Amaç: Bu çalışmada, esansiyel hiperhidrozlu hastalarda ve sağlıklı kontrollerde P dalga süresi ve dispersiyonunu karşılaştırdık. Materyal ve Metod: Esansiyel hiperhidrozlu yirmi birey (ortalama 28 ± 7 yaş) ve yirmi sağlıklı birey (ortalama 31 ± 8 yaş) çalışmaya alındı. Tüm katılımcılardan 50 mm/saniyelik kağıt hızında kaydedilmiş 12 kanallı yüzey EKG elde edildi. Maksimum ve minimum P dalga süresindeki değişim elle ölçüldü ve ikisi arasındaki fark P dalga dispersiyonu olarak tanımlandı. Tüm katılımcılara ayrıca transtorasik ekokardiyografik değerlendirme yapıldı.Bulgular: Demografik özellikler bakımından iki gurup arasında fark yoktu. Ekokardiyografik değerlendirmede P dalga süresi ve dispersiyonu hiperhidrotik ve kontrol bireylerinde benzer bulundu (111 ± 10 ve 110 ± 6 ms p = 0.6, 64 ± 12 ve 67 ± 9 ms p = 0.4, sırasıyla). P dalga disersiyonu da hiperhidrotik bireylerle kontrol bireylerinde benzer bulundu (47 ± 8 ve 43 ± 9 ms p = 0.1).Sonuç: Bu bulgular göstermektedir ki hiperhidrotik bireylerde P dalga süresi ve dispersiyonu sağlıklı kontrol bireylerine kıyasla artmamıştır ve bu hastalar atriyal ileti anomalilerine yatkın değildirler.
Background: In this study we compared P wave duration and dispersion (PWD) in patients with essential hyperhidrosis and healthy control subjects. Methods: Twenty subjects (mean age 28 ± 7 years) with essential hyperhidrosis and twenty healthy control subjects (mean age 31 ± 8 years) were included to study. Twelve leads surface ECG recorded at a paper speed of 50mm/s was obtained from all participants. The change in maximum and minimum P wave duration was measured manually and difference between two values was defined as PWD. Transthoracic echocardiographic examination was performed in all participants.Results: There was no difference between two groups in terms of baseline demographic properties. On echocardiographic examination no significant cardiovascular disorder was detected. Maximum and minimum P wave duration were found to be similar in hyperhidrotic subjects and healthy controls (111 ± 10 vs.110 ± 6 p = 0.6, 64 ± 12 vs. 67 ± 9 p = 0.4, respectively). PWD in hyperhidrotic subjects was also found to be identical in controls (47 ± 8 vs. 43 ± 9 p = 0.1).Conclusion: These results suggested that hyperhidrotic subjects had no prolonged P wave duration and increased PWD compared to healthy subjects and these patients were not prone to the atrial conduction abnormalities. "> [PDF] Esansiyel hiperhidrozlu hastalarda P dalga süresi ve dispersiyonu | [PDF] P wave duration and dispersion in patients with essential hyperhidrosis Amaç: Bu çalışmada, esansiyel hiperhidrozlu hastalarda ve sağlıklı kontrollerde P dalga süresi ve dispersiyonunu karşılaştırdık. Materyal ve Metod: Esansiyel hiperhidrozlu yirmi birey (ortalama 28 ± 7 yaş) ve yirmi sağlıklı birey (ortalama 31 ± 8 yaş) çalışmaya alındı. Tüm katılımcılardan 50 mm/saniyelik kağıt hızında kaydedilmiş 12 kanallı yüzey EKG elde edildi. Maksimum ve minimum P dalga süresindeki değişim elle ölçüldü ve ikisi arasındaki fark P dalga dispersiyonu olarak tanımlandı. Tüm katılımcılara ayrıca transtorasik ekokardiyografik değerlendirme yapıldı.Bulgular: Demografik özellikler bakımından iki gurup arasında fark yoktu. Ekokardiyografik değerlendirmede P dalga süresi ve dispersiyonu hiperhidrotik ve kontrol bireylerinde benzer bulundu (111 ± 10 ve 110 ± 6 ms p = 0.6, 64 ± 12 ve 67 ± 9 ms p = 0.4, sırasıyla). P dalga disersiyonu da hiperhidrotik bireylerle kontrol bireylerinde benzer bulundu (47 ± 8 ve 43 ± 9 ms p = 0.1).Sonuç: Bu bulgular göstermektedir ki hiperhidrotik bireylerde P dalga süresi ve dispersiyonu sağlıklı kontrol bireylerine kıyasla artmamıştır ve bu hastalar atriyal ileti anomalilerine yatkın değildirler. "> Amaç: Bu çalışmada, esansiyel hiperhidrozlu hastalarda ve sağlıklı kontrollerde P dalga süresi ve dispersiyonunu karşılaştırdık. Materyal ve Metod: Esansiyel hiperhidrozlu yirmi birey (ortalama 28 ± 7 yaş) ve yirmi sağlıklı birey (ortalama 31 ± 8 yaş) çalışmaya alındı. Tüm katılımcılardan 50 mm/saniyelik kağıt hızında kaydedilmiş 12 kanallı yüzey EKG elde edildi. Maksimum ve minimum P dalga süresindeki değişim elle ölçüldü ve ikisi arasındaki fark P dalga dispersiyonu olarak tanımlandı. Tüm katılımcılara ayrıca transtorasik ekokardiyografik değerlendirme yapıldı.Bulgular: Demografik özellikler bakımından iki gurup arasında fark yoktu. Ekokardiyografik değerlendirmede P dalga süresi ve dispersiyonu hiperhidrotik ve kontrol bireylerinde benzer bulundu (111 ± 10 ve 110 ± 6 ms p = 0.6, 64 ± 12 ve 67 ± 9 ms p = 0.4, sırasıyla). P dalga disersiyonu da hiperhidrotik bireylerle kontrol bireylerinde benzer bulundu (47 ± 8 ve 43 ± 9 ms p = 0.1).Sonuç: Bu bulgular göstermektedir ki hiperhidrotik bireylerde P dalga süresi ve dispersiyonu sağlıklı kontrol bireylerine kıyasla artmamıştır ve bu hastalar atriyal ileti anomalilerine yatkın değildirler.
Background: In this study we compared P wave duration and dispersion (PWD) in patients with essential hyperhidrosis and healthy control subjects. Methods: Twenty subjects (mean age 28 ± 7 years) with essential hyperhidrosis and twenty healthy control subjects (mean age 31 ± 8 years) were included to study. Twelve leads surface ECG recorded at a paper speed of 50mm/s was obtained from all participants. The change in maximum and minimum P wave duration was measured manually and difference between two values was defined as PWD. Transthoracic echocardiographic examination was performed in all participants.Results: There was no difference between two groups in terms of baseline demographic properties. On echocardiographic examination no significant cardiovascular disorder was detected. Maximum and minimum P wave duration were found to be similar in hyperhidrotic subjects and healthy controls (111 ± 10 vs.110 ± 6 p = 0.6, 64 ± 12 vs. 67 ± 9 p = 0.4, respectively). PWD in hyperhidrotic subjects was also found to be identical in controls (47 ± 8 vs. 43 ± 9 p = 0.1).Conclusion: These results suggested that hyperhidrotic subjects had no prolonged P wave duration and increased PWD compared to healthy subjects and these patients were not prone to the atrial conduction abnormalities. ">
İrfan BARUTÇU, Ersel ONRAT, Mehmet MELEK, Dayimi KAYA, Özlem ESEN, Şemsettin KARACA, Mustafa KULAÇ, Ali Metin ESEN

