Ethem R. TENİŞEV

226130

MİLLİ DÖNEME KADARKİ TÜRK EDEBİ DİLLERİ

Eski Türk anıtlarının dili ananevî olarak konuşma veya halk dili, başka tabirle diyalekt veya lehçe sanılmaktadır. Öyle ki, Runik ve eski Uygur anıtlarının dili çeşitli diyalekt, hatta ağızlara bölünmekte ve onlar ana dillerinin, yahut ana dil gruplarının başlangıcı gibi görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

TÜRK EDEBİ DİLLERİ, TÜRKÇE

___

-------------------/
-------------------/
-------------------/
-------------------/
-------------------/
-------------------/
-------------------/
-------------------/
-------------------/

Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten-Cover

ISSN: 0564-5050
Yayın Aralığı: 2
Başlangıç: 1953
Yayıncı: Türk Dil Kurumu

Arşiv

Sayıdaki Diğer Makaleler

TÜRKÇE MORFOLOJİ TARİHİNİ İNCELEME MESELESİNE DAİR

XX. YÜZYILIN BAŞINDA TÜRK EDEBİ DİLİNİN BAZI PROBLEMLERİ

TOFİG D. MELİKOV

THE TURKIC VOCABULARY OF THE FARHANG-İ ZAFĀN GŪYĀ

ANDRÁS J. E. BODROGLIGETI

ÖZBEK HALQININ ETNOGENEZİ VA ÖZBEK TİLİNİN ŞAKLLANİŞİ

G.a. ABDURAHMANOV

MOĞOLCA İLE TÜRKÇE İLİŞKİLERİ

MİLLİ DÖNEME KADARKİ TÜRK EDEBİ DİLLERİ

Ethem R. TENİŞEV

SÜMER-TÜRK DİLLERİNİN TARİHİ İLGİSİ VE TÜRK DİLİNİN YAŞI MESELESİ

Osman Nedim TUNA

RECENT RESEARCH ON THE TURKIC LANGUAGES OF AFGHANISTAN

TÜRKOLOJİDE YENİ BİR YAYIN: HISTORY OF KHOREZM

BAŞHÜYÜK’TEN DERLENEN KARAÇAYCA SÖZLER