İlk İslâm Toplumunun Siyasî Kimliğini Medenî Sûreler Bağlamında Okumak

İlk kurulan İslâm toplumu başlangıcından itibaren siyasî bir kimliğe sahip olmuştur. Mekke döneminde kendisini çevresine kabul ettirecek enstrümanlara sahip olamayan Müslümanlar, bu sorunu çözmek için çaba sarf etmiş ve neticede Medine’ye hicret gerçekleş- miştir. Medine dönemi Müslümanların siyasî arenada daha görünür oldukları ve kendileri dışındaki toplumlara varlıklarını kabul ettirdikleri bir dönem olmuştur. Bu dönemde nazil olan bazı sûreler ve âyetler onların bu siyasî kimliklerini kazanmaları ve geliştirmeleri sürecine hem müdahil olmakta hem de yollarına çıkan engeller hususunda onları aydınlatmaktadır. Bu makalede Medine döneminde nazil olan bazı sûreler ve âyetler izlenerek ilk İslâm toplumunun oluşturduğu birliği “siyasî” yapan unsurlar ele alınacaktır. 

___

  • Abdülbâkî, Muhammed Fuâd, el-Mu’cemü’l-Müfehres li-Elfâzi’l-Kur’â- ni’l-Kerîm, (Kahire: Dâru’l-Hadîs, 1996).
  • Apak, Adem, “Hz. Peygamber’in Hicret Sonrası Medine’de Örnek Toplum Oluşturma Adımları Üzerine”, Hz. Muhammed Ve Evrensel Mesajı Sempozyumu, 20-22 Nisan 2007 [İslâmi İlimler Dergisi Yayınları], 2007.
  • Aydın, Mehmet Âkif, “Hz Peygamber ve Dört Halife Dönemi İslâm Devlet Yönetimi”, İslâm ve Demokrasi, Kutlu Doğum Sempozyumu - 1998, 1998. Aydın, Mustafa, İlk Dönem İslâm Toplumunun Şekillenişi, (İstanbul: Pınar Yayınları, 1991).
  • Azimli, Mehmet, “Olağanüstü Olaylar Örgüsünde Hz. Peygamber’in Hicreti”, Milel ve Nihal: İnanç, Kültür ve Mitoloji Araştırmaları Dergisi, cilt: V, sayı: 3, 2008.
  • Balcı, İsrafil, “Klasik Hukukçuların Cihad ve Savaşa Dair Görüşlerine İbn Rüşd’ün Getirdiği Eleştiri ve Açılımlar”, Doğu-Batı İlişkisinin Entelektüel Boyutu/ İbn Rüşd’ü Yeniden Düşünmek, (Sivas: 2009).