___

• Akil C ve Ercan-Özler M, ‘Tanıklık Beyanının Delil Değerinin Değerlendirilmesi Hakkında Bir İnceleme (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25.02.2015 Tarihli Kararının Değerlendirilmesi)’, (Nisan 2018), TAAD, 9 (39), 61-73.
• Anaklı E, Silahların Eşitliği İlkesi, (2006), Marmara Üniversitesi SBE Yayımlanmamış YL Tezi.
• Ansay SŞ, Hukuk Yargılama Usulleri, (7. Baskı, Güzel Sanatlar Matbaası 1960).
• Alagonya Y, Yıldırım MK ve Deren Yıldırım N, Medeni Usul Hukuku Esasları, (7. Baskı, Beta Yayınları 2009).
• Atalı M, Ermenek İ ve Erdoğan E, Medeni Usul Hukuku, (3. Baskı, Yetkin Yayınları 2020).
• Arslan R, Yılmaz E, Taşpınar Ayvaz S ve Hanağası E, Medeni Usul Hukuku, (6. Baskı, Yetkin Yayınevi 2020).
• Bolayır N, Medeni Usul Hukukunda İspat Hakkı ve İspat Hakkının Sınırları, (2014), Prof. Dr. Ejder Yılmaz’a Armağan C.I.
• Börü L, Medeni Usul Hukukunda Davaya Vekâlet Ehliyeti, (2006), Yayımlanmamış YL Tezi, Ankara Üniversitesi SBE.
• Çelik M Lamih, ‘Meslek Kurallarında Avukatın Sır Saklama Yükümlülüğü’, (2007), Terazi Hukuk Dergisi, 2 (14), 85-92.
• Dinç G, AİHS’e göre Adil Yargılanma Hakkı, (İzmir Barosu Yayınları 2006).
• Doğru O ve Nalbant A, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi ve Önemli Kararlar 1.Cilt, (Avrupa Konseyi/Yargıtay Başkanlığı 2012).
• Dutertre G, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarından Örnekler, (Avrupa Konseyi Yayınları, 2007).
• Enker A, ‘The Rationale of the Rule That Forbids a Lawyer To Be Advocate and Witness in the Same Case’, (1977), American Bar Foundation Research Journal, 2 (2), 455-465.
• Erişir E, Medeni Usul Hukukunda Taraf Ehliyeti, (Güncel Yayınevi 2007).
• Ertanhan M, Medeni Yargılama Hukukunda Tanık ve Tanıklık, (Seçkin Yayıncılık 2005).
• Fabreguettes MP, Adalet Mantığı ve Hüküm Verme Sanatı, Çev. TC. Adalet Bakanlığı, (Yeni Cezaevi Matbaası 1945).
• Görgün Ş, Börü L, Toraman B ve Kodakoğlu M, (9. Baskı, Yetkin Yayınları 2020).
• Güner S, ‘Sır Saklama Yükümlülüğü’,(2000) (3) Ankara Barosu Dergisi, 43-52.
• Günergök Ö, ‘Avukatın Sır Saklama Yükümlülüğü’ (2003), AÜ Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, VII (1-2), 655-668.
• Mole N ve Harby M, Adil Yargılanma Hakkı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin Uygulanmasına İlişkin Kılavuz, İnsan Hakları El Kitapları No:3, (Avrupa Konseyi İnsan Hakları Genel Müdürlüğü 2001).
• İnceoğlu S, Adil Yargılanma Hakkı, Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru El Kitapları Serisi-4, (Avrupa Konseyi 2018), El Kitabı.
• İnceoğlu S, Adil Yargılanma Hakkı, Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru Kapsamında Bir İnceleme, (Avrupa Konseyi Yayınları 2013).
• Kale S, Medeni Yargılamada Taraf Ehliyeti, (On İki Levha Yayınları 2010).
• Karamercan F, ‘Medeni Usul Hukukunda Tanık ve Tanıklık’ (2018) (3), Ankara Barosu Dergisi, 151-191.
• Karslı A, Medeni Muhakeme Hukuku, (5. Baskı, Filiz Kitabevi 2020).
• Kavasoğlu A, Medeni Usul Hukukunda Davada Temsil, (2007), Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi SBE.
