Doğal Boyamanın Farklı Tekstil Lifleri İle Oluşturulan Yüzeylere Etkisi

Binlerce yıldır doğal boyama, kumaş yüzeylerini süslemede ve sembolik açıdan anlamlandırmada kullanılmaktadır. Kullanılan bu boyar maddelerin öncelikli olarak bitki, böcek ve hayvansal renklendiricilerden elde edildiği bilinmektedir. Boyama ile ilgili ilk kanıt Hindistan'da yapılan kazılarda M.Ö. 3000 yıllarına ait bitkisel pigment ile boyanmış bir pamuk parçasının keşfedilmesine dayanır. Önemli ve zengin kişilerin doğal boyalar ile boyanmış giysiler giydiği bilinmektedir. Roma imparatorları da kendini görsel olarak diğer insanlardan ayırmak için bu şekilde renklendirilerek süslenmiş giysiler giymişlerdir. 19.yy'a kadar doğal boyama oldukça sık kullanılan bir yöntem olmasına rağmen Endüstri Devrimi ve kimyasal boyanın icadı ile birlikte kumaş yüzeyleri daha teknolojik fakat doğaya zararlı etkiler bırakan yöntemlerle renklendirilmeye başlanmıştır. Günümüzde bu kimyasal boyar maddeler çeşitli çevre örgütlerinin üstünde durduğu bir konu haline gelmiştir. Bu çalışmada doğal boyar maddeler kullanılarak pamuklu, sentetik, yünlü tekstil yüzeylerinde ve hayvan derisi üzerindeki renklendirme etkisi incelenecek, ekolojik boyama yöntemlerinden bahsedilecektir. Boyanacak tekstil yüzeylerinin her birine eşit miktarda aynı doğal renklendirici uygulanarak sonuçlar görselleri ile birlikte sunulacaktır.    

Effect of Natural Dyeing on Surfaces Formed with Different Textile Fibers

For thousands of years, natural dyeing has been used to decorate fabric surfaces and to make sense of symbolic meaning. These dyestuffs are known to be derived primarily from plant, insect and animal colorants. The first evidence of natural dyeing is based on the discovery of a cotton piece stained with vegetable pigment from BC3000 during the excavations in India. It is known that important and rich people wear clothes dyed with natural dyes. The Roman emperors also dressed in this way to make their clothes visually differentiated from other people. Although natural painting was a very common method until the 19th century, the fabric surfaces were colored with the invention of the Industrial Revolution and chemical paint. Nowadays, these chemical dyestuffs have become the subject of various environmental organizations. In this study, the coloration effect on cotton, synthetic, woollen textile surfaces and animal skin was investigated by using natural dyestuffs and ecological dyeing methods were mentioned. The same natural colorant is applied to each of the textile surfaces to be painted with the same visuals.

___

  • Benli, H; Yılmaz M; Bahtiyari M. İ, 2012. Geleneksel Türk Ebru Sanatında Doğal Boyarmaddelerin Kullanılabilirliği, Akdeniz Sanat Dergisi, 10: 21-33.
  • Bhardwaj HC; Jain KK, 1982. Indian Dyes and Industry during 18th-19th century. Indian Journal of History of Science, 17(1): 70-81. [22].
  • Gürcüm, B; Yüksel, C. 2014. Moda Sektörünü “Yavaşlatan” Eğilim: Eko Moda ve Moda'da Sürdürülebilirlik, Akdeniz Sanat Dergisi. 4 (8): 48-51.
  • Karadağ, R. 2007. Doğal Boyamacılık. TC Kültür ve Turizm Bakanlığı, Geleneksel El Sanatları Döner Sermaye İşletmesi Merkez Müdürlüğü, Ankara.
  • Kırmızı, G. M. 2009. Japon Tekstil Boyama ve Desenlendirme Teknikleri Üzerine Bir Araştırma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • http://www.tcfdatu.org/tr/servisler/servisler/dogal-boyama-31.htm