Kadınların İşgücüne Katılma Eğilimleri:Türkiye Örneği

Kadınların işgücüne katılımları, bir ülke için sürdürülebilir büyüme ve kalkınmayı sağlayan en önemli etkenlerden biridir. Kadınlar anne olmaları durumunda, hayat boyu edindikleri tecrübeleri gelecek nesillere yansıtabilme imkanına sahip olabilmektedirler. Dolayısı ile ücret karşılığı piyasa için çalışmayan bir kadına göre, ekonomik özgürlüğünü kazanan bir kadının toplumdaki yerinin, gelecekten beklentilerinin ve elde ettiği tecrübelerinin daha nitelikli olması beklenmektedir. Bu doğrultuda ülkelerin gelişmişlik düzeylerini etkileyen bir unsur olarak son zamanlarda kadının işgücüne katılma oranlarının dikkate alındığı gözlenmektedir. Bu çalışmada Türkiye'de kadın istihdamının genel durumu, ana özellikleri teorik ve ampirik olarak incelenecektir. Çalışmada ilk olarak, kadınların iş gücüne katılma eğilimlerini etkileyen faktörler, Türkiye örneğinden hareketle ortaya konulmak istenmiştir. Ardından ise kadınların işgücüne katılımında bölgelere göre farklılık olup olmadığının belirlenmesi ve var ise bu bölgesel farklılıkların nedenlerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda çalışmada Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından 2014 yılı için yapılan Hanehalkı İşgücü Anketi'nden elde edilen veriler kullanılmıştır. Çalışmada kadınların işgücüne katılma durumları iki durumlu logit model aracılığıyla incelenmiştir.

Female Labor Force Participation Tendency: The Case of Turkey

Female labor force participation is one of the most important factors in ensuring sustainable growth and development for a country. Women can have opportunity to reflect their lifetime experiences to the future generations in case they become mothers. Thus, it is expected from a woman who has her economic freedom to be more qualified in terms of future expectations and the status in society when compared with a woman not employed in labour market. In this direction, it is observed that female labor force participation rate has been recently considered as an important factor affecting the level of development of a country.In this paper, main features and general situation of women employment in Turkey are examined theoretically and empirically. In the study, firstly, the factors affecting the female labor force participation tendency are revealed with reference to the Turkey case. Then, it is aimed to detect whether the female labor force participation have differences by regions; and if there are, the aim is to determine the reasons of these differences. For this purpose, the data obtained from Household Labor Force Statistics prepared by the Turkish Statistical Institute for the year 2014 have been utilized. The participation of working women in full-time and part-time labor force have been examined by using binary logit model.