7513

Esansiyel hiperhidrozlu hastalarda P dalga süresi ve dispersiyonu

Amaç: Bu çalışmada, esansiyel hiperhidrozlu hastalarda ve sağlıklı kontrollerde P dalga süresi ve dispersiyonunu karşılaştırdık. Materyal ve Metod: Esansiyel hiperhidrozlu yirmi birey (ortalama 28 ± 7 yaş) ve yirmi sağlıklı birey (ortalama 31 ± 8 yaş) çalışmaya alındı. Tüm katılımcılardan 50 mm/saniyelik kağıt hızında kaydedilmiş 12 kanallı yüzey EKG elde edildi. Maksimum ve minimum P dalga süresindeki değişim elle ölçüldü ve ikisi arasındaki fark P dalga dispersiyonu olarak tanımlandı. Tüm katılımcılara ayrıca transtorasik ekokardiyografik değerlendirme yapıldı.Bulgular: Demografik özellikler bakımından iki gurup arasında fark yoktu. Ekokardiyografik değerlendirmede P dalga süresi ve dispersiyonu hiperhidrotik ve kontrol bireylerinde benzer bulundu (111 ± 10 ve 110 ± 6 ms p = 0.6, 64 ± 12 ve 67 ± 9 ms p = 0.4, sırasıyla). P dalga disersiyonu da hiperhidrotik bireylerle kontrol bireylerinde benzer bulundu (47 ± 8 ve 43 ± 9 ms p = 0.1).Sonuç: Bu bulgular göstermektedir ki hiperhidrotik bireylerde P dalga süresi ve dispersiyonu sağlıklı kontrol bireylerine kıyasla artmamıştır ve bu hastalar atriyal ileti anomalilerine yatkın değildirler.

