Dünyada son dönemlerde yaşanan yapısal dönüşümlerden sonra dinî ve spritüel akım ve gruplar sayı ve tür olarak artmış, aralarındaki ilişki formu eskiye oranla önemli derecede farklılaşmıştır. Bu bağlamda dinî hareket ve gruplar arasındaki ilişkiyi şekillendiren makro faktörler olarak küreselleşme, postmodernite ve yeni dini hareketler öne çıkmıştır. Bu üç faktör, dünyanın durum, anlam evreni ve faillik açısından önemli derecede farklılaştığını ifade etmektedir. Yaşanan dönüşüm, Türkiye’deki dinî alanı da etkilemiş, üç makro faktörün yanı sıra iç dinamiklerin de etkisiyle yapısal farklılaşmalar yaşanmıştır. Bu değişimlerin de etkisiyle dinî ve spritüel gruplar arasında rekabetin öne çıktığı ve bir iktidar mücadelesinin söz konusu olduğu gözlenmektedir. Mücadelede bulunan gruplar bazen doğrudan bazen de dolaylı olarak rekabet halindedirler. Dinin rekabete açılması, aynı zamanda bireyin tercih özgürlüğü ve dinî grupların bu özgürlük karşısında çaba göstermesi zorunluluğu anlamına da gelir. Böylece dinî ve spritüel akım ve gruplar taraftar kazanmak için hem bireyi ikna etme hem de alternatiflerle rekabet etme bağlamında hareket etmektedirler. Bu hareket, modern dönemin mantığına uygun bir şekilde rasyonel ve bürokratik örgütlenme üzerinden yapılmaktadır. Dahası bazı gruplar spritüel özü sekü- ler formda sunarak modern örgütlenmeyi farklı bir seçenek üzerinden inşa etmektedirler. Bunlardan öne çıkan ve üniversiteler başta olmak üzere birçok kurumda etkinlik gösteren Sahaja Yoga Hareketi dikkat çekmektedir. Bu makalede, Sahaja Yoga 1998-2008 yılları arasında Türkiye’deki mücadelesi bağlamında tartışılmaktadır