Amaç: Derin femoral arter (DFA) yaralanması olan hastaların tanısında ilk fizik muayene bulgularına ek olarak klinik gözlemin önemi ve tamirin mümkün olmadığı durumlarda tedavide ligasyon seçeneği değerlendirildi. Çalışma planı: Derin femoral arter yaralanması nedeniyle tedavi gören ve ligasyon uygulanan 11 erkek hasta (ort. yaş 27.5±11.4; dağılım 17-49) geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, yaralanmanın etyolojisi, hastaneye geliş süresi, acil servisteki fizik muayene bulguları, kullanılan tanı yöntemleri, yapılan cerrahi girişimler ile erken ve orta dönem klinik takip sonuçları araştırıldı.Bulgular: Etyoloji altı hastada (%54.6) ateşli silah yaralanması, beş hastada (%45.5) kesici-delici alet yaralanması idi. Yaralanma sonrası hastaneye geliş süresi dokuz hastada (%81.8) 0-2 saat idi. Tüm hastalarda ayak bileği/brakiyal basınç indeksi (ABİ) 1 olarak ölçüldü. Tüm hastalarda yaralanmaya DFA’nın dallarını da içine alacak şekilde geniş vasküler defekt eşlik etmekteydi. Beş hastada izole arter yaralanması, altı hastada eşlik eden venöz yaralanma vardı. Aktif kanaması olan dört hasta (%36.4), fizik muayene bulguları tanı için yeterli olduğundan doğrudan ameliyata alındı. Yedi hasta (%63.6) fizik muayene bulguları sonrası yapılan klinik gözlemi takiben (ort. 6.7 saat; dağılım 2-17 saat) ameliyata alındı. Hastanede kalış süresi ortalama 9.3±7.1 gün (dağılım 4-24 gün) idi. Ameliyat sonrasında erken komplikasyon olarak iki hastada lokal yara enfeksiyonu görüldü. Ortalama 16.3±11.0 ay (dağılım 2-33 ay) takip süresince hiçbir hastanın muayenesinde patolojik bulgu saptanmadı.Sonuç: Derin femoral arter yaralanmalarında, arteriyel yaralanma bulgularının belirgin olmadığı hastalarda 24 saatlik klinik gözlem önemlidir. Bu hastalarda ABİ ölçümü tanıda güvenilir olmayabilir. Onarımın mümkün olmadığı genç hastalarda ligasyon tedavi seçeneği olabilir
Background: We evaluated the value of clinical observation in addition to physical examination findings for the diagnosis of deep femoral artery (DFA) injuries and the option of ligation in cases where surgical repair was not possible. Methods: Eleven male patients (mean age 27.5±11.4 years; range 17 to 49 years) who underwent ligation for DFA injuries were retrospectively evaluated with respect to demographic features, etiology, time from injury to presentation, physical examination findings at the emergency unit, diagnostic methods used, surgical procedures, and early and midterm results of treatment.Results: Etiology was gun shot injury in six patients (54.6%) and stab wound in five patients (45.5%). Nine patients (81.8%) presented within the first two hours after trauma. The ankle-brachial pressure index (ABI) was 1 in all the patients. A large vascular defect was present in all the patients, involving the branches of the DFA. Five patients had an isolated DFA injury, while six patients had accompanying venous injuries. Four patients (36.4%) with active bleeding were promptly submitted to surgery because physical examination findings were sufficient for diagnosis. Seven patients (63.6%) were operated on after clinical observation ranging from 2 to 17 hours (mean 6.7 hours). The mean hospital stay was 9.3±7.1 days (range 4 to 24 days). Early postoperative complications included local wound infection in two patients. No pathological findings were detected during a mean follow-up period of 16.3±11.0 months (range 2 to 33 months).Conclusion: Clinical observation up to 24 hours is important in patients whose manifestations of DFA injuries are not apparent. Measurement of ABI may not be a reliable tool for the diagnosis of DFA injuries. Ligation may be a treatment option in young cases in which surgical repair is not possible. "> [PDF] Derin femoral arter yaralanmalarının tanısında klinik gözlemin önemi ve ligasyonun tedavideki yeri | [PDF] The importance of clinical observation for the diagnosis of deep femoral artery injuries and the place of ligation as an alternative treatment option Amaç: Derin femoral arter (DFA) yaralanması olan hastaların tanısında ilk fizik muayene bulgularına ek olarak klinik gözlemin önemi ve tamirin mümkün olmadığı durumlarda tedavide ligasyon seçeneği değerlendirildi. Çalışma planı: Derin femoral arter yaralanması nedeniyle tedavi gören ve ligasyon uygulanan 11 erkek hasta (ort. yaş 27.5±11.4; dağılım 17-49) geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, yaralanmanın etyolojisi, hastaneye geliş süresi, acil servisteki fizik muayene bulguları, kullanılan tanı yöntemleri, yapılan cerrahi girişimler ile erken ve orta dönem klinik takip sonuçları araştırıldı.Bulgular: Etyoloji altı hastada (%54.6) ateşli silah yaralanması, beş hastada (%45.5) kesici-delici alet yaralanması idi. Yaralanma sonrası hastaneye geliş süresi dokuz hastada (%81.8) 0-2 saat