P wave duration and dispersion in patients with essential hyperhidrosis

Background: In this study we compared P wave duration and dispersion (PWD) in patients with essential hyperhidrosis and healthy control subjects. Methods: Twenty subjects (mean age 28 ± 7 years) with essential hyperhidrosis and twenty healthy control subjects (mean age 31 ± 8 years) were included to study. Twelve leads surface ECG recorded at a paper speed of 50mm/s was obtained from all participants. The change in maximum and minimum P wave duration was measured manually and difference between two values was defined as PWD. Transthoracic echocardiographic examination was performed in all participants.Results: There was no difference between two groups in terms of baseline demographic properties. On echocardiographic examination no significant cardiovascular disorder was detected. Maximum and minimum P wave duration were found to be similar in hyperhidrotic subjects and healthy controls (111 ± 10 vs.110 ± 6 p = 0.6, 64 ± 12 vs. 67 ± 9 p = 0.4, respectively). PWD in hyperhidrotic subjects was also found to be identical in controls (47 ± 8 vs. 43 ± 9 p = 0.1).Conclusion: These results suggested that hyperhidrotic subjects had no prolonged P wave duration and increased PWD compared to healthy subjects and these patients were not prone to the atrial conduction abnormalities.
PDF

___

  • 1.Sato K, Kang WH, Saga K, Sato KT. Biology of sweat glands and their disorders. II. Disorders of sweat gland function. J Am Acad Dermatol 1989;20:713-26.
  • 2.Noppen M, Dendale P, Hagers Y, Herregodts P, Vinçken W, D'Haens J. Changes in cardiocirculatory autonomic function after thoracoscopic upper dorsal sympathicolysis for essential hyperhidrosis.J Auton Nerv Syst 1996;60:115-20.
  • 3.Fox AD, Hands L, Collin J. The results of thoracoscopic sympathetic trunk transection for palmar hyperhidrosis and sympathetic ganglionectomy for axillary hyperhidrosis. Eur J Vase Endovasc Surg 1999;17:343-6.
  • 4.Kingma R, ten Worrde BJ, Scheffer GJ, et al. Thorasic symapthectomy: effects on hemodynamics and baroreflex control. Clin Auton Res 2002; 12:35-42.
  • 5.Kux M. Thorasic endoscopic sympathectomy in palmar and axillary hiperhidrosis. Arch Surg 1978;113:264-6.
  • 6.Firestone L. Autonomic influences on cardiac function: lessons from the transplanted (denervated) heart. Int Anaestesiol Clin 1989;27:283-91.
  • 7.Kingma R, ten Worrde BJ, Scheffer GJ, et al. Thorasic symapthectomy: effects on hemodynamics and baroreflex control. Clin Auton Res 2002; 12:35-42.
  • 8.Noppen M, Herregodts P, Dendale P, D'Haens J, Vinçken W. Cardiopulmonary exercise testing following bilateral thoracoscopic sympathicolysis in patients with essential hyperhidrosis Thorax 1995;50:1097-100.
  • 9.Shih C, Wu J, Lin M. Autonomic dysfunction in palmar hyperhidrosis. J Auton Nerv Syst 1983-8:33-43.
  • 10.Mack GW, Shannon LM, Nadel ER. Influence of beta adrenergic blockade on the control of sweating in humans. JApplPhyisol 1986;61:1701-5.
  • 11.Noppen M, Dendale P, Hagers Y, Herregodts P, Vinçken W, D'Haens J. Plasma catecholamine concentration in essential hyperhidrosis and effects of thoracoscopic D2-D3, sympathicolysis. Eur J Clin Invest 1997;27:202-5.
  • 12.Dilaveris PE, Gialafos EJ, Andrikopoulos GK, -et al. Clinical and electrocardiographic predictors of recurrent atrial fibrillation. Pacing Clin Electrophysiol 2000;23:352-8.
  • 13.Dilaveris PE, Gialafos EJ, Sideris S, et al. Simple electrocardiographic markers for the prediction of paroxysmal idiopathic atrial fibrillation. Am Heart J 1998;135:733-8.
  • 14.Cheema AN, Ahmed MW, Kadish AH, Goldberger JJ. Effects of autonomic stimulation and blockade on signal averaged P wave -duration. J Am Coll Cardiol 1990;26:497-502.
  • 15.Aytemir K, Özer N, Atalar E, et al. P wave dispersion on 12-lead electrocardiography in patients with paroxysmal atrial fibrillation. Pacing Clin Electrophsiol 2000;23:1109-12.
  • 16.Moberg E. Objective methods for determining the functional value of sensibility in the hand. J Bone Joint Surg 1959;40:454-76.
  • 17.Leier CV, Meacham JA, Schall SF. Prolonged atrial conduction: A major predisposing factor to atrial flutter. Circulation 1978;57:213-6.
  • 18.Tukek T, Akkaya V, Demirel S, et al. Effect of valsalva maneuver on surface electrocardiographic P wave dispersion in paroxysmal atrial fibrillation. Am J Cardiol 2000;85:896-9.
  • 19.Schnider P, Binder M, Auff E, Kittler H, Berger T, Wolff K. Double-blind trial of botulinium A toxsin for the treatment of focal hyperhidrosis of palms. Br J Dermatol 1997; 136:548-52.
  • 20.Iwase S, Ikade T, Kitazawa H, Hakusui S, Sugenoya J, Mano T. Altered response in cutaneous sympathetic outflow to mental and thermal stimuli in primary palmoplanter hyperhidrosis. J Auton Nerv Syst 1997;64:65-73.
  • 21.WiklundU, Koskinen LOD, Niklasson U, Bjerle P, Elfversön J. Endoscopic Transthorasic sympathicotomy affects the autonomic modulation of heart rate in patients with palmar hyperhidrosis. Acta Neurochir(Wien). 2000;140:691-6.
  • 22.Birner P, Heinzl H, Schindl M, Pumprla J, Schnider P. Cardiac autonomic function on patients suffering from primary focal hyperhidrosis. Euf Neurol 2000;44:112-6.
  • 23.Senard JM, Moreu MS, Tran MA. Blood pressure and heart rate variability in patients with essential hyperhidrosis Clin Auton Res 2003;13:281-5.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Mediastinal kitleler: 27 olgunun değerlendirilmesi

