Aile hekimliği uygulamasına geçen ilk 11 ilin sağlık göstergeleri üzerinden bu sürece bir bakış

AMAÇ: Bu çalışma aile hekimliği sürecini aile hekimliğine geçen ilk 11 ilin 2000-2007 yılları arasındaki sağlık düzey göstergeleri üzerinden değerlendirmektir. YÖNTEM: Bu gözlemsel-tanımlayıcı çalışma en az bir yıldır (15.09.2005-14.05.2007 tarihleri arası) aile hekimliği uygulamasına geçmiş 11ilin (sağlık göstergeleri üzerinden Mayıs-Haziran 2008’de yapılmıştır. Bu illerin 2000-2007 yılları arasına ait 20 sağlık düzeyi göstergesi Sağlık Bakanlığından alınmıştır. Ayrıca Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nün 2000’den 2006’a kadar olan çalışma yıllıkları verilerden de yararlanılmıştır. BULGULAR: 11 ilde 2005 yılında 2677 hekim ve 6042 ebe hemşire bulunurken 2007 yılında 3496 hekim ve 6075 ebe-hemşire görev almıştır. 81 ilde 2000 yılında DBT3 0 yaş grubunda aşılanma %80 iken 2006 yılında %90 olmuştur. Aynı yıllar için aile hekimliğine geçen ilk 11 ilin DBT3 aşılanma oranı Samsun’da %90 ve %92’dir. Düzce’de gebe başına düşen izlem sayısı 2000 yılında 1,9, 2005’te 2,7, 2007 yılında 3,7; Edirne’de aynı yıllar için sayılar sı sı ile 9,0, 11,0, 4,6’dır.Eskişehir’de loğusa başına düşen izlem sayısı 2000 yılında 1,2, 2005’te 2,1, 2007’de 1,5 iken İzmir’de 1,9, 2,4 ve 2,2’dir. 2000 yılında Düzce’de bebek başına düşen izlem sayısı 2000 yılında 4,0, 2005’te 7,7, 2007’de 10,2; Eskişehir’de aynı yıllar için sayılar sırası ile 5,9, 9,4, 7,9’dur. SONUÇ: Bu uygulama ile birinci basamakta hekim sayısı artmıştır. Aile hekimliği uygulamasında yapılan işlemin performansa dahil olup olmaması sağlık düzeyi göstergesini etkilemektedir. Sağlık düzeyi göstergelerini daha iyi değerlendirmek

Evaluation of this process on healt indicators of 11 provinces practicing model of family medicine firstly

AIM: The aim of This study is to eveluata the process On Healt Indicator İn Between 2000 and 2007 years. Of 11 provinces practicing model of Family Medicine firstly. METHOD: This observational-descriptive study was made in May-June 2008 On Healt Indicator Of 11 provincespracticed the model of Family Medicine at least for a year. It vas taken through the Ministry of Health 20 Health Indicators belonging to the years 2000 and 2007 Of these provinces and also we benefited from data in annual studies from 2000 to 2006 of General Directorate of Primary Health Care of the Ministry of Health. RESULTS: There were. 3496 physicians and 6075 nurses, midwives in 2007 when 2677 physicians and 6042 nurse midwives were working in 2005 in 11 provinces. It was 90% in 2006 while immunization of DBT3 in 0 aged group was 80% in 2000 In 81 provinces , It was 92% and 90% in 11 provinces immunization of DBT3 in 0 aged group for the same years. Follow-up per number of pregnant women in Düzce in 2000 was 1.9 and it was 2.7 in 2005, it was 3.7in 2007. During the same years in Edirne the numbers were 9.0, 11.0, 4.6. Follow-up per number of confined in Eskişehir in 2000 was 1.2 and it was 2.1 in 2005 and it was 1.5 in 2007. in İzmir during the same years the numbers were 1.9, 2.4 and 2.2. In Düzce, the number of the observation per infant was 4.0 in 2000 and it was 7.7 in 2005 and it was 10.2 in 2007. In Eskisehir during the same year the numbers were 5.9, 9.4, 7.9. CONCLUSION: the number of physicians in primary care with this application has increased. İn health-level indicators family medicine or primary health care services distinction is not whether the payment per service is deemed to be more specific. To better assess the health status indicators, field studies should be performed.