idi. Tüm hastalarda ayak bileği/brakiyal basınç indeksi (ABİ) 1 olarak ölçüldü. Tüm hastalarda yaralanmaya DFA’nın dallarını da içine alacak şekilde geniş vasküler defekt eşlik etmekteydi. Beş hastada izole arter yaralanması, altı hastada eşlik eden venöz yaralanma vardı. Aktif kanaması olan dört hasta (%36.4), fizik muayene bulguları tanı için yeterli olduğundan doğrudan ameliyata alındı. Yedi hasta (%63.6) fizik muayene bulguları sonrası yapılan klinik gözlemi takiben (ort. 6.7 saat; dağılım 2-17 saat) ameliyata alındı. Hastanede kalış süresi ortalama 9.3±7.1 gün (dağılım 4-24 gün) idi. Ameliyat sonrasında erken komplikasyon olarak iki hastada lokal yara enfeksiyonu görüldü. Ortalama 16.3±11.0 ay (dağılım 2-33 ay) takip süresince hiçbir hastanın muayenesinde patolojik bulgu saptanmadı.Sonuç: Derin femoral arter yaralanmalarında, arteriyel yaralanma bulgularının belirgin olmadığı hastalarda 24 saatlik klinik gözlem önemlidir. Bu hastalarda ABİ ölçümü tanıda güvenilir olmayabilir. Onarımın mümkün olmadığı genç hastalarda ligasyon tedavi seçeneği olabilir "> Amaç: Derin femoral arter (DFA) yaralanması olan hastaların tanısında ilk fizik muayene bulgularına ek olarak klinik gözlemin önemi ve tamirin mümkün olmadığı durumlarda tedavide ligasyon seçeneği değerlendirildi. Çalışma planı: Derin femoral arter yaralanması nedeniyle tedavi gören ve ligasyon uygulanan 11 erkek hasta (ort. yaş 27.5±11.4; dağılım 17-49) geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, yaralanmanın etyolojisi, hastaneye geliş süresi, acil servisteki fizik muayene bulguları, kullanılan tanı yöntemleri, yapılan cerrahi girişimler ile erken ve orta dönem klinik takip sonuçları araştırıldı.Bulgular: Etyoloji altı hastada (%54.6) ateşli silah yaralanması, beş hastada (%45.5) kesici-delici alet yaralanması idi. Yaralanma sonrası hastaneye geliş süresi dokuz hastada (%81.8) 0-2 saat idi. Tüm hastalarda ayak bileği/brakiyal basınç indeksi (ABİ) 1 olarak ölçüldü. Tüm hastalarda yaralanmaya DFA’nın dallarını da içine alacak şekilde geniş vasküler defekt eşlik etmekteydi. Beş hastada izole arter yaralanması, altı hastada eşlik eden venöz yaralanma vardı. Aktif kanaması olan dört hasta (%36.4), fizik muayene bulguları tanı için yeterli olduğundan doğrudan ameliyata alındı. Yedi hasta (%63.6) fizik muayene bulguları sonrası yapılan klinik gözlemi takiben (ort. 6.7 saat; dağılım 2-17 saat) ameliyata alındı. Hastanede kalış süresi ortalama 9.3±7.1 gün (dağılım 4-24 gün) idi. Ameliyat sonrasında erken komplikasyon olarak iki hastada lokal yara enfeksiyonu görüldü. Ortalama 16.3±11.0 ay (dağılım 2-33 ay) takip süresince hiçbir hastanın muayenesinde patolojik bulgu saptanmadı.Sonuç: Derin femoral arter yaralanmalarında, arteriyel yaralanma bulgularının belirgin olmadığı hastalarda 24 saatlik klinik gözlem önemlidir. Bu hastalarda ABİ ölçümü tanıda güvenilir olmayabilir. Onarımın mümkün olmadığı genç hastalarda ligasyon tedavi seçeneği olabilir
Background: We evaluated the value of clinical observation in addition to physical examination findings for the diagnosis of deep femoral artery (DFA) injuries and the option of ligation in cases where surgical repair was not possible. Methods: Eleven male patients (mean age 27.5±11.4 years; range 17 to 49 years) who underwent ligation for DFA injuries were retrospectively evaluated with respect to demographic features, etiology, time from injury to presentation, physical examination findings at the emergency unit, diagnostic methods used, surgical procedures, and early and midterm results of treatment.Results: Etiology was gun shot injury in six patients (54.6%) and stab wound in five patients (45.5%). Nine patients (81.8%) presented within the first two hours after trauma. The ankle-brachial pressure index (ABI) was 1 in all the patients. A large vascular defect was present in all the patients, involving the branches of the DFA. Five patients had an isolated DFA injury, while six patients had accompanying venous injuries. Four patients (36.4%) with active bleeding were promptly submitted to surgery because physical examination findings were sufficient for diagnosis. Seven patients (63.6%) were operated on after clinical observation ranging from 2 to 17 hours (mean 6.7 hours). The mean hospital stay was 9.3±7.1 days (range 4 to 24 days). Early postoperative complications included local wound infection in two patients. No pathological findings were detected during a mean follow-up period of 16.3±11.0 months (range 2 to 33 months).Conclusion: Clinical observation up to 24 hours is important in patients whose manifestations of DFA injuries are not apparent. Measurement of ABI may not be a reliable tool for the diagnosis of DFA injuries. Ligation may be a treatment option in young cases in which surgical repair is not possible. ">

