SOSYAL HİZMET ETİĞİNDEEVRENSELCİLİK VE KÜLTÜREL GÖRECİLİK

İnsan onuru ve değerini temel alan etik kavramı, bu özelliğiyle sosyal hizmet disiplin ve mesleği açısından oldukça önemli bir yere sahiptir. Sosyal hizmet etiğini ilgilendiren konularda evrenselcilik ve kültürel görecilik olmak üzere en temelde iki yaklaşımdan söz edilebilir. Bu iki temel yaklaşım, içinde bulunulan sosyal çevre ve kültürel özellikler de göz önünde bulundurulduğunda, sosyal hizmet uygulamalarının gerçekleştirilmesinde etkili olan yaklaşımlardır. Sosyal hizmet etiği açısından bu iki yaklaşımdan hangisinin hangi durumda daha etkili olabileceğini etkileyen pek çok etken bulunmaktadır. Bu çalışmanın temel önermesi bu iki yaklaşımdan hiçbirinin bir diğerinden daha üstün olmadığı ve asıl önemli olanın bu yaklaşımların doğru biçimde anlaşılabilmesi olduğudur. Sosyal hizmet etiğinde evrenselcilik ve kültürel görecilik konusunu ele alan bu derleme çalışmada öncelikle etik kavramı üzerinde durulmakta, ardından söz konusu kavram sosyal hizmet bilimi ve mesleği açısından irdelenmekte, daha sonra ise evrenselcilik ve kültürel görecilik yaklaşımlarına ve bu yaklaşımların özelliklerine, aralarındaki farklılıklara, etik ve sosyal hizmet etiği açısından önemlerine çeşitli örneklerle birlikte ayrıntılı olarak yer verilmektedir. Son olarak ise, insan hakları ve insan onuru ve değeri açısından bu yaklaşımların ele alınışına ilişkin önerilerle çalışma sonlandırılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Evrenselcilik, kültürel görecilik, sosyal hizmet etiği

Universalism and Cultural Relativism in Social Work Ethics

Based on human morality and dignity, the concept of ethics is at the core of social work discipline and profession. There are mainly two approaches in the realm of social work ethics, namely universalism and cultural relativism. Taking into account social environment and cultural characteristics, these fundamental approaches are very influential in the implementation of social work practices.Regarding social work ethics, there are many factors that determine which approach will be effective in different cases. The main statement of this study was that neither of these approaches was superior to the other and the crucial factor was to understand them correctly. Analyzing universalism and cultural relativism in social work ethics, this study firstly discussed the concept of ethics, and then the concept was examined from the perspective of social work science and profession. After that, universalism and cultural relativism, their characteristics, the differences between them and their importance for ethics and social work ethics were discussed deeply by given references to specific examples. And finally, the study was terminated with suggestions related to the understanding these approaches from the perspective of human rights, moral and dignity.

Keywords:

Universalism, cultural relativism, social work ethics,

PDF

___

Bradshaw, A. C., Keller, C. O. ve Chen, C. H. (2003). Reflecting on ethics, ethicalcodes, andrelevance in an internationalinstructionaltechnologycommunity. TechTrends, 47 (6).
Donaldson, T. (1996) Values in tension: Ethicsawayfromhome. Harvard Business Review, 74 (5), s. 48-62.
El Obaid, A. E. O. (2004). Universalismandculturalrelativism. Nduwimana, F. (Ed.). 25th AnnualSession of the International Human Rights Training Program. Montreal.
Güçlü, A., Uzun, E., Uzun, S. ve Yoksal, Ü. H. (2008). Felsefe sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları, 3. Baskı.
Guttmann, D. (2006). Ethics in socialwork. TheHaworthPress: New York.
Harris-Short, S. (2003). International humanrightslaw: Imperialist, ineptandineffective? Culturalrelativismandthe UN Convention on theRights of the Child. Human RightsQuarterly, 25 (1), s. 130-152.
Healy, L. M. (2007). Universalismandculturalrelativism in socialworkethics. International Social Work, 50, s. 11-26. https://www.koofers.com/files/4vivxs52ua/, EthicalRelativismandSubjectivism, Erişim tarihi: 01.05.2016.
Ife, J. (2001). Human rightsandsocialwork: Towardsrightsbasedpractice. Cambridge: Cambridge University Press.
Koçyıldırım, Ş. (1992). Toplumsal hizmetlerde halk katılımı. Ankara.
Kuçuradi, İ. (1996). Felsefe ve insan hakları. İnsan Haklarının Felsefi Temelleri. Kuçuradi, İ. (Ed.), Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Kuçuradi, İ. (1998). Uludağ Konuşmaları. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Kuçuradi, İ. (2003) “Etik ve Etikler”, Türkiye Mühendislik Haberleri, Sayı 423, 2003/1.
Kuçuradi, İ. (2010). İnsan ve değerleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
Küçükkaraduman, E. (2006).İlköğretim okul müdürlerinin etik davranışlarının incelenmesi (Ankara İli, Mamak İlçesi örneği). Ankara: T.C. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı.
Oko, J. (2008). Understandingandusingtheory in socialwork, learningmatters: Exeter.
Reichert, E. (2006). Human Rights: An examination of universalismandculturalrelativism. Journal of Comparative Social Welfare, 22 (1), s. 23-36.
Reichert, E. ve McCormick, R. J. (1998). U.S. Welfarelawviolateshumanrights of immigrants. Migration World, 26 (3), s. 15-18.
Şahin, F. (2002). İnsan hakları ve sosyal hizmet ilişkisi. 5. Ulusal Sosyal Hizmetler Konferansı. Değişen Türkiye’de insan hakları açısından sosyal hizmetler. Ankara, 21-22-23 Mayıs 1999. Karataş, K. (Ed.). Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi Yayını, s. 142-149.
Tepe, H. (2000). Etik ve meslek etikleri, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
The Economist. (2001). Globalisationandprosperity: Goingglobal. The Economist, December, 67, s. 8-14.
Tilley, J. (2000). Culturalrelativism. Human RightsQuarterly, 22 (2), s. 501-549.
United Nations. (1948). Universal Declaration Of Human Rights. GA. Res. 217 AIII. United Nations Document a/810. New York: UN.