Background: The aim of the study is to review our experience in patients with vasculary injuries complicated by fracture or dislocation of extremities. Metods: This study is included 20 patients with vasculary injuries complicated by fracture or dislocation of extremities, admiting to our hospital between February to September 1999. Nine penetrating wound and 11 blunt injuries occured in 16 men and 4 women the age of patients ranged between 8 and 47 years. Most of vasculary injuries were seen in lower extremities (80%). The mean time between injury and surgery was 5.8 ± 3.7 hours. Two preoperatif angiography was performed. Two primary amputation was performed without attempted salvage. Two legs were amputated secondarily from 2 days to 17 days after initial injury despite intensive efforts to save them. Result: Totally 19 arterial and 15 venous reconstructions were performed. Vascular reconstructions was primarly performed in 3 of 11 patients in whom internally or externally fixation needed for orthopedic stabilization. Except for 1 patient with subclavian artery injury in whom 8 mm PTFE greft was used for reconstruction, saphenous vein was used for all the other reconstructions. Four fasciotomies were performed on the 16 lower extremity vascular injuries. Conclusions: The patients, who have vascular injury associated with fracture and dislocation of extremity, should be operated on without arteriography. Orthopedic stabilization sould be performed first before revascularization in patient with no active bleeding and no ischemic sign in injured extremity. A fasciotomy should be performed in patients with the long ischemic time or if venous reconstruction has been performed, or if there has been large soft tissue injury, or if postoperative compartment syndrome has developed. Venous reconstruction should also be performed if injured vein has been sole and major source for venous return. Otogenic vein greft for vascular recontruction should be used primarly. "> Amaç: Bu çalışmanın amacı, ekstremite dislokasyonu ve fraktürü ile komplike olmuş damar yaralanması olan hastalardaki tecrübemizi gözden geçirmekti. Materyel ve Metod: Bu çalışmaya ekstremite dislokasyonu ve fraktürü ile komplike olmuş damar yaralanması olan, Şubat ile Eylül 1999 tarihleri arasında hastanemize başvuran 20 hasta dahil edildi. Damar yaralanmaları, yaşları 8 ile 47 arasında değişen 16 erkek ve 4 bayan hastanın 9'unda penetran ve 11'inde künt yaralanmaya sekonder oluşan ortopedik yaralanmalar ile birlikteydi. Damar yaralanmaların çoğu (%80) alt ekstermitede lokalizeydi. Yaralanma ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 5.8 ± 3.7 saatti. Sadece 2 hastaya preoperatif anjiyografi yapıldı. İki hastada revaskülarizasyon yapılmaksızın primer amputasyon uygulandı. İki alt ekstremitede ise revaskülarizasyon uygulanmasına rağmen biri postoperatif 2. gün diğeri 17. gün olmak üzere sekonder amputasyon uygulandı. Bulgular: Total olarak 19 arteriyel ve 15 venöz damar rekonstrüksiyonu uygulandı. Damar rekonstrüksiyonu ortopedik stabilizasyon için internal veya eksternal fiksasyon uygulanan 11 hastanın 3'ünde öncelikli olarak yapıldı. Damar rekonstrüksiyonu, subklavyan arter kontüzyonu için 8 mm'lik PTFE greft kullanılan 1 hasta hariç, diğer tüm hastalarda otojen safen veni kullanılarak yapıldı. Alt ekstremitede damar yaralanması bulunan 16 hastanın 4'ünde fasyotomi uygulandı. Sonuç: Ortopedik fraktür veya dislokasyon ile birlikte major vasküler yaralanma bulguları olan hastalar arteriyografi çekilmeksizin ameliyata alınmalıdır. Ekstremitede aktif kanama ve iskemik bulgular yok ise revaskülarizasyondan önce ilk olarak ortopedik stabilizasyon yapılmalıdır. Fasyotomi iskemi süresi uzun olan hastalarda, venöz rekonstrüksiyon yapılmışsa, geniş yumuşak doku yaralanması varsa veya postoperatif kompartman sendromu gelişmişse yapılmalıdır. Yaralanan ven venöz dönüş için major ve tek ise, venöz rekonstrüksiyon mutlaka yapılmalıdır. Vasküler rekonstrüksiyon için otojenik ven grefti öncelikle kullanılmalıdır. "> Amaç: Bu çalışmanın amacı, ekstremite dislokasyonu ve fraktürü ile komplike olmuş damar yaralanması olan hastalardaki tecrübemizi gözden geçirmekti. Materyel ve Metod: Bu çalışmaya ekstremite dislokasyonu ve fraktürü ile komplike olmuş damar yaralanması olan, Şubat ile Eylül 1999 tarihleri arasında hastanemize başvuran 20 hasta dahil edildi. Damar yaralanmaları, yaşları 8 ile 47 arasında değişen 16 erkek ve 4 bayan hastanın 9'unda penetran ve 11'inde künt yaralanmaya sekonder oluşan ortopedik yaralanmalar ile birlikteydi. Damar yaralanmaların çoğu (%80) alt ekstermitede lokalizeydi. Yaralanma ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 5.8 ± 3.7 saatti. Sadece 2 hastaya preoperatif anjiyografi yapıldı. İki hastada revaskülarizasyon yapılmaksızın primer amputasyon uygulandı. İki alt ekstremitede ise revaskülarizasyon uygulanmasına rağmen biri postoperatif 2. gün diğeri 17. gün olmak üzere sekonder amputasyon uygulandı. Bulgular: Total olarak 19 arteriyel ve 15 venöz damar rekonstrüksiyonu uygulandı. Damar rekonstrüksiyonu ortopedik stabilizasyon için internal veya eksternal fiksasyon uygulanan 11 hastanın 3'ünde öncelikli olarak yapıldı. Damar rekonstrüksiyonu, subklavyan arter kontüzyonu için 8 mm'lik PTFE greft kullanılan 1 hasta hariç, diğer tüm hastalarda otojen safen veni kullanılarak yapıldı. Alt ekstremitede damar yaralanması bulunan 16 hastanın 4'ünde fasyotomi uygulandı. Sonuç: Ortopedik fraktür veya dislokasyon ile birlikte major vasküler yaralanma bulguları olan hastalar arteriyografi çekilmeksizin ameliyata alınmalıdır. Ekstremitede aktif kanama ve iskemik bulgular yok ise revaskülarizasyondan önce ilk olarak ortopedik stabilizasyon yapılmalıdır. Fasyotomi iskemi süresi uzun olan hastalarda, venöz rekonstrüksiyon yapılmışsa, geniş yumuşak doku yaralanması varsa veya postoperatif kompartman sendromu gelişmişse yapılmalıdır. Yaralanan ven venöz dönüş için major ve tek ise, venöz rekonstrüksiyon mutlaka yapılmalıdır. Vasküler rekonstrüksiyon için otojenik ven grefti öncelikle kullanılmalıdır.