Bir turizm bölgesinde çocukluk çağı idrar yolu enfeksiyonunu tetikleyen faktörler ve antibiyotik direnci

AMAç: Antibiyotik direnç oranlarının bölgesel ve iklimsel farklılıklar göstermesi nedeniyle idrar yolu enfeksiyonunda (İYE) ampirik tedaviyi başlamak oldukça zorlaşmaktadır. Bu çalışmada bir turizm bölgesinde antibiyotik direncini, denize girme gibi bölgesel faktörlerin İYE'na etkilerini saptamayı ve değişik yaş gruplarına göre farklılığı gözlemlemeyi amaçladık. YöNTEM: 1 yaş altı, 1-6 yaş arası ve 6 yaş üzeri olmak üzere üç gruba ayırdığımız 200 çocuk bireyde üreyen patojenlerin sıklığı, kullanılan antibiyotiklere karşı gelişen direnç oranları açısından incelendi. çalışma Marmaris Ahu Hetman Hastanesi pediatri polikliniğine üriner sistem yakınmalarıyla başvuran veya serviste yatarak İYE tanısı konan, idrar kültürlerinde üreme olan çocuk bireyler alındı. çalışmaya alınan hastalarda bilinen herhangi bir kronik hastalık ve sık tekrarlayan İYE öyküsü yoktu. çalışmamızda İYE'nu etkileyen bölgesel etmenlerin belirlenebilmesi için hasta ebebeynleri ile 6 soruluk bir anket yapılmıştır. BULGULAR: Araştırmaya katılan çocuk bireylerin yaşı 1 ay ile 192 ay arasındaydı. Sırasıyla üreyen patojenler (Escherichia coli) %86 (n=172), (Klebsiella pneumoniae %8 (n=16), (Proteus mirabilis) %4 (n=8) ve Entorococcus türleri %2 (n=4) idi. E. coli, K. pneumoniae ve P. mirabilis için amoksisilin (%75,8), üreidopenisilinler (%46,4), 1. kuşak sefalosporinler (%48,4) ve ko-trimoksazole (%43,1) karşı direnç yüksek bulunurken; imipenem (%1,7), amikasin (%5,6) ve 3. kuşak sefalosporinlere (%14,7) karşı direnç düşük bulunmuştur. Yaş gruplarına göre bakıldığında Grup 1 (0-12 ay)¡¯de netilmisin (%13), gentamisin (%13) ve seftriakson (%17) en etkin ajanlar iken, Grup 2 (12-72 ay)¡¯de bunlara oral seçenek olarak sefuroksim aksetil (%22,7), Grup3 (72 ay üzeri)¡¯ de ise nitrofurantoin (%11) dahil edilebilir. Ayrıca Turizm bölgesinde yapılan anket çalışmamıza 1. grup dahil edilmemiştir. Bir yaşından büyük 170 hastanın ebebeynlerine 6 soru soruldu. Değerlendirilen cevaplar ışığında bir takım etmenlerin İYE'na sebep olabileceği saptandı. SONUç: Turizm bölgelerinde bir takım etmenlerin İYE'na sebep olacak nitelikte olduğu saptanmıştır. Bulgular ışığında bölgemizde tüm yaş gruplarında ampirik tedavide seçilecek parenteral antibiyotikler, aminoglikozidler ve 3. kuşak sefalosporinlerdir. Oral tedavide 0-1 yaş arası hastalarda ko-trimaksazol, 1-6 yaş arası hastalarda 2. kuşak sefalosporinler, 6 yaş üstü hastalarda ise nitrofrantoinin düşük direnç oranları nedeniyle seçilebileceği düşüncesindeyiz.

