Bazı taze fasulye çeşit adayları ile ticari çeşitlerinin morfolojik özellikler ve protein markörler yoluyla tanımlanmaları

Araştırmada, teksel seleksiyon yöntemi ile taze tüketime uygun olarak geliştirilen 15 fasulye çeşit adayı ile ülkemizde ticari olarak yetiştirilen 5 taze fasulye çeşidi hem morfolojik çeşit özellikleri dikkate alınarak hem de protein markörler yardımı ile tanımlanmıştır. Tarla koşullarında yürütülen çalışmalarda erkencilik yanında morfolojik özelliklerden bitki (boy), yaprak (renk, uç ve yan yaprak boyu ve eni, uç yaprak şekli), çiçek (brakte büyüklüğü, renk ), bakla (boy, en, enine kesit şekli, renk, kılçıklılık, pürüzlülük, kıvrılma düzeyi ve tohum belirginliği) ve tohum (irilik, şekil, renk) özellikleri değerlendirilmiştir. Laboratuvar koşullarında SDS-PAGE tekniği kullanılarak çeşit ve çeşit adaylarının protein bantları çıkarılmıştır. Araştırma sonucunda çeşit adaylarının birbirlerinden ve mevcut çeşitlerden hem morfolojik özellikler hem de protein bant sayısı ile bant uzunlukları yönünden farklılık gösterdikleri ortaya konulmuştur.

Identification of some selected french bean cultivars by morphological properties and protein markers

Twentyone bean cultivars (15 cultivar canditate and 5 commercial cultivar) were identified both field and laboratory tests. In field tests earliness, plant (heigth), leaf (color, the size of terminal and side leaflts, shape of terminal leaflet),flower (size of bracte, color), pod (size, shape of cross section, color, stringiness, surface texture, !degree of curvature, prominence of grains) and seed (size, shape, color) properties were determined. In laboratory tests seed protein bands were obtained by SDS-PAGE. Results of research, both candidates of cultivars and commercial cultivars showed that differences morphological characters and protein band design.

PDF

___

Ağaoğlu, Y. S, G. Söylemezoğlu, M. Çalışkan ve A. Ergül, 1999. Türkiye'de yetiştirilen Razakı üzüm çeşidi ekotiplerinin elektroforetik tanımlamaları üzerinde araştırmalar. Türkiye III. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi Bildirileri, 389-394.
Anonim, 1982. French Bean. Guidelines for the conduct tests for distinctness, homogenity and stability of new varieties of plants. UPOV, Geneva, Switzerland.
Balkaya, A. 1999. Karadeniz bölgesindeki taze fasulye (Phaseolus vulgaris L) gen kaynaklarının toplanması, fenolojik ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi ve taze tüketime uygun tiplerin teksel seleksiyon yöntemi ile seçimi üzerinde araştırmalar. Ondokuz Mayıs Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, 199s. Samsun.
Balkaya, A. ve R. Yanmaz, 2001. Bitki genetik kaynaklarının muhafaza imkanları ve tohum gen bankalarının çalışma sistemleri. Ekoloji Çevre Dergisi, 10, 39, 25-30.
Bonetti, A., A. Miggiano, G. Dinelli and A. Lovato, 1995. Identification of bean (Phaseolus vulgaris L.) cultivars grown in Italy by field and electrophoresis tests: A comperative study. Seed Sci and Technology, 23, 69-84.
Centner, M. S. and E. E. Roos, 1984. Protein and enzyme variability in plant introduction sublines of Phaseolus vulgaris. Ann. Rpt. Bean Improvement coop. 27, 60-62.
Dinelli, G. and A. Bonetti, 1992. Capillary electrophoresis as an identification tool for Phaseolus vulgaris L. cultivars. Seed Sci. and Technol., 20, 241-249.
Dölkeleş, A. 1993. Türkiye'de yetiştirilen fasulye çeşitlerinin elektroforetik yöntemlerle ayırt edilmesi. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enst. Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı. Uzmanlık Tezi. 44s. Ankara.
Gepts, P. and F. A. Bliss, 1986. Phaseolin variability among wild and cultivated common beans (Phaseolus vulgaris L) from Colombia. Economic Botany, 40 (4) 469-478.
Laemli, U. K. 1970. Cleavage of structure proteins during the assambly of the head of bacteriophage T4. Nature. 227 (15) 680-685.
Liaca, V. and P. Gepts, 1997. Pulsed-field gel electrophoresis analysis of the phaseolin locus region in Phaseolus vulgaris. Plan Breeding Abs., 67 (1) 481.
Lucia, L., L. Castineiras, M. Esquievel and K. Hammer, 1990. Phaseolin variation among common bean landraces from Cuba. Biol.Zent.BI. 109, 231-233.
Şehirali, S. 2002. Tohumluk ve Teknolojisi. 3.Baskı, 464s., Fakülteler Matbaası Vefa-İstanbul.
Tayyar, Ş. ve Demir, İ. 1997. Bazı fasulye çeşitlerinde (Phaseolus vulgaris L. ) tohum proteinlerinin SDS-Page yöntemi ile tanımlanması üzerinde bir araştırma. II. Tarla Bit. Kongresi, 586-589, Samsun.
Volodin, V. I., Q. F. Gurinovich, A. N. Timofeev and R. S. Muzalevskaya, 1984. Electrophoresis of the seed proteins in identifying economically useful character in legumes. Sel'skokhozyazistvennaya- Biologiya, 7. 28-30.