> Amaç: Bu çalışmada duktusa bağımlı veya azalmış pulmoner kan akımı olan yenidoğanlarda ve süt çocuklarında transkateter duktus arteriozus stentlemenin etkinliği ve sonuçları araştırıldı. Çalışma planı: Temmuz 2004 - Ocak 2009 tarihleri arasında duktusa bağımlı ya da azalmış pulmoner kan akımı olan 45 hasta transkateter stent takılması amacıyla kardiyak kateterizasyon işlemine alındı. Bu 45 hastanın 42'sine (%93.3) toplam 47 adet stent yerleştirildi. İşlem sırasında olguların yaş ortalaması 66 gün (3 günlük-1.8 yıl), ağırlık ortalaması 4.4±2.1 kg (2-13.2) idi. Bu işlem için duktusun tüm uzunluğunu kaplamak üzere 3, 3.5 ve 4 mm'lik çaptaki önceden balona yüklenmiş koroner stentler kullanıldı.Bulgular: Kırk iki hastanın tümünde stent yerleştirme işlemi başarıyla tamamlandı. İşleme bağlı ölüm olmadı. Ortalama duktus uzunluğu 13.2±3.8 mm (7.8-23), ortalama stent uzunluğu ise 13.9±3.8 mm (8-23) idi. Stent yerleştirmeden önceki ortalama arteriyel oksijen satürasyonu %66±8.1 (42-75) idi ve stent sonrasında %85.7±4.2'ye (75-95) yükseldi. Ortalama 34.5±14.4 aylık izlem (12-54) sırasında işlemden altı ay sonra oksijen satürasyonunda anlamlı bir azalma saptandı (%78.8±8.5; p<0.05). Stent implantasyonundan ortalama 8.1 ay (2-18) sonra hastaların 25'inde (%59) kontrol kalp kateterizasyonu yapıldı. On iki hastada (%28) yapılan başarılı stent redilatasyonu oksijen satürasyonunu ortalama %13±3.6 (8-20) artırdı. Kırk iki hastanın 14'ünde başarılı biventriküler tamir, 16'sında çift yönlü kavopulmoner şant (Glenn ameliyatı) gerçekleştirildi. Dört hastada pulmoner arterlerin unifokalizasyonu ve modifiye Blalock-Taussig şant ameliyatı gerçekleştirildi. Glenn ameliyatı veya total tamir ameliyatı olan hastaların 12'sinde (%40) pulmoner arteriyoplasti uygulandı. Dört hastada stent yerleştirilmesi ile birlikte yapılan valvotomi veya valvuloplasti işlemi tam şifa ile sonuçlandı. Diğer dört hasta ise takip sırasında öldü.Sonuç: Ağır siyanoze yenidoğan ve süt çocukluğu dönemimdeki hastalarda duktus arteriyozusa stent takılması, bir sonraki palyatif cerrahi işleme veya total tamir ameliyatına kadar cerrahiye alternatif oluşturabilir. Etkin ve güvenli bir yöntem olmakla birlikte etkinliği altı ay içinde tedrici olarak azalmaktadır. Kritik pulmoner stenozlu veya uygun anatomik yapıya sahip intakt ventriküler septumlu pulmoner atrezili gibi seçilmiş bazı olgularda kalıcı çözüm sağlayabilir.