Vigilants factor of childhood urinary tract infections and antibiotic resistance in one tourism region

AIM: Nowadays, it has become quite difficult to set on empiric treatment of the urinary tract infections (UTI) due to the levels of antibiotic resistance showing local differences. In our study, we aimed to find out what the antibiotic resistance, the region factors of UTI and we also wanted to observe wheather this resistance shows differences betwen diffirent age groups. METHOD: In this study we made inquiry of six questions with patient parents about region factors effects of UTI. Two hundred children who applied to pediatrics policlinic of Ahu Hetman Hospital with urinary system complaints or diagnosed to have (UTI) while hospitalizing and with positive urinary culture results were included in the study. There were no known chronic disorders or no frequent recurrence of UTI history in the patients. The subjects were divided into three groups as 1) under 1 year old; 2) between 1-6 years old; 3) over 6 years old. Then the frequency of the pathogens was examined in terms of the resistance levels occurring against the antibiotics. RESULTS: The range of age the patients was between 1 and 192 months. The reproducing pathogens were Escherichiacoli 86% (n=172), Klebsiella pneumoniae 8% (n=16), Proteus mirabilis 4% (n=8) and Enterococcus spp 2% (n=4) respectively. While there was high resistance to amoxycilline (75.8%), ureidopenicillines (%46.4), 1st generation cephalosporin, (48.4%) and cotrimaksazole (43.1%); there was low resistance to imipenem (1.7%), amicasin (5.6%) and 3rd generation cephalosporins (14.7%). According to thes age groups, in Group 1 (¡Ü12 months) the most effective agents were netilmicine (13%), gentamicine (13%) and ceftriakson (17%); in addition to these, we can add cefuroxim-axetil (22.7%) in Group 2 (12-72 months) and nitrofrantoin (11%) in Group 3. Under 1 year old groups didn't include this inquiry about UTL in tourism region. We made this study with a hundred seventy pation's parents ( upper of one year children ) than we observed some of reasons of UTI in tourism region. CONCLUSION: We observed some of factors; like swimming (wet bathing suits, wrong wipe drying) can be importand reasons of UTI in tourism regions. The parenteral antibiotics to be chosen in the treatment of all age groups in our region are amino glycosides and 3rd generation cephalosporin. We believe that co-trimaksazole can be chosen for oral treatment in 0-1 aged patients; 2nd generation cephalosporin in 1-6 aged patients and nitrofurantoin in patients older than 6 years because these antibiotics have low resistance levels.