Derin femoral arter yaralanmalarının tanısında klinik gözlemin önemi ve ligasyonun tedavideki yeri

Amaç: Derin femoral arter (DFA) yaralanması olan hastaların tanısında ilk fizik muayene bulgularına ek olarak klinik gözlemin önemi ve tamirin mümkün olmadığı durumlarda tedavide ligasyon seçeneği değerlendirildi. Çalışma planı: Derin femoral arter yaralanması nedeniyle tedavi gören ve ligasyon uygulanan 11 erkek hasta (ort. yaş 27.5±11.4; dağılım 17-49) geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, yaralanmanın etyolojisi, hastaneye geliş süresi, acil servisteki fizik muayene bulguları, kullanılan tanı yöntemleri, yapılan cerrahi girişimler ile erken ve orta dönem klinik takip sonuçları araştırıldı.Bulgular: Etyoloji altı hastada (%54.6) ateşli silah yaralanması, beş hastada (%45.5) kesici-delici alet yaralanması idi. Yaralanma sonrası hastaneye geliş süresi dokuz hastada (%81.8) 0-2 saat idi. Tüm hastalarda ayak bileği/brakiyal basınç indeksi (ABİ) 1 olarak ölçüldü. Tüm hastalarda yaralanmaya DFA’nın dallarını da içine alacak şekilde geniş vasküler defekt eşlik etmekteydi. Beş hastada izole arter yaralanması, altı hastada eşlik eden venöz yaralanma vardı. Aktif kanaması olan dört hasta (%36.4), fizik muayene bulguları tanı için yeterli olduğundan doğrudan ameliyata alındı. Yedi hasta (%63.6) fizik muayene bulguları sonrası yapılan klinik gözlemi takiben (ort. 6.7 saat; dağılım 2-17 saat) ameliyata alındı. Hastanede kalış süresi ortalama 9.3±7.1 gün (dağılım 4-24 gün) idi. Ameliyat sonrasında erken komplikasyon olarak iki hastada lokal yara enfeksiyonu görüldü. Ortalama 16.3±11.0 ay (dağılım 2-33 ay) takip süresince hiçbir hastanın muayenesinde patolojik bulgu saptanmadı.Sonuç: Derin femoral arter yaralanmalarında, arteriyel yaralanma bulgularının belirgin olmadığı hastalarda 24 saatlik klinik gözlem önemlidir. Bu hastalarda ABİ ölçümü tanıda güvenilir olmayabilir. Onarımın mümkün olmadığı genç hastalarda ligasyon tedavi seçeneği olabilir

