Türk toplum yapısı ve "etnikleşme"

Bu araştırma, Türk toplumunun tarihsel oluşumunu göz önüne alarak, Osmanlı’dan itibaren yoksulluk-zenginlik ayrışımını incelemektedir. Yoksulluk-zenginlik veya aydınlıktakiler ve karanlıktakiler olarak isimlendirilen bu ikili yapılaşma, hem Osmanlı’nın hem de Cumhuriyetin proto-tipini oluşturmuştur. Bu durum, merkez aydınlıktakiler, çevre ise karanlıktakiler tarzında da yorumlanabilir. Osmanlı’dan itibaren aydınlar tabakası, Yabancı Soylular diye adlandırabileceğimiz bir grubun elindedir. Yine, entelijansiye sınıf kozmopolit bir yapılaşmayı ortaya koymaktadır. Kemalist sistemin sosyolojik eğilimleri, gelenekli sınıf yapısını asli unsura dönüştürerek, ulus-devlet ideolojisinin yapı taşlarına yeni kimlik kazandırmıştır. Ancak, dil ve tarih bilincini ortak bir paydada buluşturmak suretiyle, kozmopolit Patrimonial yönetime bir son vermek çabası içinde olan merkez parti, mutasyona uğramak suretiyle, kendine özgü merkez-çevre kimliğini sürdürmektedir. Ancak, son günlerde çevreden merkeze yönelen ve merkezi başkalaşma sürecinde yönlendirmek isteyen bir Kılıçdaroğlu profili, bu alanda ilk atılımı teşkil etmektedir. Türk toplumunun tarihsel dokusu içinde bir “Erdoğan” profili ile çevreden merkeze yönelik toplumsal standartların değişimine tanık olmaktayız. Böylece merkezden çevreye veya çevreden merkeze yönelimler günümüz Türk toplumunun en önemli dinamiğini oluşturmaktadır. Kısacası, günümüzde Türk toplumu, sınıf ve tabakalaşma modelleriyle yeni bir kimlik kazanma ve yapılaşma sürecinin içindedir.

The structure of Turkish society and to be ethnic

This study investigates the dinstinction between the richness and poorness from Ottoman state consedering the historical formation of the turkish society. This double structure that is named richness-poorness or “the people who are in bright-in dark” build up the protypes both ottoman and republic of the turkey. This situation is interpreted as the centre is “brigth” and around is “dark”. Starting from the Ottoman intellectuals layer, has belonged to a group which we can name as foreign nobles. Moreover, entelijansiye class reveals a structure of the cosmopolitan. Sociological trends of the Kemalist system, offers new identity building blocks of the nation-state ideology by converting Traditional classroom buildings to the essential components. However, centries party which is in an attempt to put end to the cosmopolitan Patromonial by meeting at a common denominator to history and language, has been continued the identity of its own center-periphery by mutation. However, in recent days, a Kılıçdaroğlu profile that wants tendency from the around toward the center and center forward in the process, represents the first breakthrough in this field. We are beholding change of social standarts from around to the center in the historical structure of Turkish society by a “Erdogan” profile. Thereby, tendencies which are central to the around or the around from the central constitute the most important dynamics contemporary Turkish society. In brief, today the Turkish society, is in the construction of a new identity and the process class with the stratification patterns.

PDF

___

Andrews, Peter Alford, Türkiye’de Etnik Gruplar, çev. Mustafa Küpüşoğlu, ss. 1-3, 1992.
Anter, Musa, Hatıralarım, 2. basım, ss. 176-177, Ağustos 1991.
Bala, Mirza, “Gürcistan Maddesi”, İslâm Ansiklopedisi, s. 837-845.
Bruinessen, Martin Van, Ağa, Şeyh ve Devlet, s. 153-160, Özge Yayınları, Tarih yok, 1992.
Gellner, Ernest, Uluslar ve Ulusçuluk, ss. 129-130, 1992.
Genel Nüfus Sayımı, 24.10.1965.
Green, Arnold, Sociology, p. 242, 1960.
Kırzioğlu, Fahrettin M., Lazlar-Çanarlar, Türk Tarih Kongresi, II. Seksiyon, I. Cilt, ss. 420-445, Ankara, 1972.
Marden, Charles F., Minorities in America, p. 42, 1952.
Örnek, Sedat Veyis, Etnoloji Sözlüğü, 1971.
Parsons, Talcott, The Social System, p. 172, 1959.
Rose, Arnold M., Racial and Ethnic Relations in Merton and Nisbet, Centemporal of Social Problems, p. 326, 1961.
Ross, Aarand, Jumalga Kars Ja Erzurum, Maarjamaa, Lund, 1975.
Selen, Hamit Sadi, Türkiye’nin Etnik Bünyesi, Ders Notları, SBF, 1957-1958, Ankara.
Smith, Lynn, Social Problems, p. 421, 1957.
Sorokin, Pitirim A., Sociology, Culture and Personality, p. 201, 1947.
Soysü, Hale, Kavimler Kapısı-1, Kaynak Yayınları, ss. 1-18, Kasım 1992, İstanbul.
Svanberg, İngvar, A Bibliograph of The Turkish-Speaking Tribal Yörüks, pp. 1-2, Uppsala, 1982.
Svanberg, İngvar, Kazakska Flyktinger I Turkie, Uppsala Universitet, 1980, pp. 1-80.
Togan, Zeki Velidi, Umumi Türk Tarihine Giriş, s. 275, cilt: 1, 1946, İstanbul.
Türkdoğan, Orhan, “Türkiye’de Etnik Yerleşim ve Kars”, Milliyet Gazetesi, 14.7.1975.
Türkdoğan, Orhan, Kars’ta Bir Eston Köyü, Atatürk Üniversitesi, 1976, Erzurum.
Türkdoğan, Orhan, Köy Sosyolojisinin Temel Sorunları, ss. 167-216, İkinci Baskı, 1977, Ankara.
Türkdoğan, Orhan, Malakanların Toplumsal Yapısı, Atatürk Üniversitesi Yayınları, 1971, Erzurum.
Türkiye İstatistik Yıllığı, 1964/1965.
Winick, Charles, Dictionary of Anthropology, 1961.
Yasa, İbrahim, Türkiye’nin Toplumsal Yapısı (Etnik Gruplar), ss. 165- 167, Ankara.
Zanden, James W. Vander, Sociology, Fourth Edition, p. 293, 1979.