Background: Postoperative strictures, which are still serious problems of tracheal surgery, are caused by an inflammatory reaction with subsequent edema and granulation tissue formation. Taking this into consideration, we have designed a study in which tenoxicam (potent, non-steroidal, antiinflammatory drug) was used after a tracheal surgery in rats. Methods: Fourteen female Wistar rats were randomly divided into two groups (tenoxicam and control group) with equal numbers. Ketamine-xylazine anesthesia was performed in the rats. A vertical incision on the anterior tracheal wall, including the third to fifth cartilaginous rings, was performed and closed primarily with an interrupted suture technique using 4/0 absorbable suture. The tenoxicam group was administered 0.5 mg/kg/day tenoxicam and the control group was given 0.5 cc/day 0.9% NaCl via intraperitoneal route for 10 days beginning from the operation day. After two weeks, all animals were sacrificed under general anesthesia. Tracheas were excised, and a pathologist blindly evaluated the cases. The Mann-Whitney U-test was used for statistical analysis, and a value of p<0.05 was considered significant. Results: The rat specimens were histologically evaluated and scored for inflammatory cell infiltration, angiogenesis, fibroblast proliferation, collagen deposition, and epithelial regeneration. There were meaningful differences in fibroblast proliferation (p=0.036) and epithelial regeneration (p=0.002). These results show that epithelial regeneration was higher and fibroblast proliferation was lower in the tenoxicam group. Conclusion: Increased fibroblastic activity causes stenosis after tracheal surgery and the application of tenoxicam diminishes fibroblast proliferation and improves epithelial healing. Therefore, postoperative non-steroidal anti-inflammatory drug usage might be a useful therapy in the prevention of stenotic complications after tracheal surgery. However, further studies are needed. "> Amaç: Halen trakea cerrahisinin önemli komplikasyonlarından olan ameliyat sonrası striktürler, bir inflamatuvar reaksiyon ve devamında oluşan ödem ve granülasyon dokusu sonucu oluşur. Bunu göz önünde bulundurarak trakea cerrahisi uygulanan sıçanlarda tenoksikamın (potent bir non-steroid antiinflamatuvar ilaç olarak) kullanıldığı bir çalışma tasarladık. Çalışma planı: On dört adet dişi Wistar sıçan rastgele şekilde, eşit sayıda iki gruba (tenoksikam ve kontrol grubu) ayrıldı. Sıçanlara ketamin-ksilazin anestezisi uygulandı. Anteriyor trakea duvarı üzerinde 3’den 5. kıkırdak halkasına kadar vertikal insizyon yapıldı ve 4/0 emilebilir sütür materyali kullanılarak kesilmiş dikiş tekniği ile primer olarak kapatıldı. Ameliyat gününden başlanarak 10 gün boyunca intraperitoneal yolla tenoksikam grubuna 0.5 mg/kg/gün tenoksikam ve kontrol grubuna 0.5 cc/gün %0.9’luk NaCl solüsyonu uygulandı. İki hafta sonra tüm hayvanlar genel anestezi altında sakrifiye edildi. Trakealar eksize edildi ve olgular yapılan uygulamalardan habersiz bir patolog tarafından incelendi. Mann-Whitney U-test ile istatistiksel analiz yapıldı ve p<0.05 değeri anlamlı kabul edildi. Bulgular: Sıçanlara ait örnekler histolojik olarak değerlendirildi ve inflamatuvar hücre infiltrasyonu, anjiyogenez, fibroblast proliferasyonu, kollajen birikimi ve epitelyal rejenerasyon açısından skorlandı. Fibroblast proliferasyonu (p=0.036) ve epiteliyal rejenerasyon (p=0.002) konusunda anlamlı farklılıklar tespit edildi. Elde edilen bu sonuçlar tenoksikam grubunda epiteliyal rejenerasyonunun daha yüksek, fibroblast proliferasyonunun ise daha düşük olduğunu gösterdi. Sonuç: Trakea ameliyatı sonrası artmış fibroblastik aktivite stenoza neden olur ve tenoksikam uygulaması fibroblast proliferasyonunu azaltır ve epiteliyal iyileşmeyi artırır. Dolayısıyla, ameliyat sonrası non-stroidal antiinflamatuvar ajan kullanımı trakea cerrahisinde striktürel komplikasyonları önlemek için faydalı bir yöntem olabilir. Ancak, ilave çalışmalara gereksinim vardır. "> Amaç: Halen trakea cerrahisinin önemli komplikasyonlarından olan ameliyat sonrası striktürler, bir inflamatuvar reaksiyon ve devamında oluşan ödem ve granülasyon dokusu sonucu oluşur. Bunu göz önünde bulundurarak trakea cerrahisi uygulanan sıçanlarda tenoksikamın (potent bir non-steroid antiinflamatuvar ilaç olarak) kullanıldığı bir çalışma tasarladık. Çalışma planı: On dört adet dişi Wistar sıçan rastgele şekilde, eşit sayıda iki gruba (tenoksikam ve kontrol grubu) ayrıldı. Sıçanlara ketamin-ksilazin anestezisi uygulandı. Anteriyor trakea duvarı üzerinde 3’den 5. kıkırdak halkasına kadar vertikal insizyon yapıldı ve 4/0 emilebilir sütür materyali kullanılarak kesilmiş dikiş tekniği ile primer olarak kapatıldı. Ameliyat gününden başlanarak 10 gün boyunca intraperitoneal yolla tenoksikam grubuna 0.5 mg/kg/gün tenoksikam ve kontrol grubuna 0.5 cc/gün %0.9’luk NaCl solüsyonu uygulandı. İki hafta sonra tüm hayvanlar genel anestezi altında sakrifiye edildi. Trakealar eksize edildi ve olgular yapılan uygulamalardan habersiz bir patolog tarafından incelendi. Mann-Whitney U-test ile istatistiksel analiz yapıldı ve p<0.05 değeri anlamlı kabul edildi. Bulgular: Sıçanlara ait örnekler histolojik olarak değerlendirildi ve inflamatuvar hücre infiltrasyonu, anjiyogenez, fibroblast proliferasyonu, kollajen birikimi ve epitelyal rejenerasyon açısından skorlandı. Fibroblast proliferasyonu (p=0.036) ve epiteliyal rejenerasyon (p=0.002) konusunda anlamlı farklılıklar tespit edildi. Elde edilen bu sonuçlar tenoksikam grubunda epiteliyal rejenerasyonunun daha yüksek, fibroblast proliferasyonunun ise daha düşük olduğunu gösterdi. Sonuç: Trakea ameliyatı sonrası artmış fibroblastik aktivite stenoza neden olur ve tenoksikam uygulaması fibroblast proliferasyonunu azaltır ve epiteliyal iyileşmeyi artırır. Dolayısıyla, ameliyat sonrası non-stroidal antiinflamatuvar ajan kullanımı trakea cerrahisinde striktürel komplikasyonları önlemek için faydalı bir yöntem olabilir. Ancak, ilave çalışmalara gereksinim vardır.