The importance of clinical observation for the diagnosis of deep femoral artery injuries and the place of ligation as an alternative treatment option

Background: We evaluated the value of clinical observation in addition to physical examination findings for the diagnosis of deep femoral artery (DFA) injuries and the option of ligation in cases where surgical repair was not possible. Methods: Eleven male patients (mean age 27.5±11.4 years; range 17 to 49 years) who underwent ligation for DFA injuries were retrospectively evaluated with respect to demographic features, etiology, time from injury to presentation, physical examination findings at the emergency unit, diagnostic methods used, surgical procedures, and early and midterm results of treatment.Results: Etiology was gun shot injury in six patients (54.6%) and stab wound in five patients (45.5%). Nine patients (81.8%) presented within the first two hours after trauma. The ankle-brachial pressure index (ABI) was 1 in all the patients. A large vascular defect was present in all the patients, involving the branches of the DFA. Five patients had an isolated DFA injury, while six patients had accompanying venous injuries. Four patients (36.4%) with active bleeding were promptly submitted to surgery because physical examination findings were sufficient for diagnosis. Seven patients (63.6%) were operated on after clinical observation ranging from 2 to 17 hours (mean 6.7 hours). The mean hospital stay was 9.3±7.1 days (range 4 to 24 days). Early postoperative complications included local wound infection in two patients. No pathological findings were detected during a mean follow-up period of 16.3±11.0 months (range 2 to 33 months).Conclusion: Clinical observation up to 24 hours is important in patients whose manifestations of DFA injuries are not apparent. Measurement of ABI may not be a reliable tool for the diagnosis of DFA injuries. Ligation may be a treatment option in young cases in which surgical repair is not possible.

