KAMU YÖNETİMİ VE YOKSULLUK BAĞLAMINDA YENİ YOKSULLUK YÖNETİMİ

Bu çalışmanın amacı, kamu yönetimi bağlamında yeni yoksulluk yönetimi kavramını anlamak ve tartışmaktır. Çalışmada; kamu yönetimi ve yoksulluk ilişkisi yeni yoksulluk yönetimi kavramı ile birlikte anlaşılmaya çalışılmış; yoksulluk yönetiminin unsurları ve yoksulluğa yeni yönetsel yaklaşımlar irdelenmiştir. Literatürde yoksulluk ve yönetim ile ilgili çalışmalarda bahsedilen, ancak tam olarak içeriğine ve tanımına ilişkin bir boşluk bulunan yoksulluk yönetimi kavramı literatür analizi ile tanımlanmıştır. Bu bağlamda çalışma, yoksulluk ve kamu yönetimi ilişkisinde yeni bir boyut olan yoksulluk yönetiminin anlaşılması bakımından katkı sunmaktadır. Çalışmada ayrıca yeni yoksulluk yönetiminde önemli bir yeri bulunan sosyal hizmetlerin işlevi tartışılmış, yoksulluk yönetimi ve sosyal hizmet ilişkisi değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

yoksulluk, yoksulluk yönetimi, yoksulluk ve kamu yönetimi, yoksulluk yönetimi ve sosyal hizmet

New Poverty Management in the Context of Public Administration and Poverty

The main aim of this study is to understand and discuss the new poverty management concept in the context of public administration. The relationship between public administration and poverty is tried to be understood; the components of poverty management, and the new managerial approaches to poverty are discussed in the study. The concept of poverty management, which is mentioned in the literature in poverty and management studies, but which has a full content and definition gap, is defined by literature analysis.In this context, the study contributes to the understanding of the poverty management concept which is a new dimension in relation to poverty and public administration. Moreover, in the study; the function of social services which has very important role in poverty management is discussed and the relation between social services and poverty management is evaluated.

Keywords:

poverty, poverty management, poverty and public administration, poverty and social service,

