Damacana Suların Mikrobiyolojik Kalitesi Üzerine Pompa Temizliğinin Etkisi

Bu araştırmada, Tekirdağ ilinde tüketime sunulan 20 adet (5 marka ve her markadan 4 farklı örnek) damacana içme suyundan; tüketiciye ulaştığı anda, su pompası takıldıktan sonra ve suyun bitimine yakın 3 farklı zamanda numune alınmış ve mikrobiyolojik kalitesindeki değişiklikler belirlenmeye çalışılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; toplam mezofilik aerobik bakteri sayısı başlangıçta ortalama 8,36x101 kob/ml olarak tespit edilirken, damacanaya takılan pompa ile bu sayının ortalama 3,43x103 kob/ml seviyelerine çıktığı belirlenmiştir. Koliform bakteriye başlangıçta hiçbir örnekte rastlanmazken, pompa takılması ile örneklerin % 60’ında 15-46 EMS/ml arasında koliform bakteri tespit edilmiştir. Tüketime sunulan damacana suların mikrobiyolojik olarak temiz olduğu, fakat tüketim süresi, pompa hijyeni ve kullanım koşullarına bağlı olarak mikrobiyolojik kontaminasyonun arttığı belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler:

Damacana su, mikrobiyolojik kalite

Damacana Suların Mikrobiyolojik Kalitesi Üzerine Pompa Temizliğinin Etkisi

Keywords:

-,

PDF

___

Anonymous. 2005. İnsani Tüketim Amaçlı Sular Hakkında Yönetmelik, 17.02.2005 tarihli 25730 nolu Resmi Gazete, Ankara.
Anonymous. 1999. Türkiye’de Su Pazarı. Gıda Teknolojisi Dergisi Yıl:4 5:14-22.
APHA, American Public Health Association, 1995. Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, 19th ed. Washington, DC. Armas, B.A., Sutherland, J.P. 1999. A survey of the microbiological quality of bottled water sold in the UK and changes occurring during storage. International Journal of Food Microbiology 48: 59–65.
Atasoylu, G., Okyay, P., Güney, N., Deniz, Y., Çobanoğlu, M., Beşer, E. 2006. Aydın İli Halk Sağlığı Laboratuvarı 2004 Yılı İçme ve Kullanma Suyu Analizleri. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 5 (3).
BAM, 1998. Bacteriological Analytical Manual. FDA, 8th Ed. Revision A, AOAC Gaithersburg, MD 20877, USA.
Bayhan, M., N, Hançer. 1987. Biyokimya ve Besin Kimyası. Devlet Kitapları. İstanbul.
Demirci, M. 2007. Beslenme, Onur Grafik, İstanbul.
Edberg, S.C., Rice, E.W., Karlin, R.J., Allen, M.J., 2000. Escherichia coli: the best biological drinking water indicator for public health protection. Symp. Ser. Soc. Appl. Microbiol. 29, 106 – 116.
İnal, T., Nazlı, B., Ergün, Ö. 1991. Türkiye’de Su ve Su Ürünlerinin Bakteriyel Kirlenmesi ve Sağlık Açısından Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, 3 (2). Sorunlar. Türk
İnal, O. 1997. Konya İli Derebucak İlçesi Çamlık Kasabası Çevresi Kaynak Sularının Fiziksel, Kimyasal ve Mikrobiyolojik Özelliklerinin Araştırılması. (Basılmamış). Tekirdağ. Lisans Tezi
Karakuş, M. 1993. İçme Suları ve İçecek Endüstrisinde Mikrobiyolojik Riskler. Gıda Sanayinde Mikrobiyoloji Uygulamaları. Tubitak Marmara Araştırma Merkezi Yayın No:124. Kocaeli.
Karakaş, N., Kıvanç, M., Güven, K., Yılmaz, N. 2003. Eskişehir Damacana İçme Sularının Koliformlar Yönünden İncelenmesi ve Bu Bakterilerin Kabiliyetlerinin Araştırılması. Gıda Teknolojisi Derneği (GTD) Yayın Organı. 28(1), 95-99.
Özdemir, S., Sert S. 1994. Gıda Mikrobiyolojisi Tatbikat Notları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. No:28, 8-9.
WHO, World Health Organization, 1993. Guidelines for Recommendations, vol. 1. Geneva. Quality, 2nd ed.
WHO, 1996. Microbial indicators of water quality. In: Guidelines for Drinking-Water Quality. Anonymous,World Health Organization, pp. 82–92.