Erhan AYAN, Ahmet ÇEKİRDEKÇİ, Koray ÖZALP, Sadık VURALOĞLU, Mehmet DURAN, Akın Eraslan BALCI

Miyokardiyal köprüleşmenin neden olduğu miyokard infarktüsü

Alpay Turan SEZGİN, İrfan BARUTÇU, Hakan GÜLLÜ, Ali Metin ESEN

Koroner bypass cerrahisinde tip 2 diabetes mellitus mortalite ve morbiditeyi artırır mı?

Hasan Berat CİHAN, Erdal EGE, Feray ERDİL, Cengiz ÇOLAK, Nevzat ERDİL, Bektaş BATTALOĞLU, Vedat NİSANOĞLU

Hemodiyaliz hastalarında alternatif bir yol olarak safenofemoral loop fistül: Klinik ön çalışma

Mehmet Salih AYDIN, Deniz DEMİR, Alper Sami KUNT, Mehmet Halit ANDAÇ, Osman Tansel DARÇIN

Delici kesici alet yaralanmasına bağlı bir femoral arteriyovenöz fistül olgusu: Stent greft ile başarısızlık ve cerrahi onarım

Sinan ŞAHİN, Hakkı AYDOĞAN, Uğur FİLİZCAN, Bayer ÇINAR, Ergin EREN, Şebnem ÇETEMEN, Onur GÖKSEL, Veysel ŞAHİN

Kardiyak miksoma: Beş yıllık cerrahi deneyim

Alper SERÇELİK, Mustafa ERDOĞAN, Ahmet DENKER, Feragat UYGUR, Bülent KISACIKOĞLU, Bülent MEŞE, Birol YAMAK, Altay TANDOĞAN

Aort kökü cerrahisinde kanamaların önlenmesinde modifiye güvenli bir yöntem

Denyan MANSUROĞLU, Adil POLAT, Ulusoy Nilgün BOZBUĞA, Kaan KIRALİ, Cevat YAKUT, Gökhan İPEK, Suat Nail ÖMEROĞLU

Akciğerin alveoler adenomu

Sahande ELAGÖZ, Melih KAPTANOĞLU, Aydın NADİR, Ekber ŞAHİN, Yücel AKKAŞ

İnternal mammaryan arter skeletonizasyonunun akım ve boy üzerine etkileri

Şenol YAVUZ, Ahmet Hakan VURAL, Özer SELİMOĞLU, Tamer TÜRK, Osman TİRYAKİOĞLU, Yusuf ATA

Bronş kapama metodlarının güvenilirlik sınırlarının bir hayvan modelinde saptanması

Altuğ KOŞAR, Çağatay TEZEL, Bülent ARMAN, Murat KELEŞ, Hakan KIRAL, Şenol ÜREK, Cana DUDU

Academic Researches Index - FooterLogo