PDF

___

Acemoğlu, D. Robinson, J.A. (2013). Ulusların Düşüşü. İstanbul: Doğan Kitap.
Akindola, R.B. (2010). Causes of poverty: Voices of theruralpoorfromOyoState, Nigeria. Journal of Social Development in Africa, 25(1), 105-128.
Alcock, P. (2006). UnderstandingPoverty (3th Edition). UK: Pallgrave.
Alcock, P. (2008). Theplace of corporateownershipandmanagement in localgovernment anti-povertystrategy in Britain. LocalGovernmentStudies,26 (1), 65-80.
Alp, S.(2009). Refah devleti düşüncesinin gelişimi ve bir liberal alternatif olarak üçüncü sektör. Maliye Dergisi,(156), 265-279.
Barker, L., R.(1999). TheSocialWork Dictionary. USA: NASW Press.
Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü (2010), Sosyal Yardım Algısı ve Yoksulluk Kültürü, Ankara.
Baştürk, Ş. (2013). Kamu politikası olarak sosyal politika. (Der). M. Yıldız, M. Z. Sobacı. Kamu Politikası Kuram ve Uygulama(s. 386-422). Ankara: Adres Yayınevi.
Buğra, A. (2006). Yoksullukla Mücadele Hayırseverlik Değil. Erişim: 10.10.2015. http://www.radikal.com.tr/ek_haber.php?ek=r2&haberno=6501
Bush, R. (2007). Povertyand Neo-liberalism: PersistenceandReproduction in the Global South. London: PlutoPress.
Cozzarelli, C.,Wilkinson, A., Tagler, M. (2001). Attitudestowardsthepoorandattributionsforpoverty. Journal of SocialIssues, 57(2), 207–227.
Çelik, A. (2010). Muhafazakâr sosyal politika yönelimi: hak yerine yardım yükümlülük yerine hayırseverlik. İ.Ü. SBF Dergisi, Mart 2010, 63-81.
Çetin, H. (2014). Türkiye’de Sosyal Hizmetler ve Sosyal Yardımların Yeniden Yapılması Üzerine Bir Değerlendirme. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Deaton, A. (2013). The Great Escape: HealthWealthandtheOrigins of Inequality. Princeton UniversityPress.
DeVerteuil, G. (2003). Homelessmobility, InstitutionalSettings, andthe New Poverty Management. Environment and Planning, (35), 361- 379.
Devlet Planlama Teşkilatı (2007). Sosyal Güvenlik Özel İhtisas Komisyonu Raporu.(Yayın No: DPT: 2729-ÖİK: 681). Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı. 296
Drucker, P. F. (1993), Yeni Gerçekler (Çev. BirtaneKaranakçı), İstanbul: İş
Drucker, P. F. (1994), Kapitalist Ötesi Toplum, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
Erdoğan, M. (2015), İyi Niyet Yoksulluk ve Piyasa, http://www.ozgurlukarastirmalari.com/Makaleler/53-iyi-niyetyoksulluk-ve-piyasa, Erişim Tarihi: 15.05.2015.
Erdoğan, N. (Ed.) ve Diğerleri (2007). Yoksulluk Halleri Türkiye’de Kent Yoksulluğunun Toplumsal Görünümleri. İstanbul: İletişim. Frerer, K.,Vu, C. (2006). An anthropologicalview of poverty, Austin, M. (Ed.). UnderstandingPovertyfromDifferentPerspectives.University of California, Berkeley.
Gerring, J.,Thacker, S. (2008), Do neo-liberal economicpolicieskillorsavelives?, Business andPolitics, 10 (3), 1-31.
Güler, M. (2009). Toplumcu Belediyeciliğin Doğuş Koşulları Üzerine. İ. Kamalak, H. Gül (Der.), Toplumcu Belediyecilik: Yerel Yönetimlerde Sosyal Demokrasi Teorik Yaklaşımlar Türkiye Uygulamaları(s.125-158). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Hacımahmutoğlu, H. (2009). Türkiye’deki Sosyal Yardım Sisteminin Değerlendirilmesi. DPT Uzmanlık Tezi. Ankara: DPT Yayınları. Yayın No: 2803.
Karagöl, E. ve Diğerleri (2013). Türkiye’de sosyal yardım yararlanıcılarını belirleyen faktörler. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (1), 1-22.
Karataş, K. (2001). Belediyelerin sosyal görevleri: belediyeler ve sosyal Hizmet. Ç. Arıkan (Ed.), İnsani gelişme ve sosyal hizmet: Prof. Dr. Nesrin Koşar’a Armağan. (s. 214-226).Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu Yayın No: 009
Kesgin, B. (2008). Yoksulluğa Yerel Müdahale Sosyal Belediyecilik Karşılaştırmasında Eminönü ve Beşiktaş Belediyeleri Örnekleri. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Luhmann, N. (2002). Refah Devletinin Siyaset Teorisi (Medeni Beyaztaş (Çev.). İstanbul: Bakış Yayınevi.
MacGregor, S. (1981). ThePolitics of Poverty. UK: Longman.