PDF

___

Altunöz, U. (2015). Mikro Kredilerinin Kadın İstihdamı ve Kalkınmaya Etkileri: Türkiye Örneği. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi. 3(1), 7-14.
Akın, F. (2002). Kadınların İşgücüne Katılı- mı ve İşteki Durum Tercihinin Nested Logit Model İle Analizi. METU/ERC International Conference in Economics VI, Ankara, Turkey.
Brooks, C. (2008). Introductory Econometrics for Finance. New York: Cambridge University Press.
Bozkaya, G. (2013). Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Faktörler: Türkiye Üzerine Bir Analiz. Sosyal Bilimler Dergisi. 3(5), 69-89.
Costa, D. L. (2000). From Mill Town to Board Room: The Rise Of Women's Paid Labor. National Bureau of Economic Research Working Papers, No:7608, 1-34.
Çatalbaş, G. K. (2015). Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Faktörlerin Belirlenmesi: Panel Veri Yaklaşımı. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 6(10), 249-280. Çetin, I. ve Sevüktekin, M. (2014). Türkiye'de Kadın İstihdamının Geleceği. PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi. 10(2), 52-83.
Davidson, R. ve Mackinnon, J. G. (1999). Econometric Theory And Methods. New York: Oxford University Press.
Er, Ş. (2013). Türkiye'de Kadınların İşgü- cüne Katılım Oranını Etkileyen Faktörlerin Bölgesel Analizi. Öneri Dergisi. 10(40), 35- 44.
Goldin, C. (1991). The Role of World War II In The Rise of Women's Employment. American Economic Review. 81(4), 741-756.
Göksel, İ. (2013). Female Labor Force Participation in Turkey: The Role of Conservatism. Women's Studies International Forum, 41, 45-54.
Gujarati, D. N. (2003). Basic Econometrics. McGraw- Hill, Boston.
Güneysu, G. D. (2008). Kadın İşgücünün İşletme İçindeki Yerini Algılaması: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. İstanbul
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi ve Organizasyonu Bilim Dalı Doktora Tezi.
Gürler, Kiren Ö. ve Üçdoğruk, Ş. (2007). Türkiye'de Cinsiyete Göre Gelir Farklılığı- nın Ayrıştırma Yöntemiyle Uygulanması. Journal of Yaşar University. 2(6), 571-589.
İnce, M. (2010). Kadın İstihdamı ve Kadın İşgücüne Olan Talep Türkiye Örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi SBE, İktisat Anabilim Dalı Doktora Tezi, Afyonkarahisar.
Kızılgöl, Ö. A. (2012). Kadınların İşgücüne Katılımının Belirleyicileri: Ekonometrik Bir Analiz. Doğuş Üniversitesi Dergisi. 13(1), 88-101.
Koray, M.; Demirbilek, S. ve Demirbilek, T. (1999). Gıda İşkolunda Çalışan Kadınların Koşulları ve Geleceği. (Proje Yürütücüleri), TC. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara.
Korkmaz, A. ve Korkut, G. (2012). Türkiye'de Kadının İşgücüne Katılımının Belirleyicileri, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 41-65.
Korkmaz, M. ve Alacahan, N. D. (2013). Türkiye'de Formel Piyasaya Yönelmede Kadın İşgücü Arzı ve GSYİH Etkileri: Ampirik Bir Çalışma. International Periodical For The Languages, Literature and History or Turkic. 8/7, 887-900.
Mardin, N. B. (2000). Sağlık Sektöründe Kadın. (Proje Direktörü), T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara.
Önder, N. ( 2013). Türkiye'de Kadın İşgücünün Görünümü. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi. 1(1), 35-61.
Özdamar, K. (2002). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi 1. Eskişehir: Kaan Kitap Evi.
Özer, M. ve Biçerli, K. (2004). Türkiye'de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 3(1), 55-86.
Ramanathan, R. (1998). Introductory Econometrics With Applications. U.S.A: Harcourt Brace &Company.
Stock, J. H. ve Watson, M. W. (2003). Introduction to Econometrics. Boston, MA:Addison Wesley.
Talaş, Ö. ve Çakmak, F. (2013). Türkiye'de Kadınların İşgücüne Katılımlarının Kohort Analizi. Ekonometri ve İstatistik Dergisi. 18,18-34.
Tansel, A. (2002). Economic Devolopment and Female Labor Force Participation in Turkey: Time Series Evidence and CrossProvince Estimates. Economic Research Center Working Paper in Economics. 1(5), 1-37.
Yamak, R.; Abdioğlu, Z. ve Mert, N. (2012). Türkiye'de İşgücüne Katılımı Belirleyen Faktörler: Mikro Ekonomik Analiz. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 12 (2), 41-58.
Yaprak, Ş. (2003), Kadın İşgücünün İstihdama Etkileri: Eskişehir Bölgesinde Bir Uygulama, İstanbul Üniversitesi SBE, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkiler Anabilim Dalı Doktora Tezi, İstanbul.
Yıldırım, K. ve Doğrul, G. (2008). Çalışmamak Ya da Çalışamamak: Türkiye'de Kentsel Alanlarda Yaşayan Kadınların İşgücüne Katılmama Kararlarının Olası Belirleyicileri. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 8(1), 239-262.