___

  • 1) Posner SR, Wilensky J, Dimick J, Henke PK. A true aneurysm of the profunda femoris artery: a case report and review of the English language literature. Ann Vasc Surg 2004;18:740-6.
  • 2) Johnson CA, Goff JM, Rehrig ST, Hadro NC. Asymptomatic profunda femoris artery aneurysm: diagnosis and rationale for management. Eur J Vasc Endovasc Surg 2002;24:91-2.
  • 3) Oller DW, Rutledge R, Clancy T, Cunningham P, Thomason M, Meredith W, et al. Vascular injuries in a rural state: a review of 978 patients from a state trauma registry. J Trauma 1992;32:740-5.
  • 4) Pretre R, Bruschweiler I, Rossier J, Chilcott M, Bednarkiewicz M, Kursteiner K, et al. Lower limb trauma with injury to the popliteal vessels. J Trauma 1996;40:595-601.
  • 5) Nanobashvili J, Kopadze T, Tvaladze M, Buachidze T, Nazvlishvili G. War injuries of major extremity arteries. World J Surg 2003;27:134-9.
  • 6) Jude EB, Oyibo SO, Chalmers N, Boulton AJ. Peripheral arterial disease in diabetic and nondiabetic patients: a comparison of severity and outcome. Diabetes Care 2001;24: 1433-7.
  • 7) Dennis JW, Frykberg ER, Crump JM, Vines FS, Alexander RH. New perspectives on the management of penetrating trauma in proximity to major limb arteries. J Vasc Surg 1990; 11:84-92.
  • 8) Menzoian JO, Doyle JE, LoGerfo FW, Cantelmo N, Weitzman AF, Sequiera JC. Evaluation and management of vascular injuries of the extremities. Arch Surg 1983;118:93-5.
  • 9) Sirinek KR, Levine BA, Gaskill HV 3rd, Root HD. Reassessment of the role of routine operative exploration in vascular trauma. J Trauma 1981;21:339-44.
  • 10) Perry MO. Complications of missed arterial injuries. J Vasc Surg 1993;17:399-407.
  • 11) Weaver FA, Yellin AE, Bauer M, Oberg J, Ghalambor N, Emmanuel RP, et al. Is arterial proximity a valid indication for arteriography in penetrating extremity trauma? A prospective analysis. Arch Surg 1990;125:1256-60.
  • 12) Hood DB, Weaver FA, Yellin AE. Changing perspectives in the diagnosis of peripheral vascular trauma. Semin Vasc Surg 1998;11:255-60.
  • 13) Dennis JW, Frykberg ER, Veldenz HC, Huffman S, Menawat SS. Validation of nonoperative management of occult vascular injuries and accuracy of physical examination alone in penetrating extremity trauma: 5- to 10-year follow-up. J Trauma 1998;44:243-52.
  • 14) Richardson JD, Vitale GC, Flint LM Jr. Penetrating arterial trauma. Analysis of missed vascular injuries. Arch Surg 1987; 122:678-83.
  • 15) Çakır Ö, Eren N, Erdem K. Vasküler yaralanmalarda gecikmiş tanı ve tedavi. Damar Cerrahisi Dergisi 2002;2:80-86.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Akciğer kanserlerinde pulmoner rezeksiyonda intraperikardiyal ligasyon uygulanan olguların değerlendirilmesi

Fahri OĞUZKAYA, Leyla HASDIRAZ, Mehmet BİLGİN

Correlations between ambulatory blood pressure variables and left ventricular parameters and geometry in patients with mild to moderate hypertension and type 1 diabetes mellitus

Ergün DEMİRALP, Fethi KILIÇARSLAN, İzzet YAVUZ, Ata KIRILMAZ, Nezihi KÜÇÜKARSLAN, Rıfat Eralp ULUSOY

Aortik ark tamirinde beyin korumasına güncel bir bakış

Levent YILIK, Bilgin EMRECAN, Ali GÜRBÜZ

Sıçan iskemi-reperfüzyon modelinde iskemik önkoşullamanın miyokardiyal apoptoza etkisi

Haşim ÜSTÜNSOY, Hakkı KAZAZ, Mehmet Adnan CELKAN, Sevgi ÇAVDAR, İbrahim SARI

Total anormal pulmoner venöz dönüş anomalili bir hastada cerrahi tamir sonrası oral sildenafil

Erdal EGE, Ali SARIGÜL, Ahmet ÖZKARA, Cüneyt NARİN, Gamze SARKILAR

Akciğer kanseri ve koroner arter hastalığı olan üç olguda eşzamanlı koroner arter ve akciğer cerrahisi

Kutsal TURHAN, Alpaslan ÇAKAN, Özgür SAMANCILAR, Ufuk ÇAĞIRCI, Mustafa ÖZBARAN

Proksimal aort cerrahisinde sağ aksiller arter kanülasyonu güvenilir bir yöntemdir

Hülya SUNGURTEKİN, Ercan GÜRSES, Ali Vefa ÖZCAN, Fahri ADALI, Ahmet BALTALARLI, Gökhan ÖNEM, Mustafa SAÇAR

Göğüs tüpü solunumun hangi fazında çekilmeli?

Banu AKTİN, Ufuk ÇAĞIRCI

Derin femoral arter yaralanmalarının tanısında klinik gözlemin önemi ve ligasyonun tedavideki yeri

Mustafa GÖZ, M.Nesimi EREN, Ömer ÇAKIR

Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde mediastinal lenf nodu evrelemesinde pozitron emisyon

Sedat ZİYADE, Şükrü DİLEGE, Göksel KALAYCI, Serhan TANJU, Osman EROĞLU, Alper TOKER

Academic Researches Index - FooterLogo