PDF

___

1. Sağlık Bakanlığı. Aile hekimliği Türkiye modeli. 1.Baskı. Ankara. Mavi Ofset Yayınları, 2004, s. 35-40.
2. Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanun. Kanun No: 5258. Kabul Tarihi: 24.11.2004. Resmi Gazete’de Yayımlandığı Tarih: 09.12.2004. Sayı: 25665.
3. Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete’de Yayımlandığı Tarih: 06.07.2005. Sayı:25867.
4. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2000 Yılı İstatistik Yıllığı. Ankara. 2000.
5. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2001 Yılı İstatistik Yıllığı. Ankara. 2001.
6. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2002 Çalışma Yıllığı. Ankara. 2002.
7. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2003 Çalışma Yıllığı. Ankara. 2003.
8. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2004 Çalışma Yıllığı. Ankara. 2004.
9. Sağlık Bakanlığı. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2005 Çalışma Yıllığı. Ankara. 2005.
10. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 2006 Çalışma Yıllığı. Ankara. 2006.
11. Alkoy S, Kıyan A, Eskiocak M, Çatıker A, Özkan İ, Albayrak S. Aile hekimliği pilot uygulamasının ikinci yılında, Bolu'da aile hekimlerinin çalışma düzenlerini ve kendi konumlarını değerlendirmesi. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
12. Tözün M, Çulhacı A, Ünsal A. Aile hekimliği sisteminde birinci basamak sağlık kurumlarında çalışan hekimlerin iş doyumu (Eskişehir). TAF Prev Med Bull. 2008; 7(5): 377-384.
13. Erkman N. Düzce ili aile hekimliği birimlerinde çalışan aile sağlığı elemanlarının aile hekimliği sistemi hakkındaki görüşleri. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
14. Çatıker A, Albayrak S, Özkan İ, Alkoy S, Kıyan A, Eskiocak M. Aile hekimliği pilot uygulamasının ikinci yılında, Bolu'da aile sağlığı elemanlarının çalışma düzenlerini ve kendi konumlarını değerlendirmesi. . Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
15. Altıparmak S, Aslane G. Ebe, hemşire ve sağlık memurluğu öğrencilerinin aile hekimliği sistemi ile ilgili beklentileri. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
16. Nur N, Özşahin SL, Çetinkaya S, Sümer H. Sağlık ocağı çalışanları açısından aile hekimliği modeli. TAF Prev Med Bull. 2009; 8(1): 13-16.
17. Özyurt BC, Dündar PE. Manisa’da kent merkezinde hizmet sunanlar açısından aile hekimliği sisteminin değerlendirilmesi. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
18. 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu. Resmi Gazete’de Yayımlandığı Tarih: 16.06.2006. Sayı: 26200.
19. Genel Sağlık Sigortası İşlemleri Yönetmeliği. Resmi. Gazete’de Yayımlandığı Tarih: 28.08.2008. Sayı: 26981.
20. Alkoy S, Kurtcebe F, Doğru AÖ, Uluğtekin N, Eskiocak M. Aile hekimliği pilot uygulamasının ikinci yılında, Edirne'de aşılama hizmetlerinin kalitesinin Lot Kalite Tekniği (Lkt) ve Coğrafi Bilgi Sistemleri (Cbs) İle Değerlendirilmesi. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
21. Alkoy S, Çatıker A, Kıyan A, Özkan İ, Albayrak S, Eskiocak M. Aile hekimliği pilot uygulamasının ikinci yılında, Bolu'da 0-23 ay çocukların aşılanma durumlarının lot kalite tekniği ile değerlendirilmesi. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
22. Çatak B. Adıyaman 2’No’lu Toplum sağlığı Bölgesinde 2007 yılında canlı doğum yapan kadınların doğum öncesi, doğum ve doğum sonrası izlemleri. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
23. Tuncal A, Atasoylu G, Alpgiray A, Öztürk O, Tay Z. Manisa ilinde aile hekimleri tarafından sunulmakta olan bazı koruyucu hizmetlerin değerlendirmesi İzmir. VI. Temel Sağlık Hizmetleri Sempozyumu. 2009.
24. Nesanır N. Düzce’deki ölü doğumların ve bebek ölümlerinin sağlık hizmetleri açısından değerlendirilmesi. Ankara. 12. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi.
25. Özcan C, Mıhçıokur S. Aile hekimliği sisteminde performans değerlendirme ölçütleri. İzmir. VI. Temel Sağlık Hizmetleri Sempozyumu. 2009.