Tekirdağ İli Merkez İlçeye Bağlı Köylerde Bulunan Koyun Ağıllarının Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi ve Geliştirilebilme Olanaklarının Araştırılması

Bu araştırma Tekirdağ ili merkez ilçeye bağlı köylerde mevcut koyunculuk işletmelerinin yapısal durumlarının belirlenmesi, geliştirme olanaklarının incelenmesi, sorunların saptanarak gerekli önerilerde bulunulması amacıyla yapılmıştır. Araştırma çerçevesinde, Tekirdağ ili merkez ilçeye bağlı 7 köyde toplam 18 barınak seçilmiş ve etüt edilmiştir. İncelenen ağılların %45,5‟i açık, %55,5‟i ise kapalı tip ağıllardan oluşmaktadır. Ağılların yapımında uyulması gereken planlama ilkelerinin yeteri kadar göz önüne alınmadığı, ağıl ve ağılı oluşturan tüm tesislerin yerleşim ve plan konusunda gerekli ilkelere uyulmadığı gözlenmiştir. Araştırma ağıllarının tamamında pencere alanının taban alanına oranı literatür değerlerine uygun değildir. Yine araştırma ağıllarının %72‟sinde gezinti avlusu alanı yetersiz ve %77,5‟in de koyun başına düşen barınak hacmi uygun değerlerde değildir. Havalandırma ve aydınlatmaya yeterince önem verilmemesi, koyunlar için gerekli hava hacmi ile dinlenme alanı ve gezinti avlusu büyüklüklerinin yetersiz oluşunu, araştırma ağıllarında belirlenen en önemli sorunlar olarak sıralayabiliriz. Yetiştiricilerle yapılan görüşmelerde belirlenen aksaklıklar kendilerine bildirilmiş, çözüm yolları tartışılmış ve mevcut durumun iyileştirilmesi yönünde önerilerde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Ağıl, koyun, yapısal özellik, kapalı ağıl, açık ağıl

Tekirdağ İli Merkez İlçeye Bağlı Köylerde Bulunan Koyun Ağıllarının Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi ve Geliştirilebilme Olanaklarının Araştırılması

Keywords:

-,

___

Alkan, Z., 1972. Ağılların Planlanması. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 245.Araştırma No: 125, Ankara, s. 22-53.
Anonim, 1984. Ortalama ve Ekstrem Sıcaklık ve Yağış Değerleri Bülteni, D.M.İ. Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara, s.626-628.
Anonim, 1990. Koyun Ağılları İnşa Kuralları, TS- 7775, TSE, Ankara.
Anonim, 2001. Yeni Dünya Düzeninde Ekonomik Krizden Çıkış Yolları, Tarım/Koyunculuk Paneli Sonuç Raporu, Ankara. Anonim, 2006a. http://www.jurnals.tubitak.gov.tr/veterinary/pdf
Anonim, 2006b. http://www.zmo.org.tr/odamiz/ Ana Hatlarıyla Türkiye Tarımı. Anonim, 2006c. http://www.tekirdag.gov.tr/ekonomi.asp
Balaban. A., Şen. E., 1988. Tarımsal Yapılar. Ankara Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 845, Ankara, s. 151-156.
Ekmekyapar, T., 1991. Hayvan Barınaklarında Çevre Koşullarının Düzenlenmesi, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 306, Erzurum, s. 69-89.
Gürel, Ö., 1994. Polatlı İlçesindeki Koyun Ağıllarının Yapısal Özellikleri ve Geliştirme Olanakları, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarımsal Yapılar ve Sulama Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 75 s.
Kaymakçı. M., Sönmez. R., 1996. İleri Koyun Yetiştiriciliği. Ege Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 385, İzmir, s. 27-45.
Maton, A., Daelemans, J., Lambrecht, J., 1985. Hausing Equipment of Animal Hauses, Elsevier Science Pubishing Company İnc. Netherland, pp. 458- 462. Construction and
Mutaf. S., Sönmez R., 1984. Hayvan Barınakları İklimsel Çevre ve Denetimi. Ege Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 348, İzmir, s. 68-104.
Okuroğlu, M., Yağanoğlu, V.A., 1993. Kültürteknik. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 157, Erzurum, s. 221-248.
Okuroğlu, M., Yağanoğlu, V.A., İ. Örüng., 1994. Kırsal Yerleşim Tekniği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 165, Erzurum, s. 41.
Olgun, M., 1997. Ülkemizde Hayvan Barınakları İçin Belirlenmesi, Ankara Üniversitesi Ziraat Fak. Yayınları, Yayın No: 176 Ankara, s. 29.
Özçörekçi, M., Öngüt, E., 2005. Dünyada ve Türkiye‟de Deri ve Deri Ürünleri Sanayiinin Gelişme Eğilimleri ve Geleceği, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü Yayın No: DPT 2685, Ankara, s. 25-28.
Öztürk. A., 2000. Pratik Koyunculuk, Lalahan Hayvancılık MüdürlüğüYayınları, Yayın No: 68, Ankara, s.18. Araştırma Enstitüsü