Background: This study aims to evaluate the efficacy and safety of ozoned autologous blood used for pleurodesis as well as histopathological changes forming on pleural surface.Methods: This experimental study included 30 male albino Wistar rats (260 to 320 g, 6 to 8 months old). Rats were randomly divided into three groups of 10. In group 1, 2 mL/kg intrapleural autologous blood was administered. In group 2, 2 mL/kg intrapleural ozoned autologous blood (1 mL/kg of autologous blood and 1 mL/kg of ozone mixture) was administered. In group 3, 2 mL/kg intrapleural saline was administered. Pleural surfaces were graded via macroscopic and microscopic examination on the 30th day.Results: Macroscopically, pleurodesis creating mild adhesion developed in group 1. General adhesion was seen in pleural space in group 2. No adhesion developed in group 3. Microscopically, ozoned blood caused moderate fibrosis and inflammatory response on visceral pleural surface (p<0.05). No significant change was seen in pleural surface microscopically in groups 1 and 3.Conclusion: In this study, we detected that ozone increases the pleurodesis efficacy of autologous blood in rats. However, further studies with human populations are required to validate our results. "> Amaç: Bu çalışmada, plörodezis amacı ile kullanılan ozonlanmış otolog kanın etkinliği ve güvenilirliği ile plevral yüzeyde oluşan histopatolojik değişiklikler değerlendirildi.Ça lış ma pla nı: Bu deneysel çalışmaya 30 erkek albino Wistar sıçan (260-320 g, 6-8 aylık) dahil edildi. Sıçanlar rastgele 10'arlı üç gruba ayırıldı. Grup 1'e plevra içine 2 mL/kg otolog kan uygulandı. Grup 2'ye plevra içine 2 mL/kg ozonlanmış otolog kan (1 mL/kg otolog kan ile 1 mL/kg ozon karışımı) uygulandı. Grup 3'e 2 mL/kg plevra içine serum fizyolojik uygulandı. Plevral yüzeyler 30. günde makroskopik ve mikroskobik inceleme ile derecelendirildi.Bul gu lar: Makroskopik olarak grup 1'de az yapışıklık yaratan plörodezis gelişti. Grup 2'de plevral alanda genel yapışıklık görüldü. Grup 3'te yapışıklık gelişmedi. Mikroskobik olarak ozonlanmış kan visseral plevral yüzeyde orta derecede fibrosis ve inflamatuvar yanıta neden oldu (p<0.05). Grup 1 ve 3'te plevral yüzeyde mikroskopik olarak anlamlı bir değişiklik görülmedi.So nuç: Bu çalışmada sıçanlarda ozonun otolog kanın plörodezis etkinliğini artırdığı tespit edildi. Öte yandan, sonuçlarımızı doğrulamak için insan popülasyonlu ileri çalışmalar gerekmektedir. "> Amaç: Bu çalışmada, plörodezis amacı ile kullanılan ozonlanmış otolog kanın etkinliği ve güvenilirliği ile plevral yüzeyde oluşan histopatolojik değişiklikler değerlendirildi.Ça lış ma pla nı: Bu deneysel çalışmaya 30 erkek albino Wistar sıçan (260-320 g, 6-8 aylık) dahil edildi. Sıçanlar rastgele 10'arlı üç gruba ayırıldı. Grup 1'e plevra içine 2 mL/kg otolog kan uygulandı. Grup 2'ye plevra içine 2 mL/kg ozonlanmış otolog kan (1 mL/kg otolog kan ile 1 mL/kg ozon karışımı) uygulandı. Grup 3'e 2 mL/kg plevra içine serum fizyolojik uygulandı. Plevral yüzeyler 30. günde makroskopik ve mikroskobik inceleme ile derecelendirildi.Bul gu lar: Makroskopik olarak grup 1'de az yapışıklık yaratan plörodezis gelişti. Grup 2'de plevral alanda genel yapışıklık görüldü. Grup 3'te yapışıklık gelişmedi. Mikroskobik olarak ozonlanmış kan visseral plevral yüzeyde orta derecede fibrosis ve inflamatuvar yanıta neden oldu (p<0.05). Grup 1 ve 3'te plevral yüzeyde mikroskopik olarak anlamlı bir değişiklik görülmedi.So nuç: Bu çalışmada sıçanlarda ozonun otolog kanın plörodezis etkinliğini artırdığı tespit edildi. Öte yandan, sonuçlarımızı doğrulamak için insan popülasyonlu ileri çalışmalar gerekmektedir.