Celâleddin el-İmâdî ve Ğureru'ş-Sürût ve Dürerü's-Sümût Adlı Eseri

İslâm’ın ilk dönemlerinden itibaren uygulanagelen hukukî işlemlerin yazıya geçirilmesi faaliyeti, ilerleyen dönemlerde müstakil bir ilim dalının konusu haline gelmiştir. “İlm-i şürût” olarak isimlendirilen bu ilim dalı ile ilgili hicrî üçüncü yüzyıldan itibaren müstakil eserler yazılmaya başlanmış, bu konuda geniş bir literatür oluşmuştur. Telif edilen bu eserlerden biri de Ğureru’ş-Şürût ve Dürerü’s-Sümût adlı eserdir. VIII/XIV. yüzyılda Harezm Cürcâniyyesi’nde (Gürgenç) Celâleddin el-İmâdî tarafından telif edilen Ğureru’ş-Şürût klasik dönem Hanefi şürût literatürünün son örneklerinden biridir. Bu makalede Celâleddin el-İmâdî ve Ğurerü’ş-Şürût ve Dürerü’s-Sümût adlı eseri tanıtılacaktır

___

  • Aksan, Doğan, Her Yönüyle Dil: Ana Çizgileriyle Dilbilim I-III, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, 1979.
  • Akyüz, Yahya, Türk Eğitim Tarihi, İstanbul: Kültür Koleji Yayınları, 1994. Bostancı, Ahmet, “İlâhiyat Fakültelerinde Arapça Öğretiminde Kullanılan Ders Kitapları ve Diğer Araç-Gereçlerin Tespit ve Analizi”, Sakarya Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 11 ( 2005).
  • Çevik, Hayati, Çocuklara Yabancı Dil Öğretiminde Drama Tekniğinin Kullanımı, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Fransız Dili Eğitimi Anabilim Dalı, Adana, 2006.
  • Demircan, Ömer, Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri, İstanbul: Ekin Kitabevi, 1990.
  • Demircan, Ömer, Türkiye’de Yabancı Dil: Dünden Bugüne, İstanbul: Remzi Kitabevi, 1988.