• Korkmaz C, ‘Anayasa Mahkemesi’nin Bireysel Başvuru Sonucunda Verdiği Kararların Medenî Usûl Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi’, (2017) (3), Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi (YBHD), 215-276.
• Kuru B, Hukuk Muhakameleri Usulü Cilt III (6. Baskı, Demir Yayıncılık 2001).
• Kuru B ve Aydın B, İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, (Yetkin Yayınevi, 2021).
• Kuru B, Nizasız Kaza, (Ajans Türk Matbaası, 1961), Nizasız.
• Kürtül, M, 2017-2020 Yılları Hukuk Genel Kurulu Emsal Kararlar ve İçtihadı Birleştirme Kararları, (Yetkin Yayınları, 2020).
• Namli M, ‘The Evidential Value of Interrogation in the Law of Civil Procedure’, (2020), Annales de la Faculté de Droit d’Istanbul, (68), 69-83.
• Ocaklı, H, ‘Yargı Bağımsızlığı Açısından Avukatların ve Baroların Bağımsızlığı’, (2020), Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15 (195), 1749-1772.
• Özekes M, Medeni Usul Hukukunda Hukuki Dinlenilme Hakkı, (Yetkin Yayınevi, 2003).
• Pekcanıtez H, ‘Hukukî Dinlenilme Hakkı’, (2000), Prof. Dr. Seyfullah Edis’e Armağan,753-791.
• Postacıoğlu İ, Medeni Usul Hukuku Dersleri, (6. Baskı, Sulhi Garan Matbaası 1975).
• Richmond DR,’ Lawyers as Witnesses’, (Winter 2006), New Mexico Law Review, 36 (Winter 1), 47-73.
• Robbins N, ‘The Attorney as Witness’, (1992), Family Advocate, 15 (2), 13-13.
• Sever DÇ, ‘Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Hak Öznesi Olarak Avukatlar’, (2018) (4), Ankara Barosu Dergisi, 243-258.
• Schilken E,(Çeviren: Deren-Yıldırım, N), Medenî Yargılamada Hâkimin Rolü, İlkeler Işığı Altında Yargılama Hukuku (Derleyen: Yıldırım MK), (6. Baskı, Beta Yayınları 2001).
• Şen M, Önceki Hukukumuzda Şahitliğin Tanımı Şartları ve Nisabı, (1998), AÜ Erzincan Hukuku Fakültesi Dergisi, 2 (1), 283-312.
• Tanrıver S, ‘Hukuk Yargısı (Medenî Yargı) Bağlamında Adil Yargılanma Hakkı’, (2004), TBB Dergisi, (53), 191-215, Yargı.
• Tanrıver S, Medeni Usul Hukuku Cilt I, (3. Baskı, Yetkin Yayınları 2020).
• Tercan E, Medeni Usul Hukukunda Tarafların İsticvabı, (Yetkin Yayınları 2001).
• Turan H, İHAS ve Türk Hukukunda Adil Yargılanma Hakkı, (Adalet Yayınevi 2016).
• Ulukapı Ö, Medenî Usul Hukuku, (3. Baskı, Mimoza Yayınları 2015).
• Umar B, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, (2. Baskı, Yetkin Yayınları 2014).
• Uysal L, Avukatın Hak ve Yükümlülükleri, (2008), İstanbul Barosu Dergisi, 82 (6), 2955-2973.
• Ülkü-Gören N, ‘Medeni Yargılama Hukukunda Avukatla Temsil Zorunluluğu’, (2010) MÜHF – HAD, 16 (3-4), 309-325.
• Yağcı U, ‘İsticvaba İlişkin Olarak Hukuk Muhakemeleri Kanunu İle Getirilen Düzenlemeler’, (2012), Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, XVI (1–2), 285-308.
• Yaltı B, ‘Avukat’, (2011), İstanbul Barosu Dergisi 85 (4), 3-4, Avukat.
• Yaltı, B,’ Avukatın Yargılamadaki Yeri ve Önemi’, (2011), İstanbul Barosu Dergisi, 85 (5), 81-84.
• Yardımcı T E, Hukuk Yargılamasında Somutlaştırma Yükü, (On İki Levha Yayınları, 2017).