Morçöl, G. (1997). Layexplanationsforpoverty in Turkeyandtheirdeterminants. Journal of SocialPsychology, 137(6), 728–738.
Novak, T. (1984). PovertyandSocial Security. London: Pluto.
Onat, Ü. (2006). Sosyal hizmet açısından günümüzde yoksulluk sorunu.(Haz. Ümit Onat), Sosyal hizmet sempozyumu: yoksulluk ve sosyal hizmetler (Cilt II,s.26-35). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet Yüksekokulu.
Öktem, K. (2006). Kamu yönetimi tartışması bağlamında sosyal hizmetler. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 17( 2), 41-55.
Önez Çetin, Z., (2012). A Critical Evaluation of LocalPovertyAlleviationPolicies: The Case of Three Provinces in Turkey. Doktora Tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Özdek, Y. (2002). Küresel Yoksulluk ve Küresel Şiddet Kıskacında İnsan Hakları (Elektronik Sürüm). TODAİE İnsan Hakları Araştırma ve Derleme Merkezi Birinci Baskı. http://www.sendika.org/arsiv/yozdek1-2009-04-12.pdf
Özdemir, G., Kutlu, D. (2011). Türkiye’de sosyal yardımlar: İktisadî, siyasî ve kültürel yapılar üzerine bir çözümleme. M. Kardaş (Der.) Uluslararası yoksullukla mücadele stratejileri sempozyumu bildiriler kitabı Cilt 1 (s. 363–78). Ankara: TC Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü.
Özgökçeler, S. (2012). Genişleyen sosyal politika disiplininde sosyal risk yönetimi. Y. Özkan, F. Fidan, C. Durmuşkaya (Haz.). Prof. Dr. Cihangir Akın’a armağan. (s. 283-302). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Yayınları.
Peck, J. (2011). Global policymodels, globalizingpovertymanagement: International convergenceorfastpolicyintegration?.GeographyCompass,5 (4).165-181.
Piketty, T. (2015). Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital. (H. Koçak, Çev.). İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Powell, M.,Hewit, M. (1998). Theend of welfarestate?.SocialPolicy& Administration, 32 (1), 1-13.
Reutter, L. I.,Veenstra, G., Stewart, M. J., Raphael, D., Love, R., Makwarimba, E., et al. (2006). Publicattributionsforpoverty in Canada. CanadianReview of SociologyandAnthropology, 43(1), 1–22.
Rowntree, B. S. (1901). Poverty: A Study in Town Life. Macmillian.
Sallan Gül, S. (2000). Yeni Sağ Sosyal Güvenlik Anlayışının Tarihsel Bağlantıları: İngiltere ve Türkiye Örnekleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Fakülte Dergisi,40 (3-4), 51-66.
Seçkiner Bingöl, E. (2015). Yerel Yoksulluk Yönetimi: İngiltere Örneği ve Sosyal Belediyecilik Bağlamında Türkiye’de Büyükşehir Belediyeleri Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Smith G.&O’Hara P. (1992). Managingsocialservices in 1990’s.Willcock L. &Harrow J. (Eds.)Rediscoveringpublicservicesmanagement(s. 235-274). London: MacGraw-Hill.
Şener, Ü. (2010). Yoksullukla Mücadelede Sosyal Güvenlik, Sosyal Yardım Mekanizmaları ve İşgücü Politikaları, TEPAV Politika Notu, http://www.tepav.org.tr/upload/files/1271313906r3055.Yoksullukla_Mucadelede_Sosyal_Guvenlik.pdf, Erişim Tarihi: 05.04.2015.
Şenses, F. (2009). Küreselleşmenin Öteki Yüzü ve Yoksulluk. Ankara: İletişim.
Tomonbay, İ. (1999).Sosyal Çalışma Sözlüğü. Ankara: Selvi Yayınevi.
Turner, K.,Lehning, A. (2006), Psychologicaltheories of poverty.Austin, M.(Ed.), Understandingpovertyfromdifferentperspectives. University of California, Berkeley.
Üstündağ, N. (2008). Türkiye’de projecilik üzerine eleştirel bir değerlendirme. Amargi Feminist Dergi, (10), 23-24.
Walker, C. (1993). ManagingPovertyLimits of Social Assistance. London: Routledge.
World Bank (2012). PovertyOverwiew. http://www.worldbank.org/en/topic/poverty/overview, Erişim Tarihi: 11.07.2016.
Yılmaz, Z. (2011). Yoksulluk ve Belirsizlik: Yoksulluğun Yönetimi ve Sosyal Sorunun Kuruluşu. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Yüksel, F. (2007). Sosyal devletin dönüşüm sürecinde yerel yönetimlerin yeni işlevleri. AÜSBF Dergisi, 62(1), 280-298.
Zengin, E., Şahin, A., Özcan, S. (2012). Türkiye’de sosyal yardım uygulamaları. Celal Bayar Üniversitesi İİBF Dergisi, 9 (12), 133-142.