PDF

___

1 Kazancı G. Genel Üroloji. İstanbul. Nobel Tıp Kitapevleri, 1999.
2 Mir S, Keskinoğlu A, Özkayın N, Özdemir O. İlkokul 1. sınıf cocuklarında asemptomatik idraryolu enfeksiyonu ve hipertansiyon prevelansı. Ege Tıp Dergisi. 2005; 44: 29-33.
3 Paterson A. Urinary tract infection: an update on imaging strategies. Eur Radiol. 2004;14 Suppl 4: 89-100.
4 Bakır M. Uriner sistem infeksiyonlarında doğru antibiyotik kullanımı. Antalya. 4. Ulusal İç Hastalıkları Kongresi, 2002, s. 117-119.
5 Larcombe J. Urinary tract infection in children. BMJ. 1999; 319: 1173-1175.
6 Adjei O, Opoku C. Urinary tract infections in African infants. Int J Antimicrob Agents. 2004; 24 Suppl 1: 32-34.
7 Haller M, Brandis M, Berner R. Antibiotic resistance of urinary tract pathogens and rationale for empirical intravenous therapy. Pediatr Nephrol. 2004; 19: 982–986.
8 Ladhani S, Gransden W. Increasing antibiotic resistance among urinary tract isolates. Arch Dis Child. 2003; 88: 444–445.
9 Wu CY, Chiu PC, Hsieh KS, Chiu CL, Shih CH, Chiou YH. Childhood urinary tract infection: a clinical analysis of 597 cases. Acta Paediatr Taiwan. 2004; 45: 328-333.
10 Gonzales R. Urologic disorders in infants and children. Eds.: Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB: Nelson Textbook of Pediatrics. 16th ed. Philadelphia. WB Saunders Company, 2000, p. 1528-1532.
11 Bouallègue O, Saidani M, Ben Mohamed S, Mzoughi R. Bacteriologic features of urinary tract infections in children in the Sousse area, Tunisia. Tunis Med. 2004; 82: 742-746.
12 Yuksel S, Ozturk B, Kavaz A et all. Antibiotic resistance of urinary tract pathogens and evaluation of empirical treatment in Turkish children with urinary tract infections. Int J Antimicrob Agents. 2006; 28: 413–416.
13 Gürgöze MK, Doğan Y, Kizirgil A, Toraman Z, Aygün D. İdrar yolu enfeksiyonlu çocuklardan izole edilen bakterilerin çeşitli antibiyotiklere duyarlılıkları. Fırat Tıp Dergisi. 2002; 7: 828-832.
14 Atilla MK, Ulubay M, Dündaröz R, Bolat MS. Pediatrik yaş grubunda üriner sistem patojenleri ve antimikrobial duyarlılıkları. Göztepe Tıp Dergisi. 1998; 13: 90–92.
15 Tüzün F, Gülfidan G, Serdaroğlu E, Gülle S, Can D, Bak M. Çocukluk çağı idrar yolu enfeksiyonlarında E.coli ve gram negatif patojenlerin antibiyotik direnci. Ege Pediatri Bülteni. 2005; 12: 67–75.
16 Aynacı MF, Mocan H, Erduran E, Yazıcı A. Çocuklarda üriner sistem enfeksiyonu. Türk Nefroloji Dializ ve Transplantasyon Dergisi. 1994; 3: 29–32.
17 Çetin H, Öktem F, Örmeci AR, Yorgancıgil B, Yaylı G. Çocukluk çağı idrar yolu enfeksiyonlarında Escherichia coli ve antibiyotik direnci. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2006; 13: 12-16.
18 Prais D, Straussberg R, Avitzur Y, Nussinovitch M, Harel L, Amir J. Bacterial susceptibility to oral antibiotics in community acquired urinary tract infection. Arch Dis Child. 2003; 88: 215–218.
19 Mir S, Erdoğan H, Güler S et al. Çocuk yaş grubu idrar yolu enfeksiyonlarında Ege Bölgesi antibiyotik direnci. Ege Tıp Dergisi. 2002; 41: 207-210.
20 Bianchetti MG, Markus-Vecerova D, Schaad UB. Antibiotic treatment of urinary tract infections in hospitalized children. Schweiz Med Wochenschr. 1995; 125: 201-206.
21 Katosova LK, Zorkin SN, Alekhina VM, Chashchina IL, Abramov KS. Resistance of urinary tract infection pathogens and choice of antibacterial therapy in pediatric urologic practice. Antibiot Khimioter. 2004; 49: 34-39.
22 Torun A. Çocukluk çağı üriner sistem enfeksiyonlarına etken olan mikroorganizmaların ve antibiyotik duyarlılık durumlarının araştırılması. Uzmanlık Tezi, İstanbul. SB Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatri Bölümü, 2006.
23 Gür D, Kanra G, Ceyhan M et all. Epidemiology and antibiotic resistance of gram-negative urinary pathogens in pediatric patients. Turk J Pediatr. 1999; 41: 37-42.
24 Tosun SY, Demirel M, Ertan P, Aksu S. Çocuklara ait idrar örneklerinden izole edilen bakterilerin antibiyotik duyarlılıkları. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 2004; 13: 59-62.
25 Kurutepe S, Surucuoglu S, Sezgin C, Gazi H, Gulay M, Ozbakkaloglu B. Increasing antimicrobial resistance in Escherichia coli isolates from community-acquired urinary tract infections during 1998-2003 in Manisa, Turkey. Jpn J Infect Dis. 2005; 58: 159-161.
26 Carapetis JR, Jaquiery AL, Buttery JP et al. Randomized, controlled trial comparing once daily and three times daily gentamicin in children with urinary tract infections. Pediatr Infect Dis J. 2001; 20: 240–246.
27 Lutter SA, Currie ML, Mitz LB, Greenbaum LA. Antibiotic resistance patterns in children hospitalized for urinary tract infections. Arch Pediatr Adolesc Med. 2005; 159: 924–928.