Tatlı su ve kısmen deniz balıkları yetiştiriciliğindeki en önemli türlerden biri alabalıktır. Bu balığın yetiştiricilik grafiği zamanla birlikte, sürekli artış göstermektedir. Günümüze kadar yapılan birçok araştırmada, sürdürülebilirliğin sağlanmasında, ekolojik yaklaşımlı doğa dostu alternatif üretim yöntemlerinin geliştirilmesi konusunda fikir birliğine varılmıştır. Probiyotik olarak kullanılan bazı seçilmiş uygun bakteriler bağırsak florasına yerleştiğinde, gastrointestinal bölgedeki potansiyel patojenlerle mücadele ederek, tehlikeli gen ekspresyonlarını engelleyerek, immün sistemi ve mide morfolojisini geliştirerek, aynı zamanda sindirim fonksiyonlarını düzenleyerek konak canlılara fayda sağlayan potansiyel alternatiflerdendir. Akuakültür uygulamalarında kullanılan antibiyotiklerin ve kullanılan bazı kimyasalların azaltılması bakımından da bu alternatiflerin kullanımı birçok araştırıcı tarafından önerilmiştir. Bu nedenle, probiyotik uygulamaları, hastalıklara karşı direncin artırılmasında, büyüme performansının, vücut kompozisyonun ve bağırsak morfolojisinin geliştirilmesinde, şekil bozukluklarının azaltılmasında, mikrobiyal denge ve sağlığın korunmasında, alabalık yetiştiriciliğinde yapılan uygulamalarda da son yıllarda önemli hale gelmiştir. Ancak, endüstriyel düzeyde bu yetiştiricilik çalışmalarındaki uygulama stratejileri çeşitlilik göstermektedir. Ticari düzeydeki uygulamalar için etkili bir uygulama stratejisi planlamak kolay olmadığından gelecekteki çalışmalar endüstriyel ölçekte pratiklik sağlayan uygulamalar üzerinde odaklanmalıdır. Ayrıca, probiyotiklerden optimum fayda sağlamak için konak-bakteri-çevre ilişkilerini de daha iyi anlamak gerekmektedir. Bu çalışmada alabalıklarda günümüze kadar yapılan probiyotik uygulamaları ele alınmış, probiyotik seçimi, dozajları, uygulama teknikleri, uygulama süreçleri ile konak-bakteri-çevre ilişkileri incelenerek gelecekteki sürdürülebilir akuakültür uygulamaları için önerilere yer verilmiştir.

Trout is one of the most important species in fresh water aquaculture and less commonly in marine aquaculture. The production of this fish is continually increasing. A lot of researches so far have unanimously suggested that the production methods with eco-friendly alternatives should be developed in order to achieve sustainability. Probiotics offer potential alternatives by providing benefits to the host primarily via modulation of the gut microbiota. Suggested modes of action resulting from increased favourable bacteria in the gastrointestinal tract include the production of inhibitory compounds, competition with potential pathogens, inhibition of virulent gene expression, enhancing the immune response, improving gastric morphology and aiding digestive function. A lot of researchers recommended that these alternatives can be used in order to cut down on antibiotics and some chemicals used in aquaculture applications. The application of probiotics may therefore result in elevated health status, improved disease resistance, growth performance, body composition, reduced malformations and improved gut morphology and microbial balance in salmonid aquaculture nowadays. However, the application strategies vary in industrial aquaculture. Since it is not easy to plan strategies for commercial applications, future studies should focus on practical applications on an industrial scale. It is also essential that microbe–host-environment interactions should be understood well so as to derive optimal use from probiotics. In the present study, the probiotic treatments studied so far were reviewed. Probiotic selection, dosage levels, application strategies and durations and microbe–host-environment interactions were investigated in an effort to achieve sustainable aquaculture and suggestions are offered for future studies.