ÖĞRETMEN ANNE-BABALARIN ÇOCUKLARI VE ÖĞRENCİLERİYLE OLAN İLİŞKİLERİNİN İNCELENMESİ

Araştırma ile ebeveyn olan öğretmenler, öğretmen çocukları ve öğretmen çocukları ile aynı sınıfta okuyan öğrencilerin birbirileri ile olan ilişkilerine olan bakış açıları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu temel amaç doğrultusunda nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları, Erzurum ilinden seçilen üç ayrı gruptan oluşmaktadır. Birinci grup okul dönemi çocuğu bulunan sınıf ya da branş öğretmenlerinden, ikinci grup ebeveynlerinden en az biri öğretmen olan bireylerden ve son grup ise bu bireylerin sınıf arkadaşlarından oluşmaktadır. Her grup 10 kişiden, toplam 30 kişi çalışma grubu olarak belirlenmiştir. Araştırmada üç farklı örneklem grubu olduğundan, her grup için farklı görüşme formu hazırlanmıştır. Gruplar için düzenlenen farklı görüşme formlarıyla, belli bir olgu içindeki kişilerin aynı durumlara bakış açılarına ve bu durum hakkındaki yorumlarına ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmada görüşme yöntemi ile elde edilen veriler betimsel analizle incelenmiştir. Temalar görüşmelerde sorulan sorulara göre düzenlenmiş ve sorulara dikkat edilerek cevaplar mantıklı bir şekilde bir araya getirilmiştir. Öğretmen anne ve babaların verdikleri cevaplara göre bulgular analiz edilip yorumlanmıştır. Araştırmada sonuçlarına göre öğretmenlerin, kendi çocuklarını okuttukları zaman sınıf içinde çocuğunu geri planda tutmaktadır. Öğretmenler çocuklarına sınıf içinde önemli görevler vermemektedir. Çocuklarına karşı daha kuralcı ve sert davranmaktadırlar. Bu şekilde onun farklı ve ayrıcalıklı olmadığını göstermeyi amaçlamaktadırlar. Bayan öğretmenler okuldan sonra çocuklarının birçok ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli zamanı bulamamaktadır. Öğretmenler evde çocuklarına karşı daha kolay sinirlenmekteler. Öğrencilerine gösterdikleri sabrı çocuklarına gösterememektedirler.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen, Anne ve baba, nitel araştırma

THE EXAMINATION OF THE RELATIONSHIPS OF PARENTS WHO ARE TEACHERS BETWEEN THEIR CHILDREN AND THEIR STUDENTS

The aim of the current study was to determineperspectives between parents who are teachers, children of these teachers, and students who are in the same class with children of teachers. In line with the main aim, phenomenology was used as qualitative research methods. The participants of the study composed of three groups which were selected from Erzurum city. The first group consisted of class or branch teachers who have student children, persons whose at least one parents are teacher was belonged to second group, and the last group consisted of the classmates of these persons. Each group had 10 people, in total 30 people were determined as experiment group. Because of the three-different sample group, different interview forms were prepared for each group. For differently prepared interview forms, it was tried to reached perspectives of people within the same phenomenon towards same situations and comments about these situations. In the study, the data obtained from interview were analyzed with descriptive analysis. Themes were organized regarding interview questions and answers were gathered judiciously. The findings were analyzed and interpreted in terms of the answers of parent teachers. According to findings of the study, it was found that teachers keep their children in the background in the class. They avoided to assign an important task to their children in the class and behave their children more primly and harder. In this manner, teachers aimed to show that their children are not different and privileged from the rest of the class. Woman teachers did not find enough time for meeting their children needs. Teachers had a quick temper toward their children at home. They cannot show patience toward their children when comparing their students

Keywords:

Teacher, parents, qualitative research,

PDF

___

Akıngüç, B., Fındıkçı, İ. (1992) Anne-Babası ayrı Öğrencilerin Ailelerinin Diğerlerine Göre Demografik Özellikleri ve Ders Başarıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,(8), 429-440.
Akyüz Y. (2008). Türk Eğitim Tarihinde Çağdaş Anlamda “Öğretmenin Saygınlığı” Kavramına Bir Bakış. Ankara İl Milli Eğitim Dergisi, 9(55), 16–23.
Aydın B. (2004). 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. Dem Yayınları. İstanbul:
Aydın R. (2009). Türkiye’de Öğretmen Sorunları Açısından Milli Eğitim Şûralarının Değerlendirilmesi (1980–2000). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 42(2), 199-237
Barnett, J. ve Hodson, D. (2001). Pedagojical Context Knowledge: Toward A Fuller Understanding of What Good Science Teacher Know. Science Education, 85,426- 453.
Başar, H. (2008). Sınıf Yönetimi. Anı Yayınevi. Ankara
Bernal, E. M. (1994). Finding and Cultivating Minority Gifted / Talented Students. A Paper Presented at The National Conference on Alternative Teacher Certification. Washington, DC.
Büyükkaragöz S. ve diğ. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş (Eğitimin Temelleri). Mikro Yayınları. Konya
Celep, C. (2004). Meslek Olarak Öğretmenlik, Anı Yayınları. Ankara
Çelikten, M., Şanal M., ve Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 207-237.
Çetin, Ş. (2001). İdeal Öğretmen Üzerine Bir Araştırma. Milli Eğitim Dergisi,(149).
Davalos, R. ve Griffin, G. (1999). The Impact of Teachers' Individualized Practices on Gifted Students in Rural, Heterogeneous Classrooms. Roeper Review, 21(4), 308-314.
Dilekmen, M. (2005). Başarı ve Saldırganlık Gereksinimi: Öğretmen Adayları Üzerinde Bir Çalışma. Araştırma Yayınları. Ankara.
Dökmen, Ü. (1998). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş. Anı Yayıncılık. Ankara.
Erden, M. (2005), Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Epsilon Yayınevi. İstanbul
Ertürk, S. (1994), Eğitimde Program Geliştirme. Meteksan Yayınevi. Ankara
Gurbetoğlu A.ve Tomakin E. (2011). Sevilen ve Sevilmeyen Öğretmen Davranışlarına İlişkin Öğrenci Görüşlerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12(1) 261-276
Hansen, J. B. ve Feldhusen, J. F. (1994). Comparison of Trained and Untrained Teachers of Gifted Students. Gifted Child Quarterly, 38(3), 115-121.
Karagözoğlu, G. (2003). Eğitim Sistemimizde Öğretmen Yetiştirme Politikamıza Genel Bir
Bakış. Eğitim Sistemimizde Öğretmen Yetiştirme Politikamıza Genel Bir Bakış, Eğitimde yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Cumhuriyet Üniversitesi Kültür Merkezi, Sivas.
Kılıç, D. (1994). İlkokul 5. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinin Öğretmenlerin Görüşleri Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Lewis, J. F. (1982). Bulldozers or Chairs? Gifted Students Describe Their Ideal Teacher. The Gifted Child Today, 16-19.
Nelson, K. C. ve Prindle, N. (1992). Gifted Teacher Competencies: Ratings By Rural Principals and Teachers Compared. Journal for the Education of The Gifted, 15(4), 357-369.
Özbek R. Kahyaoğlu M. Ve Özgen N. (2007). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2). 221-232
Sönmez, V. (2012).Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı.17.Baskı. Anı Yayınları. Ankara
Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1, 597-607.
Şimşek, H., Yıldırım, A. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara
Şişman, M., (2006). Eğitim Bilimine Giriş, Pegem Yayıncılık. Ankara,
Uluşavaş, M. (1992). İlkokul Çağında Çocuğu Olan Anne-Babaların Öğrenme Gereksinimler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.(8), 269-282.
Yalçın, H. ,Korkmaz, M. E. (2013). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Motivasyon Durumları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(26).
Yazıcı H. (2009) Öğretmenlik Mesleği, Motivasyon Kaynakları ve Temel Tutumları: Kuramsal Bir Bakış, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 33-46