Edebiyatımızın psikolojik tahlil ağırlıklı ilk romanını yazmasıyla ünlenen Mehmet Rauf, Servet-i Fünun kadrosunun önemli isimlerinden biridir. Halit Ziya’yla kurduğu yakın dostluk onu grubun önemli isimlerinden biri haline getirmiştir. Ancak günlük yaşamında sergilediği tutumlar ve döneminde tasvip edilmeyen kimi eserleri, yazarın hayatını epeyce zorlaştırmış ve gözden düşmesine yol açmıştır. Devlet görevinden uzaklaştırıldıktan sonra hayatını yazdıklarıyla kazanmak zorunda kalan sanatçı, çok sayıda eser yazmasına rağmen bu eserler “Eylül”  kadar dikkat çekmemiş, edebiyat tarihimizde Rauf, hep ünlü romanı “Eylül”le anılagelmiştir. Cumhuriyet döneminde de eserler vermeyi sürdüren yazarın edebiyat incelemelerine fazla konu edilmeyen önemli eserlerinden biri de 633 sayfadan oluşan Son Yıldız’dır. “Büyük Aşk Romanı” alt başlığını taşıyan eser, anlatım özellikleri ve hacmiyle yazarın en önemli ürünlerinden biri olarak dikkat çeker. 27 Teşrinisani 1927’de yayımlanan eserin girişinde yer alan ithaf eseri, bilindik Mehmet Rauf romanlarından ayırır. Mehmet Rauf romanı yazarken felç geçirmiş ve sağ kolunu kullanamaz hale gelmiştir. Karısının yardımıyla tamamladığı roman, bazı özellikleriyle klasik Mehmet Rauf çizgisine dair izler taşır. Ancak Son Yıldız; kadro zenginliği, olay akışı ve psikolojik tahlillerdeki başarısıyla kanımızca Eylül’den çok daha başarılı bir eserdir. Eser ayrıca hacmiyle de yazarın diğer romanlarından ayrılır. Bu yönleriyle edebiyat tarihimizde “Eylül”ün yerini alması gerektiğini düşündüğümüz bu eser, çalışmamızda tüm yönleriyle değerlendirilmiştir.